آشنایی با ورزش تنیس

تنیس ورزشی راکتی است که بین دو نفر (تنیس تک‌نفره) یا بین دو تیم دونفره (دوبل) انجام می‌شود.هر بازیکن...

تنیس ورزشی راکتی است که بین دو نفر (تنیس تک‌نفره) یا بین دو تیم دونفره (دوبل) انجام می‌شود.

هر بازیکن راکتی دارد که دارای صفحه‌ای از شبکه توری است. بازیکن با این راکت، توپی لاستیکی با پوشش نمدی را به زمین حریف پرتاب می‌کند. بازیکن یا تیمی که زودتر امتیاز نهائی را به دست آورد برنده‌است.

این ورزش ابتدا در بریتانیا و بیشتر میان اشرافزادگان رایج بود و سپس به سایر کشورهای انگلیسی‌زبان رفت و اکنون در همه کشورها انجام می‌شود.

تنیس از ورزش‌های المپیک است. در برخی از کشورها به آن تنیس میدانی می‌گویند تا از ورزش دیگری به نام تنیس شاهی که در سالن و در زمینی با ابعاد متفاوت بازی می‌شود و همچنین تنیس روی میز (که در برخی کشورها با نام پینگ پنگ) متمایز گردد.

ورزش تنیس طی قرون 12 و 13 میلادی ابتدا در کشور فرانسه ابداع شد. اما ارائه جدی این ورزش در سال 1872 بود که توسط هاری جم این ورزش در شهر لمینگتن انگلستان به مردم معرفی شد.

در سال 1877، اولین بار در دنیا مسابقات تنیس با مقررات و قوانین بخصوصی در زمین‌های تنیس باشگاه تنیس و کریکت ال انگلند ویمبلدون برگزار شد، محلی که بعدها به بزرگ‌ترین مکان برگزاری مسابقات تنیس دنیا تبدیل شد.

ورزش تنیس در ایران:

ظهور ورزش تنیس در ایران به بعد از جنگ جهانی دوم بازمی گردد. پیش از این در فاصله سال‌های 1315 تا 1318 باشگاه بوستان ورزش با چندین زمین تنیس در نزدیکی ورزشگاه شهید شیرودی فعلی به مدیریت شکوهی گشایش یافت.

ورزشگاه شهید شیرودی (امجدیه سابق) نیز همزمان با ورزشگاه بوستان ورزش با یک زمین تنیس در محل کنونی افتتاح و نخستین مسابقات قهرمانی تنیس کشور در سال 1318 در همین ورزشگاه برگزار شد.

ورزش تنیس بخاطر حضور اتباع انگلیسی در آبادان رونق خاصی داشت و اولین مسابقه تنیس بین تیم‌های آبادان و تهران به سال‌های 1317-1320 برمی‌گردد. پس از جنگ جهانی دوم مسابقات قهرمانی تنیس کشور تا سال 1322 جریان داشت که برادران نعمانی (هانری و ژوزف) در صدر بازیکنان قرار داشتند.

از سال 1322 تا 1332مقام قهرمانی تنیس کشور در اختیار ژرژ آفتاندلیان قرار داشت. اولین سالی که ایران در جام دیویس شرکت کرد سال 1959 بود.

مهم‌ترین مسابقات این رشته ورزشی 4 گرند اسلم‌ است که هر سال برگزار می‌شود: