آشنایی با ورزش های هوایی

آسمونی - آیروباتیکس" class="size-full wp-image-309204" src="https://files.asemooni.com/storage/cdn/2018/03/aerobatics.jpg" alt="آسمونی - آیروباتیکس" width="900" height="532" />

آسمونی - آیروباتیکس

آیروباتیکس، آیرومدلینگ، پرواز تجربی، پرواز با بالون، گلایدر، هنگ گلایدینگ، پاراشوت و ... از جمله ورزش های هوایی هستند. اگر می خواهید در مورد ورزش های هوایی بیشتر بدانید این بخش آسمونی را تا پایان دنبال نمایید چرا که به معرفی ورزش های هوایی و انجمن ورزش های هوایی می پردازیم.

آشنایی با ورزش های هوایی

همه چیز درباره پرواز در قرن بیستم شروع شد. زمانی که پیشروان پرواز از جمله برادران رایت تلاش کردند در آسمان معلق بمانند. بعد این تلاش‌ها به مرحله پروازهای با مقصد مشخص و البته رقابت تفریحی در هوا رسید. پرواز با هواپیماهای کوچک و مانورهای هوایی به سمت تفریحی‌تر شدن رفت تا جایی که گروهی از دوستداران پرواز به این نتیجه رسیدند که توسعه این فعالیت‌ها به یک فدراسیون جهانی برای ساماندهی و هدفمند کردن و کمک به رشد آن نیاز دارد.

همه چیز درباره پرواز در قرن بیستم شروع شد. زمانی که پیشروان پرواز از جمله برادران رایت تلاش کردند در آسمان معلق بمانند. بعد این تلاش‌ها به مرحله پروازهای با مقصد مشخص و البته رقابت تفریحی در هوا رسید. پرواز با هواپیماهای کوچک و مانورهای هوایی به سمت تفریحی‌تر شدن رفت تا جایی که گروهی از دوستداران پرواز به این نتیجه رسیدند که توسعه این فعالیت‌ها به یک فدراسیون جهانی برای ساماندهی و هدفمند کردن و کمک به رشد آن نیاز دارد.

فدراسیون جهانی ورزش‌های هوایی یا FAI در سال 1905 به‌عنوان یک سازمان غیرانتفاعی و غیردولتی بنیان‌گذاری شد. هدف اصلی این سازمان گسترش فعالیت‌های هوایی در سراسر جهان، تصویب قوانین و ثبت رکوردهای جهانی و برگزار کردن مسابقات بین‌المللی بود. یک قرن از تأسیس FAI گذشته است و در حال حاضر 100 کشور عضو این نهاد شده‌اند

فعالیت‌های این نهاد بین‌المللی شامل تصویب قانون و کنترل ورزش‌های هوایی در دنیاست. FAI رقابت‌های منظمی را میان کشورهای عضو برگزار می‌کند، مدال و دیپلم و جایزه برای شرکت‌کنندگان تهیه و برای پیشرفت مهارت‌ها و امنیت در این رشته تلاش می‌کند. در چارچوب FAI هر ورزش هوایی یک کمیته جهانی دارد که مسئولیت تدوین قوانین رقابت‌ها و رصد رویدادهای آن ورزش را بر عهده دارد.

آسمونی - پاراشوت

این فدراسیون بعد از 100 سال به اهداف اولیه‌اش وفادار مانده اما با تغییرات در تکنولوژی و اختراع ابزارهای جدید پرواز، عرصه فعالیت این سازمان هم گسترده‌تر شده است و به توسعه ادامه می‌دهد. فدراسیون به‌طور مرتب رده‌بندی کشورهای عضو را منتشر می‌کند. این رده‌بندی‌ها با برگزاری هر رقابت و تغییر در امتیازها تغییر می‌کند. در حال حاضر سباستین کاوا ورزشکاری از لهستان در رتبه اول جهان قرار گرفته است، میشائیل سومر آلمانی دوم است و کارل ستاریزاک رتبه سوم را هم به لهستان داده است.

دسته‌بندی انواع ورزش‌های هوایی در سایت فدراسیون شامل 12 مورد است. از جمله آیروباتیکس، آیرومدلینگ، پرواز تجربی، پرواز با بالون، گلایدر، هنگ گلایدینگ، پاراشوت و... در این میان پاراگلایدر یکی از محبوب‌ترین ورزش‌های هوایی در جهان است. سبکی و احساس رهایی در پاراگلایدر و پرواز با بال‌های مصنوعی بزرگ باعث محبوبیت آن در جهان شده است.

