شقایق سید دوست ملی پوش قایقرانی

آسمونی" style="color: #0000ff;" href="https://asemooni.com/" target="_blank">اختصاصی آسمونی / مهدی زارعی

تعطیلی ورزش ایران در هفته های اخیر و شرایط ورزش دنیا در حال حاضر، فرصت مناسبی داده تا اتفاقات ورزشی را مرور کنیم و به بررسی مشکلات ورزش ایران بپردازیم. هرچند هنوز مشخص نیست که المپیک توکیو چه زمانی برگزار می شود، اما نباید از یاد برد که در سالهای اخیر، با موج گسترده ای از تغییر تابعیت ورزشکاران ایران و رفتن آنها به کشورهای دیگر مواجه شده ایم. به همین منظور تصمیم داریم هر روز با یکی از ورزشکاران، مربیان یا مسوولان ورزش ایران گفتگو کنیم و نظر آنها را درباره چهار سوال اساسی جویا شویم.

شقایق سید دوست سوالات ما اینهاست:

• با مساله تغییر تابعیت ورزشکاران ایرانی موافق هستید یا مخالف؟
• به نظر شما چه عواملی باعث تغییر تابعیت ورزشکاران می شود؟
• چه باید کرد که جلوی مهاجرت ورزشکاران نخبه گرفته شود.
• خود شما درصورت پیشنهاد از چه کشورهایی و در ازای چه امکاناتی ایران را ترک می کنید.

ملی پوش قایقرانی در گفتگوی امروز با شقایق سید دوست ملی پوش قایقرانی به گفتگو پرداختیم و سوالات بالا را از وی پرسیدیم. سیددوست از جمله قایقرانان ایران در بازیهای آسیایی جاکارتا بوده است. همسر وی حسین اوجاقی نیز سالهاست که به عنوان ووشوکار و مربی تیم ملی ووشو برای کشورمان افتخارآفرینی کرده است. پاسخ های سیددوست را در ادامه می خوانید:

شقایق سید دوست ورزشکار جوان

• با مسئله تغییردادن تابعیت ورزشکاران موافق نیستم و می دانم بقیه ورزشکاران نیز در صورت فراهم بودن امکانات همانند من با این مسئله مخالفند.
• از مهمترین عواملی که منجر به مهاجرت ورزشکار می شود بحث حمایت مالی و روانی است. یک ورزشکار که سال ها وقت و عمر خود را برای تیم ملی و کسب مقام صرف می کند، اگر از نظر مالی و روانی حمایت و تشویق نشود قطعا سرخورده و دلسرد خواهد شد و ترجیح می دهد جایی استعدادش را خرج کند که حمایت شود.
• قطعا برای جلوگیری از مهاجرت، حمایت لازم است. زمانی که شخص در جایی دیگر شرایطی ارجح را نسبت به کشور خودش می بیند، پس ارجح را انتخاب می کند. چه بهتر که شرایط ایده آل در کشور خودمان باشد. ورزشکاری که سالها برای یک رشته ورزشی تلاش کرده هنگامی که می بیند هیچ آینده ای ندارد طبیعتا قصد مهاجرت می کند.

شقایق سید دوست باید در کشورمان از هر استعدادی استفاده شود و هر چیزی در جای خود قرار گیرد.  مثلا شرایطی فراهم آید که ورزشکار اطمینان حاصل کند  بعد از اتمام دوران قهرمانی جایی در آن رشته خاص دارد و به حال خود رها نخواهد شد.  قطعا از این حمایت روانی دلگرم خواهد شد و به آینده خوش بین. بحث دیگر حمایت مالی است. یک ورزشکار حرفه ای فقط برای رشته ورزشی اش هزینه های زیادی  را باید صرف کند و اگر این حمایت مالی انجام نشود چگونه می تواند در کنار زندگی روزمره به ورزش هم ادامه دهد؟

• تا حالا به تغییر تابعیت و مهاجرت خودم فکر نکرده ام  ولی بعید می دانم که بتوانم ایران را رها کنم.  شاید در ابتدای مهاجرت با دیدن یک سری امکانات و شرایط خاص، انسان به وجد آید  ولی در ازای به دست آوردن یک سری امکانات خیلی چیزها را از دست خواهیم داد که از نظر من مهمترین این موارد خانواده است. زندگی کردن در جایی که به آن تعلق نداری سخت خواهد بود و ترجیح می دهم در کشور خودم و در کنار مردمی که هم زبان من هستند بمانم و پیشرفت کنم.

قایقرانی

شقایق سید دوست عضو تیم قایقرانی

شقایق سید دوست در مسابقات