- آسمونی
- مجله اینترنتی
- چهره ها
- چهره های سینمایی
- بیوگرافی آلن دلون
بیوگرافی آلن دلون
آلن دلون (Alain Delon) بازیگر معروف فرانسوی بود که در در اوج جوانی خود بازیگر بسیار پرطرفدار، توانمند و معروفی بوده است. آلن دلون که به جذاب‌ترین بازیگر مرد تاریخ سینما معروف بود در ۱۸ آگوست ۲۰۲۳ درگذشت. در ادامه با آسمونی باشید و بیوگرافی آلن دلون را ببینید.
|
نام و نام خانوادگی |
آلن فابین مورسی مارسل دلون |
|
تاریخ تولد |
۸ نوامبر ۱۹۳۵ |
|
محل تولد |
دهکده سو در حوالی پاریس |
|
ملیت |
فرانسوی، سوئیسی |
|
حرفه |
بازیگر، فیلمساز، بازرگان |
|
نام همسر |
ناتالی دلون (1963-1969) |
|
نام شریکها |
رومی اشنایدر (1959-1963)- میری دارک (1968-1982) |
درباره آلن دلون
آلن دلون ۸ نوامبر ۱۹۳۵ در دهکده‌ای حوالی پاریس از پدری با نام فابیَن و مادری با نام ادیت به دنیا آمد. هنگامی که ۴ ساله بود پدر و مادرش از هم طلاق گرفتند و به همین دلیل به سرپرستی خانواده‌ای دیگر درآمد. او در محله‌ای بزرگ شد که رو به زندان بود و آلن با بچه‌های نگهبان زندان همبازی شد.
با گذشت چند سالی، پدرخوانده و مادرخوانده اش در یک سانحه تصادف کشته شدند و باز هم به سرپرستی مادر واقعی خود درآمد اما این بار مادرش با یک قصاب ازدواج کرده بود.
آلن دلون در کودکی به دوچرخه سواری، فوتبال و سینما رفتن علاقه زیادی داشت. او در مدرسه کاتولیک درس خوانده اما بخاطر اینکه پسربچه پرجنب و جوشی بود چندین بار از مدرسه اخراج شد و سرانجام در ۱۵ سالگی بطورکامل تحصیل را رها کرد. سپس ناپدری اش او را به مغازه قصابی خود برد تا مشغول کار شود اما آلن علاقه‌ای به این شغل نداشت و در سن ۱۷ سالگی خانه را ترک کرد و به ارتش ملحق شد.
او در ارتش در یگان تفنگداران دریایی به‌عنوان چترباز به خدمت ادامه داد و در سال ۱۹۵۴ در جنگ هند و چین حضور داشت. او دوران خدمت خود را در ارتش با اشتیاق ادامه داد. دلون در مورد خاطراتش در آن زمان می‌گوید: «در آنجا دوستانی پیدا کردم؛ کسانی که با آنها حرف می‌زدم و به حرف‌هایم گوش می‌دادند».
آلن سرانجام در سال ۱۹۵۶ از خدمت ارتش مرخص شد و بعنوان باربر و سپس به عنوان پیش‌خدمت در کافه های مختلف پاریس به کار پرداخت. او درآمد ثابتی نداشت و مستقل از خانواده اش زندگی می‌کرد. طی همین مدت، با بسیاری از بازیگران که در کافه های محل کارش رفت و آمد داشتند آشنا شد. یکی از آن بازیگران، ژان کلود بریالی بود.
زندگی هنری آلن دلون
آلن دلون و بریالی، در سال ۱۹۵۷ تصمیم گرفتند با هم به جشنواره فیلم کن بروند. این تصمیم، زندگی آلَن را برای همیشه تغییر داد. آلن، که یک آدم معمولی بود و هیچ‌گونه تجربه بازیگری نداشت و آن شب هم با یک دست لباس کرایه‌ای به جشنواره رفته بود، پس از بازگشت از جشنواره به یک فوق‌ستاره تبدیل شد. چهره فوق‌العاده جذاب او در آن مجلس کاملا سرآمدِ همگان بود و در آنجا بود که کارگردانان مختلف به سراغ او آمدند و بیشتر در نقش دزد یا آدمکش اجیرشده بازی می‌کرد.
در دهه ۱۹۷۰، علاوه بر بازی در فیلم، دومین کمپانی تولید فیلم خود را تأسیس کرد و به جمع‌آوری ثروت پرداخت. او حالا دیگر یکی از ثروتمندان جهان بود و فیلم‌هایی که تهیه می‌کرد با آرم AD بودند. او سپس یک شرکت هواپیمایی تأسیس کرد و بخشی از ثروت خود را در زمینه موردعلاقه‌اش، یعنی جمع‌آوری آثار هنری و پرورش اسب‌های مسابقه، سرمایه‌گذاری کرد. گنجینه شخصی او کم‌نظیر است و صاحب عتیقه‌هایی است که بسیاری از آنها در موزه‌ها به نمایش گذاشته شده است.
