بیوگرافی صمد نیکخواه بهرامی

 نام: صمد نیکخواه بهرامی

تولد: 21 اردیبهشت 1362

زادگاه: تهران

قد: 198 متر

باشگاه کنونی:  مهرام تهران

شمارهٔ پیراهن: 14

پُست: فوروارد

درباره صمد نیکخواه بهرامی

محمد صمد نیکخواه بهرامی (زادهٔ 21 اردیبهشت 1362 در تهران) بازیکن حرفه‌ای بسکتبال ایرانی است. او در باشگاه بسکتبال مهرام تهران و تیم ملی بسکتبال ایران بازی می‌کند. او برادر آیدین نیکخواه بهرامی است. در پی تحولات تیم ملی بسکتبال و ورود بازیکنان جدید به تیم ملی نام دو برادر به نام‌های آیدین و صمد نیکخواه بهرامی بیشتر به چشم خورد تا جایی که صمد نیکخواه بهرامی کاپیتان تیم ملی شده و به حق شایستگی‌های خود را به اثبات رسانیده است. صمد نیکخواه بهرامی از چهره‌های محبوب بسکتبال در ایران به حساب می آید و جزء معدود لژیونرهای بسکتبال این کشور است که در فرانسه به بازی مشغول شد ولی بنا به دلایلی دوباره به ایران بازگشته و تا کنون مشغول بازی در تیم مهرام است. از مشخصه‌های بازی صمد نیکخواه بهرامی میتوان به هوش بالا، قدرت مدریت قوی در بازی، شوت‌های سه امتیازی قابل توجه و امتیاز آوری وی اشاره نمود. صمد و آیدین نیکخواه بهرامی در خانواده ای علمی و برجسته تربیت شده اند

افتخارات صمد نیکخواه بهرامی

* ملی

جام ملت های آسیا
قهرمان 2007
قهرمان 2009
بازیهای آسیایی
مدال برنز 2006
مدال برنز 2010

* غرب آسیا

قهرمان (( 2011 ))
نایب قهرمان (( 2012 ))
قهرمان (( 2013 ))

* حضور در مسابقات مهم

المپیک پکن (2008)

* جام باشگاه های آسیا

قهرمان 2009 (مهرام)
قهرمان 2010 (مهرام)
نایب قهرمان 2011 (مهرام)
( فینال نیمه تمام ) 2012

* جام باشگاه های غرب آسیا

قهرمان 2009 (مهرام)
قهرمان 2010 (مهرام)
نایب قهرمان 2011 (مهرام)
قهرمان 2012 (مهرام)
نایب قهرمان 2013 (فولاد ماهان ) (یار کمکی )

* سوپر لیگ ایران

قهرمان 2009 ( مهرام )
قهرمان 2010 ( مهرام )
قهرمان 2011 ( مهرام )
قهرمان 2012 ( مهرام )
نایب قهرمان 2013 ( مهرام )

گفتگو با صمد نیکخواه بهرامی

* کمی از خودت بگو؟

من از 9 سالگی بسکتبال را زیر نظر آقای طاعتی در باشگاه چمران شروع کردم. پدر و مادرم استاد دانشگاه هستند. از 10 سالگی مینی بسکتبال بازی کردم و در باشگاه‌های تهران با تیم الکترا بازی می‌کردم. بعد از آن در رده نوجوانان و جوانان الکترا بازی کردم و همزمان در تیم منتخب تهران هم بودم. عضو تیم ملی جوانان، امید و بزرگسالان ایران هم بوده و هستم. الان 7 سال است که در تیم ملی بازی می‌کنم.

* در کدام باشگاه‌ها فعالیت داشته‌‌ای؟

اولین باشگاهی که به صورت حرفه‌‌ای در آن فعالیت کردم ایران نارا بود. بعد از آن در باشگاه‌های صنام و پتروشیمی بازی کردم و بعد هم به مهرام آمدم. وقتی عضو صنام بودم، به تیم ملی برای اولین بار دعوت شدم.

* وضعیت بسکتبال امروز ایران را چطور می‌بینی؟

خوشبختانه وضعیت بسکتبال ما خوب است و هر تیمی که از ایران خارج می‌شود و در مسابقات بین‌المللی شرکت می‌کند، نتیجه می‌گیرد. این نشان می‌دهد که در سطح آسیا خوب هستیم و تبدیل به یک قطب در قاره کهن شده‌ایم. هر چند بسکتبال ما پیشرفت کرده است اما نیاز به تلاش و فعالیت بیشتر داریم تا به سطح جهانی برسیم. ما قهرمان آسیا هستیم اما باید افق دید ما جهانی باشد. البته کار سختی است اما پتانسیل آن را داریم که به سطح جهانی برسیم.

