اولین لژیونرهای فوتبال ایران
لژیونر شدن در فوتبال به چه معناست؟
لژیونر (légionnaire) به فوتبالیستی یا هر بازیکنی گفته می شود که در باشگاهی غیر از باشگاه های کشور خودش بازی می کند. کلمه لژیونر در رم باستان معنی متفاوتی داشت. در ارتش روم سربازانی بودند که به آن ها لژیونر گفته می‌شد. لژیونرها اصالتا رومی و در رده سنی جوانان قرار داشتند. لژیونر ها یونیفورم مخصوص به خود را داشتند که در جنگ ها از آن ها محافظت می کرد. لژیونر ها در دسته های نظامی به نام لژیون نبرد می کردند که خود این دسته به دو بخش تقسیم می شد: لژیون ساده و لژیون عقاب. تاریخ شناسان با مطالعه اسناد و مدارکی که از گذشته باقی مانده است می گویند که هر لژیون ساده از 3000 لژیونر تشکیل شده بود.
اولین لژیونرهای فوتبال ایران
در سال 1305 و به هنگام انتخاب نفرات تیم منتخب تهران برای سفر به بادكوبه (شوروی) یكی از بازیكنان نسبت به بقیه سابقه بیشتری داشت. او محمدعلی سردار ملقب به خان سردار بود كه مدتی در سوئیس زندگی می‌كرد و در همان دوران پیراهن تیم سروِت ژنو را به تن كرده بود. به عقیده رسانه های ایرانی چند دهه بعد، خان سردار در سوئیس چهره درخشانی از خود به نمایش گذاشته بود. زیرا در دیدار تیمهای ملی سوئیس و فرانسه، پس از مصدومیت بیری دروازه‌بان سوئیس، وارد میدان شد و برای تیم سوئیس بازی كرد!(البته در لیست بازیکنان این دیدار در سایت فدراسیون سوییس، هرگز نام وی را نمی توان پیدا کرد!)
دیگر چهره مشهور نسل اول فوتبال ایران حسین صدقیانی بود. او در دوران مشروطه با پدر خود به استانبول رفت و در تیم خردسالان فنرباغچه توپ زد. لقبی كه فوتبالیست‌های ایرانی به صدقیانی داده بودند (حسین استانبولی) یادگاری از روزهای بازی در تركیه بود. صدقیانی مدتی در تیم دوم راپیدوین بازی كرد و آنگاه به بلژیك و شهر شارلووا رفت. شارلووا را باید پایتخت زغال‌سنگ كشور بلژیك دانست. تیم فوتبال این شهر در همان روزها نیز سابقه‌ای بیشتر از 40 سال داشت و لقب Royal (سلطنتی) را یدك می‌كشید.
باز هم رسانه های ایرانی چند دهه بعد نوشتند صدقیانی یازده سال سنترفوروارد تیم رویال شارلووا اسپورتینگ كلاب بود و كمتر فورواردی رقیب او بود. وی همواره در شمار بهترین گلزنان بلژیك محسوب می‌شد.
( اما در هیچ یک از منابع بلژیکی چنین مساله ای تایید نشده و حتی حضور صدقیانی در خط حمله شارلووا در هاله ای از ابهام است!)
اولین لژیونرهای آبی و قرمز فوتبال ایران
بیوک جدیکار اولین لژیونر فوتبال ایران بود که پیراهن آبی تاج را پوشید. جدیکار در ابتدا دروازه‌بان بود ولی با توجه به توانایی وی در استفاده از پای چپ خود، به توصیه علی دانایی‌فرد، به خط حمله منتقل گردید. جدیکار در سال 1957، با تیم ویکتوریا 89 برلین آلمان قرارداد سه ساله بست. با این حال، پس از 9 ماه به ایران برگشته و به تیم تاج تهران بازگشت.
بعدها و در سال 1973(1352 ش.) مهدی عسگرخانی به اولین بازیکن لژیونر پرسپولیس بدل شد. عسگرخانی در این سال پیراهن السالمیه کویت را به تن کرد. عسگرخانی (با نام کامل مهدی حاج عسکر خراسانی) که سابقه پوشیدن پیراهن تیمهای شهربانی، گارد، پیکان، ابومسلم و همچنین تیمهای ملی جوانان و بزرگسالان ایران را نیز در کارنامه خود داشت، در پست دروازه بان فعالیت می کرد.
سه لژیونر ایرانی در فوتبال سوئد
در دهه 60 سه بازیکن ایرانی در فوتبال سوئد حضور داشتند. در سال 1360 مجله دنیای ورزش خبر از حضور غلامحسین هاشمپور، مسلم خانی و اصغر صدری بازیکنان جوانان ایران در کشور سوئد داد. از بین این سه نفر هاشمپور در تیم سی وی یوس بازی می کرد و در مدارس سوئد نیز به عنوان معلم مدرسه فعالیت می کرد. به این ترتیب این سه بازیکن نخستین نفراتی بودند که سر از اسکاندیناوی و فوتبال سوئد در آوردند. تصویر مطلب مربوط به این سه بازیکن را می بینیم. در حالی که اشاره ای به نام تیم صدری و خانی نشده است!
برای دیدن لیست کامل لژیونرهای ایرانی وارد لینک زیر شوید:
لیست کامل لژیونر های ایرانی
واقعا ?
پس اسم مهدی طارمی عزیزدل چرا نیست ??