آلن دلون در دهه ۱۹۸۰ به سوئیس نقل مکان کرده بود تا بر عملکرد شرکتی که محصولاتش را به نام «آلن دلون» به فروش می‌رساند نظارت بهتری داشته باشد. دفتر این شرکت در شهر ژنو است.
فیلم‌های آلن دلون
|
سال |
فیلم |
نقش |
کارگردان |
|
2012 |
مادرها سال نو مبارک! |
خودش |
|
|
2008 |
آستریکس در بازی‌های المپیک |
ژولیوس سزار |
Frédéric Forestier و Thomas Langmann |
|
2003 |
فرانک ریوا |
فرانک ریوا |
|
|
1999 |
بازیگران |
خودش |
Bertrand Blier |
|
1997 |
نیمه شانس |
ژولین ویگنال |
پاتریس لوکنت |
|
1996 |
روز و شب |
آلکساندر |
Bernard-Henri Lévy |
|
1995 |
صد و یک شب |
خودش |
آنیس واردا |
|
1994 |
تدی خرسه |
ژان ریویر |
Jacques Deray |
|
1992 |
یک جرم |
چارلز دوراند |
Jacques Deray |
|
1992 |
بازگشت کازانووا |
جاکومو کازانووا |
ادوار نیرمانس |
|
1990 |
موج نو |
لنوکس |
ژان-لوک گدار |
|
1990 |
ماشین رقص |
آلن ولف |
Gilles Béhat |
|
1988 |
پلیس خفته را بیدار نکن |
کمیسر اوژن گریندل |
José Pinheiro |
|
1986 |
گذرگاه |
ژان دیاز |
René Manzor |
|
1985 |
حرف یک پلیس |
دانیل پرات |
José Pinheiro |
|
1984 |
سوان عاشق |
بارون دو شارلوس |
فولکر اشلوندورف |
|
1984 |
داستان ما |
رابرت آورانچ |
برتران بلیه |
|
1983 |
ضارب |
ژاک دارنای |
آلن دلون |
|
1982 |
شوک |
مارتین تریر |
Robin Davis |
|
1981 |
برای پنهان کردن یک پلیس |
چوکاس |
آلن دلون |
|
1981 |
تهران 43 |
فوشه |
Aleksandr Alov و Vladimir Naumov |
|
1980 |
سه مرد برای کشتن |
میشل ژرفو |
ژاک دُرای |
|
1979 |
پزشک |
ژان-ماری دِپره |
ژان فروستیه |
|
1979 |
کنکورد... فرودگاه 79 |
پل مِتْران |
دیوید لوول ریچ |
|
1978 |
توجه، بچه‌ها نگاهمان می‌کنند |
مرد |
سِرژ لُروآ |
|
1977 |
باند |
روبر |
ژاک دُرای |
|
1977 |
مرگ یک مرد فاسد |
خاویر مارچال |
زار لوتنر |
|
1977 |
مرد عجول |
پیِر نیو |
ادوارد مولینارو |
|
1976 |
آقای کلاین |
رابرت کلاین |
Joseph Losey |
|
1976 |
آرماگدون |
دکتر میشل آمبرووا |
با شرکت: آلن دلون، ژان یان |
|
1976 |
بومرنگ |
Jacques Batkin |
José Giovanni |
|
1975 |
داستان یک پلیس |
روژه بورنیش |
ژاک دُرای |
|
1975 |
کولی |
هوگو سنار |
José Giovanni |
|
1975 |
زورو |
دون دیه‌گو دُ لا وِگا/زورو |
دوچو تساری |
|
1974 |
سینه‌های یخی |
Marc Rilson |
ژرژ لوتنر |
|
1974 |
بورسالینو و شرکا |
Roch Siffredi |
ژاک دُرای |
|
1973 |
دو مرد در شهر |
جینو استرابلیجی |
José Giovanni |
|
1973 |
نسل اربابان |
ژولیَن داندیو |
Pierre Granier-Deferre |
|
1973 |
انبارهای سوخته |
قاضی لارشه |
ژان شاپو |
|
1973 |
ژان لوریه |
مایکل وینر |
|
|
1973 |
اسلحهٔ بزرگ |
Tony Arzenta |
دوچو تساری |
|
1973 |
معالجه با شوک |
دکتر دوویلِر |
آلن ژوسوا |
|
1972 |
اولین شب آرامش |
دانیله دومینیچی |
والریو زورلینی |
|
1971 |
ترور تروتسکی |
فرانک جکسون |
جوزف لوزی |
|
1971 |
Fantasia chez les ploucs |
یک مسافر |
ژرار پیره |
|
1971 |
آفتاب سرخ |
Gauche |
ترنس یانگ |
|
1971 |
بیوه کودرک |
ژان لاوینْی |
