- آسمونی
- مجله اینترنتی
- ورزشی
- اطلاعات ورزشی
- پارگی رباط صلیبی در ورزشکاران

پارگی رباط صلیبی در ورزشکاران
آسمونی : پارگی رباط صلیبی جلویی( ACL )شایعترین آسیب رباطی کامل در زانو است. سالانه بیش از 100000 بازسازی رباط صلیبی در ایالات متحده صورت میپذیرد. حدود 80٪ پارگیهای رباط صلیبی در ورزشهای noncontact است و بدنبال مانور های پیچشی در زانو مثلا بدنبال جهش ایجاد میگردد، که البته این نوع آسیب در خانمها شایعتر است و پارگی رباط صلیبی در آقایان بیشتر در ورزشهای contact مثلا ورزشهای رزمی ایجاد میگردد.
اگر چه که سیر نهایی آسیب وارده به زانو بعد از پارگی رباط صلیبی جلویی کاملا مشخص نیست ولی تحقیقات بلند مدت بسیاری نشان داده اند که این پارگی میتواند سر آغاز آسیبهای دیگری گردد که در نهایت به ارتروز زودرس زانو منجر میگردد. مهمترین این اسیبها پارگیهای ثانوی منیسک و اسیبهای غضروفی میباشند که در صورت پدیدار شدن ، حتی بعد از بازسازی رباط صلیبی جلویی دیگر هرگز زانو به سطح سلامتی قبلی خود باز نخواهد گشت.
آنچه بیش از هر چیز بعد از پارگی رباط صلیبی جلویی(ACL) باعث نگرانی افراد میگردد این میباشد که آیا به سطح فعالیت قبلی خود باز میگردند یا خیر..
پاسخ به این مساله به عوامل متعددی بستگی دارد
1- وجود یا عدم وجود آسیب غضروفی همراه(Chondral lesion)
2- وجود یا عدم وجود پارگی منیسک همراه(Meniscal Injury)
3- وجود یا عدم وجود پارگی رباط های طرفی زانو(Collateral Injury)
4- وجود یا عدم وجود پارگی رباط صلیبی عقبی(Posterior Cruciate Ligament Tear)
5- فاصله زمانی بین آسیب رباط صلیبی جلویی و درمان آن
6- میزان سطح ورزشی قبلی فرد پیش از آسیب وارده
7- سن بیمار
8- کیفیت عمل جراحی باز سازی رباط صلیبی
9- میزان وکیفیت بازتوانی و فیزیوتراپی بعد از عمل جراحی
در یک مورد ایده آل فرد جوان با آسیب ایزوله رباط صلیبی بدون آسیبهای همراه ذکر شده اگر توسط جراح متبحر تحت بازسازی قرار بگیرد و توسط تیم فیزیوتراپی بازتوانی گردد و بیمار دستورات احتیاطی لازم را در مورد زمان بندی مناسب بازگشت به سطح فعالیت قبلی را رعایت نماید، در این شرایط انتظار ما بازگشت مناسب به سطح قبلی ورزشی است.
یکی از مهمترین عوامل مداخله گر ،بازگشت زود هنگام ورزشکاران حرفه ای قبل از بدست آوردن شرایط لازم به میادین ورزشی است که معمولا تحت فشار صاحبان و سرمایه گذاران باشگاه صورت گرفته و بعضا باعث آسیبهای مجدد جبران ناپذیر میگردد.
به هر حال در صورت وجود هر کدام از عوامل 9 گانه فوق حتی بعد از بازسازی مناسب رباط صلیبی دیگر بازگشت به سطح فعالیت قبلی امکانپذیر نیست و فقط هدف از درمان کاهش سرعت ایجاد عوارض دایمی در زانو است و این مساله ای است که حتما قبل از شروع درمان باید بیمار باید آگاه گردد تا در نهایت بتواند از نتیجه بدست آمده احساس رضایت نماید.