* امکانات بسکتبال ایران راضی‌کننده هست؟

به لحاظ امکانات خیلی ضعیف هستیم. ما یکی از فقیرترین کشورهای بسکتبالی دنیا به لحاظ امکانات هستیم. ما تیمی قوی اما امکانات ضعیفی داریم.

* چرا چنین مشکل بزرگی داریم؟

نمی‌خواهم درباره این قضیه صحبت کنم چون در حیطه من نیست. کار من تمرین و بازی کردن است اما یک مقدار انصاف و اعتدال روی تقسیم بودجه در ورزش کشور نیست. بسکتبال در 5 سال اخیر 14 مدال طلای آسیایی آورده و این یعنی این که پیشرفت کرده و رشته مدال‌آوری است.جوانان ایران در آسیا مطرح و تیم با قدرتی هستند. دید مسوولان باید وسیع‌تر باشد و حمایت بیشتری از این رشته بشود. در چند سال اخیر به بسکتبال ظلم شده است. امیدوارم 4 تا استادیوم اختصاصی بسکتبال بسازند تا بچه‌های ما اینقدر آسیب نبینند و مصدوم نشوند. الان هیچ تیم بزرگی را در دنیا نمی‌توانیم برای بازی دوستانه با ایران به کشورمان دعوت کنیم تا با ما بازی کند چون سالن‌های استاندارد نداریم و آنها به خاطر جلوگیری از مصدومیت نمی‌آیند. این وضعیت خطرناک است.

* فکر می‌کنی بسکتبال ما چند سال کار می‌خواهد تا به سطح جهانی برسد؟

ما فاصله چندانی با سطح اول جهانی نداریم و فقط کار و امکانات می‌خواهد. کشورهای دیگری میلیون‌ها دلار هزینه می‌کنند تا وارد مسابقات جهانی شوند و ما با این هزینه کم، این سالن‌ها و امکانات خیلی کمی که داریم، کار بسیار سختی داریم. ما نشان دادیم با همین امکانات هم می‌توانیم رشد داشته باشیم و پیشرفت کنیم اما پله پله باید جلو برویم. ما در آستانه جام‌جهانی 2010 ترکیه هستیم. مطمئنا قول نمی‌دهم که در این مسابقات قهرمان می‌شویم اما از المپیک 2008 پکن بهتر کار خواهیم کرد. باید پله به پله مدارج را طی کنیم تا به سطح جهانی برسیم.

* فکر می‌کنی استعدادهای بسکتبال در ایران به خوبی پرورش پیدا می‌کنند؟

در کار پرورش استعدادها تقریبا فقط فدراسیون این کار را می‌کند. فدراسیون در واقع در تیم‌‌های پایه تیم‌داری می‌کند و دنبال کشف و پرورش استعدادهاست اما این وظیفه باشگاه‌هاست ولی چون باشگاه‌ها ساختار درستی ندارند، پشتوانه‌سازی نمی‌کنند و فدراسیون چنین کاری می‌کند که جای تقدیر و تشکر دارد. باشگاه‌ها فقط به دنبال نتیجه هستند و کار استعدادیابی روی دوش فدراسیون است. البته 3 2 باشگاه در ایران به تیم‌های پایه خود اهمیت و استعدادها را پرورش می‌دهند.

* فکر می‌کنی مسابقات جام‌جهانی 2010 ترکیه در چه سطحی برگزار شود؟

مطمئنا سطح خیلی بالایی خواهد داشت. این مسابقات هر 2 سال یک بار انجام می‌شود و کار ما در این دوره خیلی سخت است ولی سعی می‌کنیم از دور قبل بهتر کار کنیم و از گروهمان صعود کنیم که اگر چنین اتفاقی بیفتد، موفقیت بزرگی برای تیم ملی‌ بسکتبال ایران خواهد بود.

* عملکرد آقای مشحون، را در فدراسیون بسکتبال چطور ارزیابی می‌کنی؟

ایشان از کارنامه‌‌ای که دارند، مشخص است که چه عملکردی داشته‌اند. کارنامه‌ای پر از مدال‌های رنگارنگ، افتخار و فعالیت‌ نشان می‌دهد که موفق بوده‌اند. آقای مشحون چون خودشان بسکتبالی و از خانواده این رشته هستند و خاک بسکتبال را خورده‌اند،‌ خوب مدیریت می‌کنند. ایشان مدیر خیلی قوی‌ای هستند.