گرچه در پاراگلایدر از موتور استفاده نمی‌شود اما پرواز با این وسیله می‌تواند ساعت‌ها طول بکشد و کیلومترهای زیادی طی شود. البته پروازهای یک و دو ساعته بیشترین طرفدار را دارند و کافی به نظر می‌رسند.هنگ گلایدینک هم فعالیت محبوب دیگری است که به پاراگلایدینگ شباهت دارد. اما گلایدرهای موتوری هم که نیازی به ارتفاع اولیه ندارند جای خود را بین دوستداران پرواز باز کرده‌اند. این وسیله مسابقه‌های سرعت بین گلایدرها را هم ممکن کرده است.

در بسیاری از نقاط کوهستانی گلایدرها به‌عنوان وسیله تفریحی رایج مورد استفاده قرار می‌گیرند. حتی در بعضی از کشورها که چنین ورزش‌هایی رواج بیشتری دارد مدارس دوره‌هایی برای دانش‌آموزان برگزار می‌کنند و آنها را برای این تفریح به کوهستان‌ها می‌برند. ماجرای پاراگلایدر از حدود سال 1952 شروع شد. دومینا جالبرت چترهایی را ساخت که قابلیت هدایت داشتند و شبیه پاراگلایدرهای امروزی بودند. در 1954 والتر نومارک پیش‌بینی کرد که چه زمانی یک خلبان گلایدر می‌تواند با دویدن بر فراز قله یا صخره یا پریدن از بلندی خودش را به پرواز در بیاورد.

آسمونی - هنگ گلایدینگ

بالاخره در 1961 پیر لموین یک طراحی پیشرفته‌تر را ساخت که امکان هدایت گلایدر را در هوا فراهم کرد. همزمان دیگرانی هم مشغول ساختن نمونه‌های مشابه بودند و تلاش می‌کردند راز بهترین طراحی را پیدا کنند. در 1978 سه دوست فرانسوی همه این طراحی‌ها را با هم تلفیق کردند و به نتیجه جدیدی رسیدند. از آن زمان هنوز هم لوازم پرواز و پاراگلایدر در حال تغییر و پیشرفت بوده است. اروپا پیشرفت زیادی در این کار داشته و اکنون به‌روزترین مدل‌های پاراگلایدر انواع اروپایی آن هستند. البته این رشد فقط در ساخت وسیله این ورزش نبوده، بلکه اروپا خلبان‌های زیادی را هم تربیت کرده و اکنون تنها در کشور فرانسه بیش از 25هزار خلبان پاراگلایدر وجود دارد.

چتربازی، اسکای دایوینگ و انواع سقوط‌های هوایی هم در جهان طرفداران زیادی دارد. پریدن از هواپیما و تسلیم شدن به نیروی جاذبه زمین البته به شجاعت و مهارت بالایی نیاز دارد. در آخرین لحظات سقوط چتر باز می‌شود و بر نیروی جاذبه غلبه می‌کند. آندره جاکوز گارنرین نخستین کسی بود که این سقوط را موفقیت‌آمیز تجربه کرد.

بعد از آن، این شیوه به نجات جان بسیاری از مبارزان در جنگ‌های دنیا منجر شد. کسانی که وسیله‌شان در پروازها آسیب می‌دید و با یک چتر یا بالون سالم به زمین می‌رسیدند. در 1952 این فعالیت هم تبدیل به یکی از ورزش‌های هوایی جهانی شد. بعدها حرکات تازه‌تری به این ورزش‌ها اضافه شد و جنبه‌های نمایشی آنها را به یکی از جلوه‌های قدرت بشر در آسمان تبدیل کرد. حرکات آکروباتیک در هوا هم این روزها یکی از ورزش‌های هوایی جذاب شناخته می‌شود.

اکنون دامنه ورزش های هوایی شامل: آکروجت، پاورپاراشوت، چتربازی، کایت سواری، بالن سواری، پاراگلایدر، پاراموتور، هواپیمایی فوق سبک، وینگسوییت هستند. حتی بادبادک ها و ورزش هایی مثل کایت بوردینگ و یا کایت باگینگ را هم عده ای در رمزه ورزش های هوایی محسوب می کنند. همه این رشته ها در ایران فعال نیستند و برخی نیز در سایر فدراسیون ها بجز ورزش های هوایی فعالند.

آسمونی - گلایدر

معرفی انجمن ورزشهای هوایی ایران

ورزشهای هوایی در سال1350توسط پرسنل تیپ نوحه ، نیروی مخصوص ارتش ، در ایران پایه‌گذاری شد و با آموزش ورزش چتربازی و اعزام ورزشکاران به مسابقات بین‌المللی آغاز فعالیت نمود .

پس از چند سال فعالیت ، بدلیل رویدادهای شکوفایی انقلاب و مسائل هشت سال دفاع مقدس ، اینگونه فعالیتها به تعویق افتاد .

