- آسمونی
- مجله اینترنتی
- چهره ها
- چهره های ورزشی
- گفتگو با الیود کیپ چوگه
گفتگو با الیود کیپ چوگه
طرفداران الیود کیپ چوگه، او را «هدیهای برای ورزش و بشریت» میدانند. کیپچوگه سال گذشته جایزه برجسته شاهزاده آستوریاس اسپانیا را کسب کرد و به همین مناسب یورونیوز با وی گفتگو کرد. این دونده کنیایی برای طرفدارانش یک «اسطوره» است. او بهترین رکورد رسمیاش را سپتامبر ۲۰۲۲ در ماراتن برلین با زمان ۲ ساعت و ۱ دقیقه و ۹ ثانیه ثبت کرد.
وقتی خبر دریافت جایزه شاهزاده آستوریاس برای ورزش را شنیدید چه حسی داشتید؟
از اینکه به جمع معدود کسانی که این جایزه را دریافت کردهاند پیوستم تحت تاثیر قرار گرفتم، مخصوصا در رشته من، ورزش و مشخصا دو.
میگویند که شما هدیهای برای ورزش و بشریت هستید، بعضیها هم معتقدند که شما ترکیب بی نقصی از ذهن و جسم هستید، یک ورزشکار ایدهآل. وقتی این تعریفها را میشنوید چه احساسی به شما دست میدهد؟
خیلی به من انگیزه میدهد. این حس را دارم که دینم را به این دنیا ادا کردهام و این موضوع انگیزه من را صدچندان میکند. میدانید، ما در این سیاره زندگی میکنیم و این سیاره به همه ما تعلق دارد. باید در این جهان الهام بخش باشیم. باید در هماهنگی و آرامش زندگی کنیم. در واقع باید از زندگی در این دنیا لذت ببریم و این چیزی است که امیدوارم بتوانم محقق کنم.
آیا رمز موفقیت شما علاقه به الهام بخش بودن است؟ چون برای ۲۰ سال در هر رشتهای که فعالیت کردید در قله بودید.
به نظر موفقیت واقعی این است که در کاری که انجام میدهید استاد باشید. من در کاری که انجام میدهم، در دویدن ماهرم و میدانم که هرچه بهتر باشم، الهامبخش آدمهای بیشتری خواهم بود. هرچه بهتر باشم انرژی مثبتتری به کودکان میدهم، هرچه بهتر باشم، مشوق بهتری خواهم بود برای اینکه آدمها صبح از خانه بزنند بیرون و بدوند.
شما برای عناوینی که در المپیک، در مسابقات قهرمانی جهانی و رکورد ماراتن مشهورید. وقتی در سال 2019 ماراتن را زیر 2 ساعت دویدید، چه احساسی داشتید؟
از اینکه تاریخساز شدم احساس فوق العادهای دارم، این نشان میدهد که هیچ محدودیتی برای بشر وجود ندارد. همیشه گفتهام که هیچ انسانی محدود نیست. به مردم نشان میدهم که حتما نباید یک دونده حرفهای باشید تا محدودیتهایتان را بشکنید. میتوانید معلم، مربی، مهندس یا وکیل باشید اما باید محدودیتهایتان را بشکنید تا از زندگی لذت ببرید. معتقدم که زندگی به چالش کشیدن خود است.به نظر من زندگی یعنی اینکه شب بخوابید و صبح وقتی بیدار میشوید چالش جدیدی داشته باشید و آن را حل کنید و به جلو بروید.
چه حسی به شما دست داد وقتی که مقامات دو و میدانی رکورد زیر ۲ ساعت شما را قبول نکردند؟
من برای مقامات ورزشی ندویدم، برای بشریت دویدم، به ۶ میلیارد انسانی اعتماد کردم که برای کاری که میکردم احترام قائل بودند. این کار را انجام دادم تا تاریخ ساز شوم و تغییری در این جهان به وجود بیاروم. از اینکه در این ورزش تاریخساز شدم خوشحالم. خوشحالم چون به مردم نشان دادم که هیچچیز در این دنیا ابدی نیست، چون کمی شوق به میلیاردها انسان روی کره زمین دادم.
نمیدانم هنوز آن کفشها را که بهشان «فوق کفش» می گفتند دارید یا نه، همانهایی که دوندههای زیادی پوشیدند و رکورد زدند، از جمله رکورد شما. برنامهای برای اینکه دوباره رکورد را در اختیار بگیرید دارید؟
من همیشه تشنه تندتر دویدن هستم. تشنه این هستم که به مردم، به نسل بعد، به کودکان نشان بدهم که میتوانم بیشتر بدوم. دوام، کلید ورزش است، مثل هر حرفه دیگری. میدانید رکوردها برای شکسته شدن هستند و این زیبایی ورزش است اینکه همیشه یک کسی در یک جایی تلاش میکند تا این کار را انجام دهد.
«فوق کفشها» را برای کسانی که نمیشناسند معرفی میکنید؟
«فوق کفشها» ازانقال ضربه آسفالت به عضلات جلوگیری میکند. هدف این است که وقتی میدویم از ماهیچهها محافظت کنیم و هدف شرکتهای ورزشی این است که کفشهایی را درست کنند که از ماهیچههای شما محافظت کنند.
از دو و جاده دور شویم. شما چطور با شهرت و ثروت کنار میآیید؟
اول از همه باید بگویم که من خودم را مثل هر انسان دیگری میبینم. ثروت و شهرت یک فرصت هستند و ممنونم از شهرت و ثروت، چون از آنها برای الهامبخشی به جوانان استفاده میکنم.
میدانم که بخش زیادی از ثروتتان را به بنیاد خیریه خودتان اختصاص دادهاید. در این باره بیشتر برایمان بگویید، چطور شروع شد، اهداف و دستاوردهایتان چه بوده؟
یک روز داشتم به کشوری فکر میکردم که از آن آمده بودم و اینکه چه محدودیتهایی برای تحصیل داشتیم. به این نتیجه رسیدم که آنچه ما را از موفقیت بازداشته عدم دسترسی به آموزش خوب است. همینطور میدانم که در ورزش به هوای خوب نیاز داریم. بنابراین دو چیز به ذهنم آمد، محیط زیست و آموزش. بنیاد الیود کیپچوگه را بر اساس این دو محور بنیانگذاری کردم، تحصیلات و حفاظت از سیارهمان. بر این باورم که اگر محیط زیست را دریابیم، آبها دوباره آبی و هوا پاکیزه خواهند شد. بر این باورم که تحصیلات کلید پیشرفت ورزش است، میتواند مردم را به گوشه و کنار جهان ببرد. تحصیلات باعث میشود که انسانها به هم متصل شوند تا جهانی رو به جلو و با آرامش داشته باشیم. برای همین است که بنیاد من مهدکودک و کتابخانه میسازد تا بچهها بتوانند به آنجا بروند. راه این است که امکانات در اختیار کودکان قرار دهد. من به دانش اطمینان دارم و مطمئنم که وقتی کتابخانههای پرکتاب در اختیار کودکان باشد آنها میتوانند دانش کسب کنند.
به عنوان آخرین سوال میخواستم بپرسم که هدف یا آرزوی شما برای آینده چیست؟
آرزوی من این است که از این جهان، یک جهان دونده بسازم، میدانم که اگر همه بدوند میتوانیم جهان بهترین بسازیم. میتوانیم همه با هم متحد شویم و از دنیا لذت ببریم.