* اگر به تیم ملی دعوت نشوی هم از مشحون تعریف می‌کنی؟

من از آقای مشحون تعریف نکردم و فقط گفتم کارنامه خوبی دارند که نشان‌دهنده عملکرد ایشان است. همین الان هم مطمئن نیستم که در دور بعدی به تیم ملی دعوت شوم. تلاش می‌کنم که به تیم ملی‌ دعوت شوم. من هر کاری می‌کنم و تلاش خودم را به کار می‌گیرم تا پیراهن تیم ملی‌ را از دست ندهم.

* اگر بخواهی با مشحون درددل کنی، چه می‌گویی؟

حرفی ندارم که بزنم چون ایشان برای ما سنگ تمام گذاشته‌اند. مشحون فقط صدای ما را می‌شنود و امیدواریم ایشان صدای ما را به مسوولان منتقل کند. بعد از موفقیت‌هایی که به دست آوردیم، برخورد مردم با ما خیلی فرق کرده و در کوچه و خیابان که ما را می‌بینند، تقدیر و تشکر می‌کنند. امیدواریم مسوولان هم توجه بیشتری به ما بکنند. دوران ورزشی ما کوتاه است و حیف است که این نسل خوب رشد نکند.

* مهرام امسال چگونه تیمی دارد؟

مهرام امسال تیم خیلی خوب و کاملی بسته است تا در مسابقات قهرمانی آسیا، لیگ ایران و مسابقات غرب آسیا قهرمان شود. ما هر 3 جام را می‌خواهیم. فکر می‌کنم به دست آ‌وردن این 3 جام دور از دسترس نباشد.

* در لیگ امسال قهرمان نیم‌فصل شدید. در مورد این رقابت‌ها صحبت کن؟

بازی‌های سختی داشتیم، اما خوشبختانه قهرمان نیم‌فصل شدیم. ما رقیبان سختی داشتیم هرچند که فکر می‌کردیم لیگ راحت‌تر از این باشد، اما کار سختی بود. تیم ما کامل و غنی است و روی نیمکت و داخل زمین بازیکنان خوبی داریم. فکر می‌کنم با شرایطی که داریم، قهرمان لیگ خواهیم شد.

* به نظر تو لیگ ایران در سطح آسیا هست؟

ما بهترین لیگ آسیا را داریم. در 3 دوره قبلی، باشگاه‌های ایرانی قهرمان مسابقات باشگاه‌های آسیا شده‌اند که نشان می‌دهد بهترین لیگ آسیا را داریم به همین دلیل بازیکنان خوب خارجی از حضور در لیگ ایران استقبال می‌کنند. مربیان و بازیکنان خوبی هم در لیگ ما کار می‌کنند. اگر لیگ خوبی نداشتیم، تیم ملی قوی هم نداشتیم.

* از حضور بازیکنان خارجی در لیگ ایران استقبال می‌کنی؟

صد درصد، رشد بسکتبال ما از اولین حضور بازیکنان خارجی در لیگ ما شروع شد. آنها به لیگ ما انگیزه می‌آورند و بسکتبال روز دنیا را به لیگ ما تزریق می‌کنند و هزار تا مساله دیگر، رقابت با آنها باعث پیشرفت ما می‌شود. وقتی در مسابقات داخلی با آنها رقابت می‌کنیم، در مسابقات بین‌المللی راحت‌تر کار می‌کنیم.

* در بسکتبال ایران پول هست؟

بله، هست.

* یک بازیکن ملی‌پوش باید در یک فصل چقدر بگیرد؟

نمی‌دانم اما هر کسی هر چقدر که می‌گیرد، حتما همانقدر می‌ارزد و به همان اندازه هم تلاش می‌کند. ورزش حرفه‌ای است و بازیکنان باید به فکر آینده‌شان باشند. امیدوارم قرارداد بازیکنان ما طوری باشد که آینده بچه‌ها تامین شود.

* در فوتبال پول زیاد است. دوست نداشتی فوتبالیست می‌شدی؟

نه،‌ من از جایی که هستم، راضی‌ام. پول فقط یک قسمت از ماجراست و همه چیز پول نیست.

* جدا از پول، دوست نداشتی در رشته دیگری فعالیت کنی؟

چون از سن و سال خیلی کم بسکتبال بازی کردم، هیچ‌وقت به این مساله فکر نکرده‌ام. خوشحالم که راهم را پیدا کردم. من رشته‌های دیگر را به صورت تفریحی بازی می‌کنم، اما هیچ‌کدام جای بسکتبال را نمی‌گیرد. شنا، والیبال، فوتبال، پینگ‌پنگ و صخره‌نوردی را تفریحی می‌روم.

