سامانه نیما (نظام یکپارچه معاملات ارزی)

 در راس سیاست جدید ارزی دولت برای ساماندهی بازار ارز، کنترل عرضه و تقاضا و اشراف بر گردش ارزی و همچنین حذف معاملات زائد و غیرضروری قرار دارد. بانک مرکزی مدعی است که به بخش عمده‌ای از این هدف از طریق سامانه الکترونیکی نظام یکپارچه معاملات ارزی (نیما) دست یابد. التهابات ارزی و نوسان کم‌نظیر قیمت دلار در چند ماه گذشته درنهایت به تصمیم دولت برای اجرای سیاستی منتهی شد که ابعاد مختلفی را به همراه داشت.

سامانه نیما

سامانه نیما برای اولین بار در اردیبهشت سال 1397 فعالیت خود را در راستای تسهیل تامین ارز، ایجاد فضای امن برای خریداران و فروشندگان، امکان ایجاد یک فضای رقابت میان صرافان و به‌طور کلی برای به‌وجود آوردن بازار ارز و ارتباط شفاف آن با سایر بازارها آغاز کرد. در این سامانه 3 نقش برای گروه‌های مختلف تعیین می‌شود:

• واردکنندگان کالا و خدمات به‌عنوان متقاضیان ارز
• صادرکنندگان کالا و خدمات به‌عنوان عرضه‌کننده ارز
• واسطه‌گران (بانک‌ها و صرافی‌ها) به‌عنوان هدایت کننده منابع میان دو گروه فوق

سامانه نیما چه کاربردی دارد؟

• مشخص شدن نرخ ارز واقعی کشور براساس مکانیسم عرضه و تقاضا به جهت یکسان‌سازی نرخ ارز
• راه‌اندازی مکانیسم شفاف و عملیاتی جهت معاملات ارزی و کاهش خطا و فساد
• ایجاد ثبات در بازار ارز کشور از طریق برگشت ارز حاصل از صادرات توسط صادرکنندگان
• مشخص کردن هویت فعالان مجاز و واقعی بازار ارزی کشور
• ایجاد بستری مطمئن برای انجام فرایند تسویه معاملات ارزی

مزایای سامانه نیما

• ساماندهی بازیگران عمده بازار ارز
• کشف نرخ واقعی ارز بر اساس مکانیسم عرضه و تقاضا
• کمک به یکسان‌سازی نرخ ارز
• بهبود ثبات نرخ ارز با نهادینه کردن عملیات بازارگردانی بازیگران اصلی بازار ارز
• ایجاد بازاری کارا، منصفانه و شفاف برای معاملات ارزی
• رتبه‌بندی اعضاء و بازیگران عمده بازار ارز و اعتباربخشی آن‌ها
• ایجاد سازوکاری امن برای انجام تسویه وجوه معاملات ارزی