بیوگرافی شایان پرواز

رشته فیزیک یک مسابقه ورزشی است که دانش آموز سابق هنرستان شهید چمران اصفهان در آن فعالیت می کند. گفتگوی آسمونی با این ورزشکار اصفهانی را با هم می خوانیم.

از خودت و دوران ابتدایی زندگی ات برای خوانندگان آسمونی بگو. خانواده تان چند نفره اند؟ فرزند چندم هستی و متولد چه سالی؟

شایان پرواز هستم و در سال ۱۳۶۸ به دنیا آمدم. خانواده ما تشکیل شده از پدر و مادرم و من. به عبارت دیگر، تک فرزند خانواده هستم. پدرم والیبالیست ذوب آهن اصفهان بود و به این ترتیب ورزش در خانواده ما، مساله ناشناخته ای نبود.

دوران کودکی ات چطور گذشت؟ بچه شیطانی بودی یا آرام؟

در دوران کودکی خیلی شیطانی می کردم و دائم در حیاط خانه مان در حال بازی فوتبال بودم. توپم هم کنترل نداشت و زیاد به خانه همسایه ها می رفت.( می خندد) همسایه ای داشتیم که وقتی من را می دید، سریع مرا در آغوش گرفته و می گفت: بالاخره روزی قهرمان می شوی! فکر کنم سه چهار باری شیشه منزلشان با شوتهای من شکسته بود!

از چه زمانی به ورزش رو آوردی؟

من از دوران کودکی، علاقه خاصی به ورزش داشتم. از ۱۰ سالگی ورزش را شروع کردم. اولین ورزشی که به سمت آن رفتم فوتبال بود و بعد از آن سراغ اسکیت رفتم. در این رشته قهرمان اصفهان شدم. بعد از اسکیت وارد هنرستان تربیت بدنی شدم و در حالی که دانش آموز هنرستان بودم، پس از شش ماه توانستم عضو تیم والیبال شهرداری اصفهان شوم. مدتی هم به دوچرخه سواری حرفه ای در کوهستان پرداختم.

چرا هنرستان را انتخاب کردی؟

چون می خواستم در همه رشته های ورزشی تجربه ای داشته باشم. مخصوصا به این خاطر که زنگ اول هم استخر و شنا داشتیم. چه چیزی بهتر از این؟!

از شرایط مدرسه تان برای خوانندگان بگو؟ مشهورترین و موفق ترین ورزشکاران مدرسه چه کسانی بودند؟

در هنرستان شهید چمران اصفهان در توحید غزل باش تحصیل کردم و خاطرات شیرینی از آن دوران دارم. یادم می آید با اینکه قد من۱۹۰ سانتی متر بود، از بسیاری از همکلاسی هایم کوتاه تر بودم! در آن زمان در تیم والیبال مدرسه بودم و ۲ بار قهرمان اصفهان شدیم. کاپیتان تیم علی مباشری بود که کمی بعد به تیم ملی والیبال پیوست. چند نفر دیگر از همکلاسی های مان در تیم های ملی بودند. از جمله محرم نوید کیا که بعدها در تیم فوتبال سپاهان و تیم ملی ایران افتخارات زیادی به دست آورد.

چرا از والیبال به سمت پرورش اندام رفتی؟

برای اینکه هیچ تسهیلات و امکاناتی نداشتیم. تنها در آخر تمرین به ما کیک و نوشابه می دادند!( می خندد). البته در کنار تمرینات والیبال بدنسازی شروع کرده بودم و ورودم به بدنسازی و پرورش اندام ناگهانی نبود. اکنون هم ۱۵ سال است که سابقه بدنسازی دارم.

برخورد خانواده با تغییر رشته ورزشی ات چه بود؟ گفتی که پدرت والیبالیست بود و قطعا بیشتر دوست داشت در والیبال بمانی؟

مشکلی با این قضیه نداشتند. به خاطر این که پدر و مادر من از کودکی به من آزادی دادند و به همه تصمیماتم احترام می گذاشتند.

بسیاری از مردم از جمله خوانندگان آسمونی، به صورت تخصصی درباره ورزشی که به آن می پردازی چیزی نمی دانند. مثل این که نمی دانند رشته فیزیک که به آن مشغول هستی، چه فرقی با بادی بیلدینگ( پرورش اندام) دارد. یا مثلا کلماتی مثل بادی کلاسیک و و...در خبرها می آید. اینها چه فرقی با هم دارند؟

تمام این ها رشته هایی جداگانه از هم هستند. مثلا بادی بیلدینگ( پرورش اندام) مخصوص ورزشکارانی هست که توده عضلانی بیشتری نسبت به بقیه رشته ها دارند و در واقع درشت تر هستند. اما کسانی که قد کوتاه تری دارند، می توانند به بادی کلاسیک مشغول شوند. قطعا کسانی که قد کوتاه تری دارند در این شاخه قدرتمند تر هستند. در بادی کلاسیک، ورزشکاران بر مبنای قد خود در مسابقات شرکت می کنند. در فیزیک بزرگ بودن عضلات کمتر اهمیت دارد. بلکه تناسب بدن خیلی مهم است. مثلا ورزشکاران باید شانه های پهن و کمر باریک داشته باشند.

خیلی از خوانندگان سایت دوست دارند به رشته ورزشی شما روی آورند. توصیه هایت برای آنها چیست؟

قبل از هر چیز صبر کنند که رشد قدی شان کامل شود. چون کار با وزنه صفحات رشد نوجوانان را می بندد و قد آنها بلند نمی شود. بعد از آن بهترین برنامه غذایی را انتخاب کنند. همچنین صبر زیادی داشته باشند. اراده قوی و پشتکار مساله بسیار مهمی است و سالها بعد تلاش کنند تا به نتیجه برسند. فراموش نکنند که استفاده از مکمل های غیرمجاز و مواد نیروزا می تواند در آینده ضربات جبران ناپذیری به آنها بزند. مثلا دارویی به اسم پپتائید عضلات را به سرعت بزرگ می کند. اما آثار مرگباری روی قلب انسان خواهد داشت. به همین خاطر حتما برنامه غذایی آنها زیر نظر پزشک متخصص باشد و به جای این که با این داروها و مکمل ها میان بُر بزنند، با صبر و تمرین به اهداف خود برسند.

زمانی که ورزش را شروع کردی، حتما اهداف بزرگی داشتی. اهدافت چه بود؟ به کدامیک از اهداف خودت رسیدی؟ الان هدفهایت چه هست؟

از همان زمان عاشق این بودم که عضو تیم ملی شوم. بالاخره هم به تیم ملی رسیدم. الان هم امیدوارم روزی در رشته خودم قهرمان قهرمانان جهان شوم. درباره قهرمان قهرمانان باید این توضیح را بدهم که همیشه یک ورزشکار در وزن خود( یا در گروه قدی خود)، قهرمان جهان می شود. در پایان رقابتها، قهرمانان تمام وزنها( یا قدها) با هم مقایسه می شوند و یکی از آنها عنوان قهرمان قهرمانان را از آن خود خواهد کرد. البته در بیرون از دنیای ورزش هم می خواهم تحصیلات دانشگاهی ام در رشته تربیت بدنی را ادامه دهم.

ممنون از وقتی که به آسمونی دادی.