
بیوگرافی پوری بنایی
نام و نام خانوادگی | صدیقه بنایی |
تاریخ تولد | 19 مهر 1319 |
محل تولد | اراک |
محل زندگی | آمریکا و تهران |
ملیت | ایرانی |
حرفه | بازیگر |
وضعیت تاهل |
مجرد |
صدیقه بنایی یکی از بازیگران معروف سینمای ایران است. نام اصلی او صدیقه است. او ابتدا به پوران و سپس پوری مشهور شد. در ادامه بیوگرافی پوری بنایی را بخولنید و عکسهای او در کنار دیگر هنرمندان را ببینید.
درباره پوری بنایی
صدیقه بنایی (زاده 19 مهر 1319 در اراک) هنرپیشه تئاتر، سینما و تلویزیون است. پوری بنایی دوران نامزدی کوتاهی با بهروز وثوقی داشت. او بعد از جدایی از بهروز وثوقی هرگز ازدواج نکرد و در تمام این سالها بدون داشتن فرزندی تنها زندگی کرده است. او فردی نیکوکار و خیر است که با عشق به مردم، کمک به افراد ناتوان و محروم را وظیفه انسانی خود میداند. پوری بنایی صورت بسیار معصومی دارد و چون شباهت زیادی به اوا گاردنر داشت به «اوا گاردنر ایران» معروف بود. او خواهر اکی یا اکرم بنایی خواننده است که ساکن آمریکا و تهران است.
زندگی هنری پوری بنایی

صدیقه بنایی فعالیت سینماییاش را در سال 1343 با بازی در فیلم «عروس فرنگی» به کارگردانی نصرتالله وحدت آغاز کرد. از بازیهای به یاد ماندنی و خاطرهانگیز او میتوان به نقش «اعظم» در دو فیلم «قیصر» و «کوچه مردها» اشاره کرد. او پس از انقلاب موفق به بازی در هیچ فیلمی نشد. محمدعلی نجفی برای مجموعه تلویزیونی سربداران (1362) به صدیقه بنایی پیشنهاد همکاری داد که بنایی به دلیل بیماری پدر و مادرش این پیشنهاد را نپذیرفت.
همچنین در سالهای بعد از انقلاب چند بار به خارج از کشور رفت و به رغم پیشنهادهایی که برای بازیگری به او شد به ایران بازگشت و حاضر به اقامت دائم در خارج از کشور نشد. آخرین کار سینمایی پوری بنایی، بازی در فیلم «مریم و مانی» (1357) به کارگردانی کبری سعیدی است. البته در سال 1386 در فیلم «شیرین» به کارگردانی عباس کیارستمی به عنوان یکی از صد بازیگر زنی که در این فیلم در نقش تماشاگران در حال تماشای یک فیلم دیده شدند شرکت داشت.
فیلم های سینمایی صدیقه بنایی
سال |
نام فیلم |
1387 |
شیرین |
1357 |
هزارمین |
1357 |
مریم و مانی |
1357 |
موشک سری |
1356 |
پشت و خنجر |
1356 |
تلافی |
1356 |
سرباز |
1355 |
آتش جنوب |
1355 |
خانم دلش موتور میخواد |
1355 |
غزل |
1355 |
میراث |
1354 |
زنبورک |
1354 |
مهرگیاه |
1353 |
گلنسا در پاریس |
1352 |
بیگانه |
1352 |
خوشگذران |
1352 |
خیالاتی |
1352 |
عیالوار |
1352 |
فرزند شمشیر |
1352 |
قربون زن ایرونی |
1351 |
پدر که ناخلف افتد |
1351 |
تنها مرد محله |
1351 |
جهنم + من |
1351 |
خوشگله |
1351 |
سرزمین دلاوران |
1351 |
شیر بها |
1351 |
عاصی |
1351 |
علی سورچی |
1351 |
قایقرانان |
1351 |
نانجیب |
1351 |
یک جو غیرت |
1350 |
برای که قلبها میتپد |
1350 |
دیوار شیشهای |
1350 |
زن یکشبه |
1350 |
زیر بازارچه |
1350 |
قصاص |
1350 |
مردان سحر |
1350 |
ملا ممد جان |
1350 |
یک خوشگل و هزار مشکل |
1349 |
دور دنیا با جیب خالی |
1349 |
رسوایی |
1349 |
شهر گناه |
1349 |
کوچه مردها |
1348 |
جدایی |
1348 |
دنیای آبی |
1348 |
قلبهای طلایی |
1348 |
قیصر |
1347 |
جاده تبهکاران |
1347 |
خشم کولی |
1347 |
دزد سیاهپوش |
1347 |
رودخانه وحشی |
1347 |
گرداب گناه |
1347 |
من هم گریه کردم |
1346 |
سرنوشت |
1346 |
مردی از اصفهان |
1346 |
وسوسه شیطان |
1345 |
حاتم طائی |
1345 |
خداحافظ تهران |
1345 |
قفس طلایی |
1345 |
یک قدم تا بهشت |
1344 |
زبونبسته |
1344 |
مرخصی اجباری |
1344 |
مردی در قفس |
1344 |
موطلایی شهر ما |
1343 |
دزد شهر |
1343 |
عروس فرنگی |
حقایق و حواشی صدیقه بنایی
پوری بنایی برای دورههای چندساله بازیگری به آمریکا رفت و در نیویورک در منزل خواهرش ساکن بود. طی این مدت مطالعات آزاد بسیاری هم در این زمینه داشت و به اطلاعات خود افزود.
پوری بنایی و بهروز وثوق در ابتدا همکار بودند سپس همکاریشان به دوستی انجامید و سرانجام منجر به ایجاد عشق و علاقه شد. آنها با یکدیگر نامزد کردند و پس از مدتی سر و کله گوگوش پیدا شد. گوگوش ضمن دوران نامزدی پوری و بهروز وثوقی، درگیر طلاق از همسرش محمود قربانی بود و حتی از بهروز برای طلاق کمک میگرفت. همین امر باعث ماجراهایی شد که پوری و بهروز از یکدیگر جدا شدند اما پوری، گوگوش را مقصر نمیداند.
راههای ارتباطی پوری بنایی
- پیج اینستاگرام: pouribanaaei
تصاویر صدیقه بنایی







در کادر بیان شده محل زندگی امریکا اما بعد در توضیحات بیان شده که بر خلاف پیشنهادات کاری خارج از کشور ایشان زندگی در ایران را برگزید!!!
بله درسته، خواهر پوری بنایی ساکن نیویورک هستن و ایشون نزد خواهرشون به تحصیل پرداختن و در سال به آمریکا رفت و آمد دارن اما هرگز با ایران خداحافظی نکردن.
با سلام خدمت مدیر و دوستان سایت ..و درود بر بانو پوری بنایی و آرزوی سلامتی ..دستتون درد نکنه مختصر و مفید بود ..ولی کسانی مثل بانو بنایی نه تموم میشن و نه فراموش ..الهی که صدسال دیگه زنده باشن و خداکنه بتونم از نزدیک ببینمشون ..به خدا قسم این انصاف نیست که ماها فقط آرزوی دیدار بک ...