* مدتی در لیگ فرانسه بازی کردی. چرا برگشتی؟

در لیگ ایران جایگاه بهتری داشتم و فاکتورهای مثبت در ایران برایم بیشتر بود. بعد از جام‌جهانی 2010 دوباره لژیونر می‌شوم، ‌اما به تیمی می‌روم که قهرمان باشد. دیگر در تیم ضعیف بازی نخواهم کرد.

* به حضور در لیگNBA فکر می‌کنی؟

فعلا که نه، ولی باید ببینم در آینده چه پیش می‌آید.

* فکر می‌کنی در حال حاضر شایسته حضور درNBA هستی؟

NBA بهترین لیگ دنیاست و هر بازیکنی دوست دارد در آن بازی کند. الان می‌توانم درNBA بازی کنم، اما یک بازیکن معمولی می‌شوم و جایگاهم مثل جایگاهی که در لیگ ایران دارم، نخواهد بود. روی نقاط ضعفم کار می‌کنم تا اگر به لیگNBA رفتم، بازیکن موثری برای تیمم باشم.

* عملکرد حامد حدادی را درNBA چطور ارزیابی می‌کنی؟

حامد اولین بازیکن ایرانی است که درNBA بازی کرده است. او از لیگ ایران به بهترین لیگ بسکتبال دنیا رفته که کار خیلی سختی دارد. حامد تا الان درNBA خیلی خوب کار کرده و برایش آرزوی موفقیت دارم. امیدوارم حامد حدادی موفق باشد تا راه را برای حضور دیگر بازیکنان ایرانی باز کند تا بتوانیم درNBA حاضر شویم.

* حامد از وقتی بهNBA رفته چقدر عوض شده است؟

خیلی عوض شده است. حامد خیلی رفتار، اخلاق و مسائل حرفه‌ای را بهتر رعایت می‌کند. به لحاظ اخلاقی بهتر شده و تمرینات بیشتری هم می‌کند که به پیشرفت او کمک می‌کند. حامد بچه خوبی است و از صمیمی‌ترین دوستان من است.

* فکر می‌کنی حامد حدادی می‌‌تواند در تیم‌های بزرگNBA بازی کند؟

قطعا. اما او باید جایگاه خودش را درNBA به دست آورد. حامد این توانایی را دارد و فقط باید مربیان به او اعتماد کرده و فرصت بازی بدهند.

* در تیم ملی ما کسی هست که شایسته حضور درNBA باشد؟

نمی‌توانم بگویم ولی مطمئنا در تیم ملی ما هستند کسانی که بتوانند در این سطح بازی کنند.

* پدر و مادرت با ورزش کردن تو مشکلی نداشتند؟

نه، هر دوی آنها طرفدار دو آتشه ما بودند و همیشه ما را تشویق می‌کردند. پدرم همیشه در سالن حاضر می‌شود و بازی‌های مرا از نزدیک می‌بیند.

* تحصیلات تو در چه سطحی است؟

دیپلم ریاضی فیزیک هستم.

* چرا تحصیلاتت را ادامه ندادی؟

اتفاقا از امسال می‌خواهم برای رشته تربیت بدنی ثبت‌نام کنم و تحصیلاتم را ادامه دهم.

* تحصیلات چه نقشی در کار یک ورزشکار دارد؟

من ورزشکارا حرفه‌ای هستم و تمام زوایای حرفه‌ای را می‌دانم. تحصیلات در آینده به من کمک می‌کند. من خیلی به کار علمی و آکادمیک اعتقاد دارم، نه به کارهای سنتی و عشقی، تحصیلات می‌تواند دید مرا نسبت به خیلی مسائل عوض کند.

* برای بعد از دوران قهرمانی‌ات چه برنامه‌ای داری؟

هر ورزشکار به چنین مساله‌ای فکر می‌کند. من سعی کرده‌ام به هیچ کاری فکر نکنم چون تمرکزم را از دست می‌دهم. به بسکتبال به عنوان کارم نگاه می‌کنم. بسکتبال عشق و زندگی من است و تمام تمرکزم فعلا روی بازی کردن است.

* بهترین دوستان غیرورزشی‌ات چه کسانی هستند؟

من دوست غیربسکتبالی خیلی کم دارم چون از 9 سالگی بسکتبال بازی کرده‌‌ام، دوستانم در همین رشته هستند اما با مهدی رحمتی و محمود میران دوست صمیمی هستیم.

* نقطه ضعف اخلاقی تو چیست؟

خیلی زود عصبی می‌شوم و خیلی احساسی با مسائل برخورد می‌کنم. در برخورد با مسائل، سیاست کمی دارم.

