بیوگرافی باستین شواین اشتایگر

باستین شواین اشتایگر در یک نگاه

باستین شواین اشتایگر (Bastian Schweinsteiger) در تاریخ اول آگوست 1984 در کولبرمور واقع در آلمان غربی به دنیا آمد. این بازیکن 183 سانتی‌متری در پست هافبک در باشگاه‌های بایرن مونیخ ب(05-2001)، بایرن مونیخ(15-2002)، منچستر یونایتد(17-2015)، شیکاگو فایر (19- 2017) بازی کرده است. او همچمنین از سال 2004 تا 2016 در تیم ملی آلمان توپ‌ زده است. او در میان طرفداران آلمانی خود به باستی و شواینی معروف است.

نخستین افتخارات باستین شواین اشتایگر

زمانی که باستین شواین اشتایگر 20 ساله برای اولین بار در تیم ملی آلمان به میدان رفت، کسی تصور نمی‌کرد که 12 سال از بهترین سال‌های فوتبال ژرمن‌ها با این بازیکن رقم بخورد. در آن روزها آلمان حال و روز خوبی نداشت و نتایج اسفناک این تیم در یورو 2004 سبب شد که کمتر بازیکن آلمانی مورد توجه قرار گیرد؛ چه باتجربه و چه جوان. در این میان، شواینی هم شرایطی مثل دیگران داشت. بازیکنی که فوتبال را از سال 1990 در تیم اوبرآدورف شروع کرد و بعد از دو سال حضور در این تیم راهی روزنهایم 1860 شد.

از سال 1998 بود که باستین جوان، راهی تیم‌های پایه بایرن مونیخ شد و در همین باشگاه بود که به نخستین افتخارات خود دست یافت. یک قهرمانی در بوندس لیگای زیر 17 سال (در سال 2001) و قهرمانی در بوندس لیگای زیر 19 سال ( در سال 2002). او در فصل 04-2003 هم با تیم ب بایرن برنده رقابت‌های منطقه‌ای شد و در شرایطی که یک سال قبل از آن با تیم اصلی بایرن قهرمان بوندس لیگا نیز شده بود، به سرعت به یکی از مهره‌های اصلی بایرن بدل شد. فوتبال آلمان در همان روزها برای میزبانی جام جهانی 2006 آماده می‌شد.

آغاز گلزنی باستین شواین اشتایگر در تیم ملی

شواینی اشتایگر در روز 8 ژوئن 2005 در چهاردهمین بازی ملی خود دو گل به روسیه زد تا به ثمر رسیدن اولین گل‌های ملی خود را در این بازی دوستانه جشن بگیرد. اندکی بعد، در 18 ژوئن، او دومین گل آلمان را وارد دروازه تونس کرد تا ژرمن‌ها (3-0) برنده شوند. یازده روز بعد در دیدار رده‌بندی جام کنفدراسیون‌ها، باستی اشتایگر گل دوم عقاب‌ها را وارد دروازه مکزیک کرد تا سرانجام آلمان (4-3) پیروز شده و شواینی جوان هم اولین عنوان خود را با تیم ملی به دست آورد. یک سال بعد او بهترین بازی ملی خود را در دیدار رده‌بندی جام جهانی مقابل پرتغال انجام داد. دو شوت مرگبار باستین اشتایگر گل شد و یکی دیگر از شوت‌های او، یک گل به خودی برای آلمان رقم زد تا ژرمن‌ها (3-1) پیروز شده و عنوان سوم جهان را جشن بگیرند.  

باستین شواین اشتایگر ، مغز متفکر تیم

یوپ هاینکس، از  شواین اشتایگر با عباراتی نظیر مغز متفکر تیم و بهترین هافبک دنیا تمجید کرده است. روزنامه‌نگاران و ورزشی‌نویسان آلمان پس از سه گانه سال 2013 بایرن، برای اولین بار، اشتایگر را  به عنوان بازیکن سال فوتبال این کشور انتخاب کردند و ماتیاس زامر، مدیر ورزشی بایرن، از او به عنوان یکی از عوامل اصلی فتح سه گانه در فصل گذشته نام برد. ماتیاس زامر در این مورد گفت: باستین در فینال ویمبلی، پس از 25 دقیقه و بدون دریافت راهنمایی از سرمربی، تصمیم به تغییر تاکتیک تیمی گرفت، به دلیل پرسینگ و فشار شدید تیم دورتموند، ما در بازی‌سازی و به ویژه در انتهای زمین دچار مشکل شده بودیم و او بود که با افزایش نفرات در امر بازی‌سازی از خط دفاعی، روند بازی را به نفع ما تغییر داد. پپ گواردیولا هم  بعدها عنوان بازیکن غیر قابل باور را به شواینی داد.

باستین شواین اشتایگر ، 26 بازی و 26 برد

هشت ماه و نیم از 14 دسامبر 2012 تا 27 آگوست 2013،‌ بایرن مونیخ تمامی بازی‌های لیگ قهرمانان، بوندس‌لیگا و جام حذفی آلمان را که باستین شواین اشتایگر در آنها حضور داشت، به نفع خود به پایان رسانده بود. 26 بازی و 26 برد، آماری که خود نشان‌دهنده اهمیت حضور اشتایگر برای بایرن مونیخ است. در بازی مقابل فرایبورگ نوار این پیروزی‌های متوالی باستین شواین اشتایگر پاره شد، در آن بازی نیز تا لحظه ترک اجباری زمین بازی توسط وی به دلیل مصدومیت،‌ تیم بایرن از حریف خود پیش بود و در نبود باستین شواین اشتایگر، تیم بایرن مونیخ گل مساوی را دریافت نمود. او در مجموع 121 بار برای تیم ملی آلمان به میدان رفت و 24 گل به ثمر رساند.

باستین شواین اشتایگر و همه افتخارات ممکن

شواینی اشتیایگر تا سال 2016 برای تیم ملی بازی کرد و تمامی موفقیت‌ها را تجربه کرد. نایب قهرمانی یورو (2008) و دو حضور در نیمه‌نهایی رقابت‌های 2012 و 2016، یک عنوان سومی در جام جهانی 2010 و سرانجام قهرمانی در جام جهانی 2014. در این سال‌ها افتخارات باشگاهی او نیز روز به روز افزایش یافت. او مجموعاً 342 بازی و 45 گل برای بایرن مونیخ، 18 بازی و یک گل برای منچستر یونایتد و 85 بازی و 8 گل برای شیکاگو فایر داشت. حالا در روزهایی که خبری از شواینی در تیم ملی نیست، هم آلمان و هم بایرن بیش از پیش حسرت بازیکنی را می‌خورند که همیشه مردی تأثیرگذار در میانه میدان بود.