ورزش پاراگلایدر از سال1372توسط آقای سعیدی و آقای اُبهی به ایران راه پیدا کرد. این دو ، که از گذشته در رشته کایت تجربه داشته و فعالیت می ‌کردند ، دوره آموزش کایت موتور دار را در کشور استرالیا گذراندند و در این سفر با وسیله جدیدی به نام پاراگلایدر آشنا گردیدند .

آقایان سعیدی و اُبهی ، در هنگام بازگشت به ایران ، دو دستگاه پاراگلایدر ، به ایران وارد کردند‌ و آموزش این ورزش را ، البته با وسایل و لوازم قدیمی ، آغازکردند .‏

‏طی این مدت علاقمندان به فراگیری پاراگلایدر ، افزایش یافتند . بین سال‌های1372تا 1374توریست های خارجی آشنا به پرواز پاراگلایدر ، طی پرواز روی سایت با خلبانان ایرانی آشنا شده و تجربیات خود را در ‏اختیار آنان قرار دادند .

تا آن زمان فضای پرواز در ایران گستردگی زیادی نداشت. پس از آن آقای فرهاد میر آخوری که آموزش پرواز را در آمریکا دیده بود ، در سال4 -‏ ‏1373به این ورزش جنبه علمی می‌دهد. ولی پرواز در ایران با این وسیله همچنان به معنای سُرِش ساده بود. طی این مدت تا سال1374تعداد خلبانان و مربیان بیشتر می شود. البته مربیان اکثراً در سطح مبتدی تدریس می ‌کردند .

در سال1374با گردآوری و گردهمائی پیشکسوتان ورزشهای هوایی کشورمان ، آغاز به شکوفایی نمود .

کمیته چتربازی در 24 شهریور1374با دستور ریاست محترم سازمان تربیت بدنی و معاون ریاست جمهور و ابلاغ معاون فنی سازمان تربیت بدنی ، فعالیت خود را آغاز نمود .

در سال 1375، (کمیته چتربازی) با گسترش فعالیتها و افزوده شدن رشته های دیگر ورزشهای هوایی به (کمیته ورزشهای هوایی) تبدیل گردید .

در26/1/1377، (کمیته ورزشهای هوایی) به (انجمن ورزشهای هوایی) ، با مدیریت تیمسار بیژن پارسا تغییر و اساسنامه آن پس از تائید کارشناسان سازمان تربیت بدنی ، به تصویب معاونت فنی سازمان رسید .

آسمونی - آیرومدلینگ

انجمن ورزشهای هوایی سازمان تربیت بدنی ایران برابر اساسنامه فدراسیونهای ورزشی آماتوری و آئین‌نامه هیئتهای ورزشی استانها که هیئت وزیران درجلسه مورخه9/3/1378بنا به پیشنهاد شماره41294/1مورخه 6/10/76 سازمان تربیت بدنی به استناد قانون الحاق بند 11 و 12 به قانون فهرست نهادها و موسسات عمومی غیر دولتی مصوب1376تصویب نمود ، بالاترین مرجع ذیصلاح در رشته های ورزشی خود می ‌باشد .

این نهاد در سال 1376به عضویت فدراسیون جهانی وزشهای هوایی  (FAI) با رای اکثریت اعضا علی ‌رغم مخالفت ایالات متحده امریکا درآمد و در همان سال تیم ملی چتربازی و پاراگلایدر ایران در اولین بازی‌های جهانی ورزشهای هوایی در کشور ترکیه شرکت نمود .

کمیته ملی المپیک طی نامه ای به فدراسیون جهانی ورزشهای هوایی(FAI) ، حمایت خود را از انجمن ورزشهای هوایی ، بعنوان اداره کننده ورزشهای هوایی در ایران ، اعلام نمود .

اساسنامه انجمن ورزشهای هوایی بیان کننده اهداف ، حدود اختیارات ، وظایف و مسئولیتها می ‌باشد .

انجمن ورزشهای هوایی درحال حاضر در اکثر استانها دارای هیئت و یا کمیته ورزشهای هوایی می باشد .

انجمن ورزشهای هوایی سازمان تربیت بدنی (IAA) ، با مرکزیت استادیوم آزادی تهران و به ریاست سردار احمد سلیم آبادی، در حال فعالیتهای گوناگون ورزشهای هوایی می باشد .

در سالهای 1382- 1390 مدرسه پرواز خوزستان (KFS) به عنوان نماینده انجمن ورزشهای هوایی ، در راه توسعه و همگانی ساختن این نوع ورزشها ، بعنوان اولین مرکز تخصصی ورزشهای هوایی در جنوب کشور و استان خوزستان فعالیت می نماید .

همینک مدرسه پرواز خوزستان تحت نظارت مستقیم سازمان هواپیمایی کشوری به امر گسترش و آموزش ورزشهای هوایی در کلیه نقاط استان خوزستان اشتغال دارد .