كره‌اي‌ها حق بزرگي بر گردن تكواندو دارند. آنان اين ورزش را اختراع كردند و در طول هزاران سال، اين سنت ملي را گسترش دادند تا جايي كه تكواندو بدل به ورزشي بين‌المللي شد و از سال 2000 به صورت رسمي در برنامه مسابقات المپيك جای گرفت. البته تكواندو در ابتدا در المپيك به صورت محدودي برگزار مي‌شد و از هر كشور تنها دو مرد و دو زن حق حضور در مسابقات را داشتند.

در المپيك سيدني، نماينده كره در سنگين‌وزن كيونگ هون كيم بود. او كه در 15 جولاي 1975 در هانام متولد شده بود، اولین بار در سال 1996 در مسابقات قهرمانی آسیا در ملبورن مدال طلا را از آن خود ساخته بود. یک سال بعد، در رقابتهای قهرمانی جهان در هنگ کنگ برنده مدال برنز شد و سرانجام پای به المپیک نهاد.

کیم مسابقات خود را با يك پيروزي (5ـ0) آغاز كرد و در نيمه‌نهايي پاسكال جنتيل فرانسوي را (6ـ2) شكست داد. حريف فينال او دانيل تورنتون بود كه با كمك هواداران خود و شرايط ميزباني براي مدال طلا مي‌جنگيد. اين درحالي بود قد كيم 15 سانتيمتر از او بلندتر بود. مسابقه در دور اول (2ـ1) به سود كيم به پايان رسيد. نماينده كره در دور دوم، برتري خود را (5ـ2) كرد و سرانجام با پيروزي (6ـ2) به اولين قهرمان المپيك در قسمت سنگين وزن بدل گشت.

پیش از کیم، جائه ائون جونگ در وزن 57 کیلوگرم زنان و سون هی لی در 67 کیلوگرم زنان، دو طلا برای کره به ارمغان آورده بودند؛ اما دیگر نماینده تکواندوی مردان کره( جون سیک سین) در فینال به استیون لوپژ آمریکایی باخت و نفره گرفت. به این ترتیب  با مدال كيم، چهار نماينده كره در بخش زنان و مردان، مدال‌هاي تكواندوي كره را به 3 طلا و 1 نقره رساندند تا در بین 18 کشوری که مدال گرفتند، کره ای ها درخشان ترین عملکرد ممکن را ثبت کنند.

پس از المپیک او یک بار دیگر در رقابتهای جهانی مدال گرفت. این بار در سال 2001 و در شهر جه جو کره او باز هم برنده برنز شد. و سرانجام در بازیهای آسیایی 2002 بوسان، او با قهرمانی در این رقابتها به دوران حرفه ای خود خاتمه داد.