* و حسن اخلاقت؟

خیلی صبور هستم. خیلی صبر دارم اما جایی که صبرم تمام می‌شود، سیاست ندارم. پشتکار زیادی هم دارم.

* ازدواج کردی؟

بله، 6 سال قبل ازدواج کردم اما بچه ندارم.

* همسرت در رسیدن به تو به این جایگاه چه نقشی داشته است؟

همسرم نقش خیلی مهمی داشته است . سخت است که با یک ورزشکار حرفه‌ای زندگی کنی چون ما همیشه در اردو و مسافرت هستیم و فشار خیلی زیادی روی خانواده است اما همسرم خیلی خوب مرا کنترل می‌کند و جزو بهترین مشاوران من است.

 *همسرت هم ورزشکار است؟

همسرم ورزش می‌کند اما نه به صورت حرفه‌ای، همسرم خیلی اهل ورزش است اما ورزش را حرفه‌ای دنبال نمی‌کند.

* بزرگ‌ترین درسی که از ورزش گرفتی؟

رقابت کردن و تحمل سختی‌ها برای رسیدن به چیزهای بزرگ‌تر.

* بهترین دوست ورزشی‌ات؟

حامد حدادی.

* بامزه‌‌ترین بازیکن تیم ملی چه کسی است؟

در تیم ملی بانمک زیاد داریم اما اوشین ساهاکیان خیلی بامزه است. او یکی از باجنبه‌ترین آدم‌هایی است که تا حالا دیده‌ام.

* بی‌ریخت‌ترین بازیکن تیم ملی چه کسی است؟

عکس تیم ملی را ببینید، خودتان متوجه می‌شوید و اصلا لزومی ندارد که من بگویم.

* و اگر از تو بخواهیم که یک نفر را بگویی؟

خودم از همه بی‌ریخت‌تر هستم.

* بزرگ‌ترین آرزو و حرف‌هایی درباره آیدین

آرزویی ندارم. به آرزوهایم به چشم یک هدف نگاه می‌کنم. سعی می‌کنم هر روز بهتر از دیروز و هر سال بهتر از پارسال کار کنم. هنوز تشنه یاد گرفتن هستم و دوست دارم پیشرفت کنم. امیدوارم همیشه در حال یادگیری و پیشرفت باشم تا درجا نزنم. هدفم این است که در جام‌جهانی خوب کار کنیم تا از گروهمان صعود کنیم و در لیگی بازی کنم که خیلی قوی باشد و بتوانم توانایی‌هایم را نشان دهم.حسرت ورزشی ندارم. سعی می‌کنم به اتفاقات منفی و شکست‌ها فکر نکنم. بزرگ‌ترین حسرت زندگی من مرگ آیدین است.دلم برایش خیلی تنگ شده است. هر روز بیشتر از قبل دلم برایش تنگ می‌شود. دوست دارم که آیدین بود و همه چیز را با هم شروع می‌کردیم و جلو می‌رفتیم. دوست داشتم الان کنارم می‌بود. دوست دارم آیدین همیشه کنارم باشد. غم خیلی سنگینی است اما چه کار می‌شود کرد؟ تنها کمبود و حسرت زندگی من نبودن آیدین است.جای او در تمام موفقیت‌هایی که بسکتبال ما کسب کرده، خالی است. بعد از آیدین کسی را پیدا نکردیم که جایش را پر کند. آیدین نزدیک‌ترین دوست و بهترین رقیبم بود. رقابت 2 برادر سالم‌ترین رقابت دنیاست و تقلبی هم در آن نیست. من مدیون آیدین هستم چون با رقابت با او به اینجا رسیدم. این اتفاق خیلی زود برای آیدین افتاد.بچه که بودیم، تابستان‌ها از صبح تا شب تو کوچه بسکتبال بازی می‌کردیم. یک حلقه بسکتبال جلوی درخانه ما بود و هیچ وقت مقابل هم باخت را قبول نمی‌کردیم. یک بار 99 مساوی بودیم اما من یک شوت زدم و گل شد و بازی را بردم. من ناخودآگاه فرار کردم و آیدین هم تو کوچه دنبال من می‌دوید. من نمی‌دانستم چرا فرار می‌کنم و آیدین هم نمی‌دانست چرا مرا دنبال می‌کند فقط می‌دانستیم که باخت مقابل هم را قبول نمی‌کنیم. شب که به خانه رفتیم به این موضوع فکر می‌‌کردیم که چرا این اتفاق افتاده است اما همه چیز زود تمام می‌شد.