Pierre Granier-Deferre |
|
1971 |
یک پلیس |
اِدوار کولمان |
ژان پیر ملویل |
|
1970 |
The Love Mates |
ژولیَن داندیو |
روژه کاهان |
|
1970 |
Easy, Down There! |
سیمون |
ژاک دُرای |
|
1970 |
بورسالینو |
Roch Siffredi |
ژاک دُرای |
|
1970 |
دایره سرخ |
Corey |
ژان پیر ملویل |
|
1969 |
استخر |
ژان-پل |
ژاک دری |
|
1969 |
دسته سیسیلی‌ها |
روژه سارته |
آنری ورنوی |
|
1969 |
جف |
لوران |
ژاک دری |
|
1968 |
ارواح مردگان |
ویلیام ویلسن |
لویی مال |
|
1968 |
خداحافظ رفیق |
دینو باران |
ژان ووترا |
|
1968 |
دختری سوار بر موتورسیکلت |
دانیل |
جک کاردیف |
|
1967 |
ماجراجویان |
مانو |
روبر انریکو |
|
1967 |
Diabolically Yours |
پیِر |
ژولیَن دوویویه |
|
1967 |
سامورایی |
جِف کاستِلو |
ژان-پیر ملویل |
|
1966 |
فرمانده گم شده |
کاپیتان فیلیپ اسکالاویه |
مارک رابسون |
|
1966 |
تگزاس آن‌سوی رودخانه |
دونو بالْدازار |
مایکل گوردون |
|
1965 |
آیا پاریس در حال سوختن است؟ |
ژاک شابان-دلما |
رُنه کلِمان |
|
1965 |
زمانی که دزد بودم |
ادی پداک |
رالف نلسون |
|
1965 |
رولز-رویس زرد |
استفانو |
آنتونی اسکویت |
|
1964 |
L'Insoumis |
Thomas Vlassenroot |
آلن کاوالیه |
|
1963 |
لالهٔ سیاه |
Guillaume/ Julian de Saint Preux |
کریستین-ژاک |
|
1963 |
پلنگ |
Tancredi |
لوکینو ویسکونتی |
|
1963 |
هر شماره ای میتواند برنده باشد |
فرانسیس ورلوت |
آنری ورنوی |
|
1963 |
خانه شادی |
مارک |
رنه کلمنت |
|
1962 |
عشق در دریا |
A film star |
گای ژیل |
|
1962 |
کسوف |
پیرو |
میکل‌آنجلو آنتونیونی |
|
1962 |
Carom Shots |
Monsieur Lambert |
Marcel Bluwal |
|
1962 |
شیطان و ده فرمان |
Pierre Messager |
ژولین دوویویه |
|
1961 |
عشق های مشهور |
پرینس آلبرت |
Michel Boisrond |
|
1961 |
شادی زندگی |
Ulysse Cecconato |
رُنه کلِمان |
|
1960 |
ظهر بنفش |
تام ریپلی |
رنه کلمان |
|
1960 |
روکو و برادرانش |
روکو پارونْدی |
لوکینو ویسکونتی |
|
1959 |
راه جوانی |
آنتوان میشو |
میشل بوارون |
|
1959 |
زنان ضعیف هستند |
جولین فنال |
Michel Boisrond |
|
1958 |
کریستین |
فرانتس لوبْهاینر |
پیر گاسپار-ویت |
|
1958 |
زیبا باش اما خفه شو |
لولو |
مارک آلگره |
|
1957 |
وقتی زنی دخالت میکند |
جو |
ایو الیگره |
-
جوایز
آلن دلون در سی و دومین دوره جشنواره فیلم کن ۲۰۱۹، "نخل طلای افتخاری" این جشنواره را دریافت کرد.
حقایق و حواشی
آلن در سال ۲۰۲۲ تصمیم به مرگ خودخواسته یا همان اتانازی گرفته است. این خبر را پسرش، آنتونی در گفت و گو با رادیو آر. تی. ال اعلام کرد. پسرش آنتونی نپذیرفته است خودش این کار را انجام دهد و خواهرش آنوشکا قبول کرده است تصمیم دلون را عملی کند. اما سرانجام به خاطر همدردی مردم از این کار منصرف شد.
درگذشت آلن دلون
آلن دلون ۱۸ آگوست ۲۰۲۴ در سن ۸۸ سالگی در فرانسه درگذشت. بسیاری از هنرمندان و بازیگران در سراسر دنیا به یاد او پست‌هایی را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشتند.
تصاویر آلن دلون
آلن دلون متولد چه سالی بود؟
همسر رسمی آلن دلون چه نام داشت؟
