تمساح خونی اولین فیلم جواد عزتی در مقام کارگردان

چهارشنبه ۲۵ بهمن ١٤٠٢
سید حسام فروزان

اولین فیلم جواد عزتی شبیه خودش شوخ و شنگ و پر انرژی و باطراوت است. یک کمدی اکشن سرحال و تند و تیز که در جاهایی به کمدی های بزن و بکوب (اسلپ استیک) و فیلمهای اکشن تعقیب و گریز هم پهلو می زند. آدم یاد فیلمهای «گای ریچی »یا «تارانتینو »می افتد. مدل اکشن هالیوودی با پلان های کوتاه و ریتم سریع.
موتور فیلم خیلی زود روشن می شود و در پانزده دقیقه ابتدایی تکلیف تماشاگر با شخصیت ها و مساله قصه معلوم شده است و مشتاقانه آنرا پی می گیرد. این فیلم می تواند پیشنهادی تازه برای بخش سرگرمی ساز سینمای ایران باشد. پیشنهادی تازه برای تماشاگر خسته و دلزده از کمدی های سخیف قری و نوستالژی دهه های پنجاه و شصت. فیلم حد و مرز رعایت می کند و به دام لودگی و شوخی های جنسی معمول نمی افتد. به تماشاگر باج نمی دهد و نمی خواهد به هر بهانه ای خنده بگیرد.

در ادامه موج فیلمسازی بازیگران بعد از بهرام افشاری و ستاره اسکندری به جواد عزتی می رسیم. فیلم از نظر اجرایی فراتر از فیلم اول است. حرفه ای است و خوش سر و شکل. سرگرم کننده و بامزه و خنده دار. از پرفروشترین فیلم های اکران عمومی خواهد بود بدون شک. فیلم از نظر فیلمبرداری و تدوین و طراحی صحنه و کارگردانی صحنه های اکشن استاندارد است. تیم خوب بدلکاری و صحنه های اکشن و تعقیب و گریز در شب خیابان ها و بزرگراه های تهران تاثیرگذار هستند. نمایش زندگی شبانه برخی در تهران، مسابقات شرط بندی غیرمجاز و ... در عین حال که کمدی اکشن خوب در سینمای ایران کم داشته ایم.

داستان از چه قرار است
تمساح خونی اصطلاحی است در بازی پوکر. بازنده ای که دیگر هیچ چیزی برای از دست دادن ندارد. کسی که با جیب خالی ریسک های بزرگ می کند.
دو کارمند جزء یک شرکت بین المللی 20 هزار دلار از پول شرکت را در دست دارند. آنها تا فردا فرصت دارند که پول را به صندوق شرکت برگردانند. آنها با پیشنهاد یکی از نزدیکان رئیس شرکت تصمیم می گیرند با این پول قمار کنند و پولی به جیب بزنند. آنها در بازی پوکر پول زیادی برنده می شوند اما بازندگان به دنبالشان هستند. زنجیره ای از تعقیب و گریز و فرار از دست خلافکاران آغاز می شود و تا انتهای فیلم ادامه دارد.

قصه فیلم خیلی پروپیمان نیست و صرفا محملی است برای خلق موقعیت های کمدی. در اوایل داستان کتاب «قورباغه ات را قورت بده!» به عنوان رمز ورود به آن قمارخانه لوکس به جواد عزتی و عباس جمشیدی فر داده می شود. قورباغه را قورت بده! از کتاب هایی بود که در موج بازاریابی شبکه ای چند سال قبل توصیه می شد خوانده شود. این کتاب یادآور فضای تبلیغات شرکت های هرمی و ولع جامعه برای یک شبه پولدار شدن است که اشاره ای ضمنی به مضمون فیلم است.

نقطه قوت فیلم : بازیگران اصلی
با این فیلم تیم هنری تازه ای شکل گرفته است. بعد از زوج پژمان جمشیدی و سام درخشانی، جواد عزتی و عباس جمشیدی فر خوب باهم جفت و جور شده اند و بده و بستان دارند و دیالوگ های پینگ پونگی شان جواب داده. تیم بازیگری که در سریال های تلویزیونی امتحان پس داده بکار گرفته شده است. جواد عزتی برگ برنده فیلم است. او شیرین و طناز است و حتی اگر نقش خلافکار هم را بازی کند بازهم به دل تماشاگر می نشیند. تماشاگر لحن و زبان بدن و جنس شوخی های او را می شناسد. صحنه عاشقانه او با الناز حبیبی و استفاده از ترانه «تقدیر بی تاثیر نیست» در دیالوگ ها تماشاگران را از خنده روده بر می کند.

نقاط ضعف فیلم
متاسفانه مشکل قدیمی پایان بندی در فیلمنامه های سینمای ایران اینجا هم دیده می شود. فیلم در یک سوم پایانی تا حدودی از ریتم می افتد و بلاتکلیف می شود. درست از زمان جدا شدن جواد عزتی و عباس جمشیدی فر. گیر انداختن جمشیدی فر در کلانتری بنظر می رسد از سر ناچاری است چون نویسنده قصه ای نداشته. پایان بندی و حضور ناگهانی دکتر در آخر فیلم و حل شدن همه ماجرای سرهم بندی شده است و منطقی و باورپذیر بنظر نمی رسد.
شخصیت های منفی پاشنه آشیل فیلم هستند. ضد قهرمان شاخصی ساخته نمی شود. شخصیت های منفی ویژگی خاصی ندارد و طبق کلیشه ها فقط کچل و احمق هستند! بهزاد خلج تا حدودی سعی می کند بدمن متفاوتی بسازد.
از بازیگران چهره ای مانند پژمان جمشیدی و کامبیز دیرباز فقط در سکانس قمارخانه استفاده می شود و صرفا کارکرد تبلیغاتی برای فیلم دارد. صحنه های تعقیب و گریز طولانی و تکراری هستند و می تواند کمتر باشند.
در مجموع تمساح خونی فیلمی صرفا سرگرم کننده است که به هدف خود می رسد و برای تماشاگر جذاب و تماشایی و خنده دار است. فیلم بطور حتم از فیلم های پرفروش اکران عمومی سال آینده خواهد بود . تمساح خونی برای جواد عزتی و عباس جمشیدی فر قدم بزرگی رو به جلو محسوب می شود. جواد عزتی قورباغه را قورت داده و قدم اول را خوب برداشته. حالا باید منتظر فیلم دوم او باشیم.