آس و پاس فیلمی به کارگردانی آرش معیریان، نویسندگی اصغر نعیمی و تهیه‌کنندگی محمدحسین فرحبخش و عبدالله علیخانی ساخته سال 1394 است. از بازیگران این فیلم می توان به سحر قریشی و بهاره رهنما و محمدرضا شریفی نیا و ... اشاره کرد. پورتال آسمونی در این بخش نقد فیلم آس و پاس آرش معیریان را برای شما عزیزان تهیه کرده است که در ادامه می خوانید.

کارگردان فیلم آس و پاس:

کارگردانی فیلم سینمایی ” آس و پاس ” را آرش معیریان بر عهده دارد.

بازیگران فیلم آس و پاس:

محمدرضا شریفی نیا، محمدرضا هدایتی، سحر قریشی، حسام نواب صفوی، لیلا بلوکات، میثم رستگاری، شهرام تیموریان با حضور بهاره رهنما و مهران غفوریان و سامیار محمدی
خلاصه داستان فیلم آس و پاس:

در خلاصه داستان «آس و پاس» آمده است: مرز کمرنگی بین واقعیت و خیال است. حسن آس و پاس در مسیر وصول طلب پدر مرحومش از ملک سلمان کلاهبردار، در فضایی فانتزی تبدیل به شخصی رویایی می‌شودعشق به دختر ملک سلمان او را از ادامه ی ماموریتش باز می‌دارد و…

سایر عوامل فیلم آس و پاس:

نویسنده: اصغر نعیمی/ مدیر فیلمبرداری: مرتضی هدایی/ صدابردار: بابک اخوان/ طراح چهره پردازی: شهرام خلج/ مجری طرح: پیمان حمیدی/ مدیرتولید: مهدی چراغی/ مدیر برنامه ریزی: کریم امینی/ دستیار اول کارگردان: مریم بحرالعلومی/ طراح صحنه: رامین غفوری/ طراح لباس: گلناز گلشن/ طراح جلوه های ویژه کامپیوتری: علی تصدیقی/ طراح حرکات بدلکاری: امیر بدری/ منشی صحنه: آزاده جهانبخش/ دستیار دوم کارگردان: حسین فهیم زاد/ تصویربردار پشت صحنه: هنگامه زارع / گروه صدا: حسین شریفی- رسول هادی/ گروه چهره پردازی: مهیار اعرج- زهرا فردی پور/ دستیار صحنه: فریاد صالحی/ دستیار لباس: زهره رحمانی/ گروه فیلمبرداری: مجتبا حسین زاده – حسین قطاء – مجید حسین زاده – فرهاد نصراللهی- نوید ده بالایی- هومن سعیدی / تدوین: مستانه مهاجر/ مدیر تدارکات: حامد آزادی / گروه تدارکات: حسین سرمدی – شاپور صفدری – احد صادق / ترابری: نعمت آقایی- حسن عنبرستانی- سعید سرمدی- فریدون عبداله نژاد- مصطفا خانی – اکبر دهقان- حسن محمدی.محصول: موسسه سینمایی پویا فیلم

نقد فیلم آس و پاس

فکر نمی‌کنم این فیلم حتی ارزش قلم برداشتن و نوشتن داشته باشد. یا باید گفت تصور نمی‌کنم با پیشینه‌ای که «آرش معیریان» و آثار او دارند حتی این فیلم ارزش یکبار تحمل دیدن را داشته باشد. اما با صبوری بسیار فیلم را دیدم و خب هر چه حدس می‌زدیم درست بود. نکته جالب توجه این بود که فیلم ما را به عرصه تحلیل پدیده دیگری پرتاب می‌کرد. پدیده فیلم عروسی! فیلم عروسی از اوایل دهه 70 تبدیل به مدیومی ‌شد که قواعد خود را داشت و نیت خاصی نیز پشت آن قرار می‌گرفت.

فیلم عروسی یک ثبت و ضبط بی‌واسطه از یک واقعه زیستی بود که از دید برخی‌ها خنده‌دار و از دید بعضی‌ها بسیار نوستالژیک و قابل دیدن برای چندین و چند بار است. این مدیوم از اثر رسانه‌ای با اینکه مورد تمسخر بسیاری قرار می‌گیرد اما برای اغلب خانواده‌های بخصوص ایرانی مهم است. گویی ثبت و ضبطی اساسی است که باید رنگ و لعاب هم بگیرد. رنگ و لعابی که با موسیقی‌ها و تکنولوژی‌ها و تکنیک‌های صدا و تصویر و جلوه‌های ویژه حالا عجیب غریب‌تر هم شده است. ترفند‌های گوناگونی که برای ارائه این ارائه و ساخت این مدیوم می‌زنند بسیار جالب توجه و البته هزینه بر شده و این کار را نیز تبدیل به مدیومی‌ بورژوازی کرده است، بگذریم….

اما تماشای این مدیوم باید در چه فضا، جایگاه و جغرافیایی صورت بگیرد؟ و توسط چه کسانی… جواب را می‌دانیم. آس و پاس دیدن فیلم عروسی در سالن‌های سینماست و چون سالن سینما برای فیلم است، آس و پاس ناهمگون و عجیب و غریب و خارج از ادراک یک سینمابین و کارشناس سینما می‌نماید. یک جور فیلم عروسی کج و ماوج که به مدیوم خود نیز وفادار نیست. از فیلم فارسی کم‌ اهمیت‌تر است و حتی تکنیک و تکنولوژی در آن کمتر از فیلم عروسی‌هایی است که دیده‌ایم! دیگر کلمه سخیف نمی‌تواند کمال وصف برای آس و پاس باشد. آس و پاس از ژورنالیسم روزنامه‌ای و مجلات زرد هم ناهمگون‌تر و بی‌ارزش‌تر است.

پی‌نوشت: «اصغر نعیمی‌» در برنامه هفت روبروی «مسعود فراستی» قرار گرفت و هر چه می‌توانست گفت. اما حرف مهمش درباره معاش فراستی بود. آس و پاس دغدغه معاش را بیش از هر چیز برای اصغر نعیمی‌ نشان می‌دهد. نوشتن فیلم عروسی!