تا اواخر دهه 50 میلادی تقریباً تمامی تیم‌های فوتبال در نقاط مختلف دنیا از سیستم (MW) استفاده می‌كردند. به این ترتیب كه جلوتر از سه مدافع، دو هافبك مشغول بازی بودند و پنج مهاجم به شكلی در زمین قرار می‌گرفتند كه دو نفر عقب‌تر از سه مهاجم نوك بودند و اگر جایگاه این پنج تن به هم متصل می‌شد حرف (M) شكل می‌گرفت. امّا در اواخر دهه 50 فوتبال برزیل با سیستمی جدید پای به جام جهانی نهاد و فتح دنیا را آغاز نمود.

مبتكر سیستم جدید یك مربی چاق بود كه ویسنته ایتالو فئولا نام داشت. او در بیست نوامبر 1909 در سائوپائولو متولد شده بود امّا اصلیت او به ناپل ایتالیا برمی‌گشت. ویسنته در دوران بازیگری در تیم سائوپائولو نامور نشد. دلیل آن عدم گسترش فوتبال در روزهای جوانی فئولا بود؛ از طرفی فوتبال برزیل تا قبل از دهه 50 كمتر به عنوان قدرتی بزرگ مورد توجه قرار می‌گرفت و توجه جهانیان به تیمهای اروگوئه و آرژانتین معطوف بود.

 فئولا پس از ترك فوتبال، موفق به اخذ لیسانس تربیت بدنی شد و پس از گذراندن دوره‌های مربیگری، به كار هدایت تیم زادگاه خود پرداخت، او در چند مقطع مربی سائوپائولو بود. سالهای 1937، 1938، 1939 و فصل 42-1941. اوج افتخارات او در رده باشگاهی بین سالهای 1947 تا 1950 رقم خورد. جایی كه او با سائوپائولو فاتح لیگ ایالت پائولیستا شد. این افتخار در سالهای 1948 و 1949 به دست آمد.

پس از آن ویسنته وارد كمیته فنی فدراسیون فوتبال برزیل شد و چندی بعد هم به ریاست كمیسیون گزینش تیم ملّی برگزیده شد. فئولا در فصل 56-1955 هم مربیگری سائوپائولو را بر عهده گرفت و آنگاه برنامه‌ای كم‌نظیر برای تداركات تیم ملّی برزیل در نظرگرفت. دو سال قبل از جام جهانی 1958، برزیلی‌ها برای برگزاری چند دیدار تداركاتی عازم اروپا شدند كه برنامه‌ریزی آن برعهده فئولا بود. او طی سفر رهبری تیم را نیز برعهده داشت. فئولا همین برنامه را در سال قبل از جام جهانی در برزیل و آمریكای جنوبی نیز انجام داد و به این ترتیب بازیكنان سلسائو آماده‌تر از همیشه راهی جام جهانی شدند.

در هنگام بدنسازی، یك روز تمام بازیكنان را به راهپیمایی می‌برد و برای قدرتمند ساختن تیم، جوانان زیادی را به تیم ملّی آورد. از جمله پله كه در 16 سالگی به تیم ملّی رسید و یك سال بعد عضو تیم اعزامی به جام جهانی بود. با تمام این احوال وقتی برزیلی‌ها مقتدرانه برای اولین بار قهرمان جام جهانی شدند، فئولا پس از بازی و به منظورمصاحبه به آرامی پشت میز نشست و در برابر انبوه پرسش‌كنندگان گفت:

 

خدا برزیلی است.

 

 فئولا بسیاری از پرسشها را با پاسخ «خدا خواست.» یا «خواست خداوند نبود.» پاسخ داد. زیرا اگر آلتافینی مصدوم نمی‌شد واوا فیكس می‌شد اگر جولینیو و جوئل به دنبال ناآمادگی كنار نمی‌رفتند گارینشا و پله نامور نمی‌شدند. كنار رفتن دینو سانی فرصت را برای هنرنمایی زیتو فراهم ساخته بود و تنها جایی كه مربی چاق، خود مستقیماً اقدام نمود و استفاده از جالما سانتوس به جای دی سوردی در دیدار نهایی بود زیرا برای مهار مهاجم سوئد (اسكوگلوند) نیاز به تجربه بود نه جوانی.

 فئولا در سال 1959 نیز مربی سائوپائولو بود و پس از آن در سال 1961 مربیگری بوكاجونیورز آرژانتین را عهده‌دار شد. او در جام جهانی 1962 به دلیل بیماری همراه تیم ملّی اعزامی به جام جهانی شیلی نبود امّا همان تركیب مورد استفاده او در جام قبلی، این بار نیز استفاده شد و فاتح جام‌جهانی گردید.

ناگفته نماند در تمام این سالها ویسنته عضو كمیته فنی فدراسیون و رئیس آن بود. فئولا در جام جهانی 1966 نیز مربی برزیل بود امّا این بار تفكّرات او نتیجه نداد و برزیل در همان دور اوّل كنار رفت تا مربی بزرگ از ترس مردم مدّتی در اروپا بماند. و به كشورش باز نگردد. در حالی كه طی این سالها در 74 بازی ملّی صاحب 55 برد، 13 مساوی و تنها 6 شكست شده بود. مهمترین یادگار او برای فوتبال دنیا بنا نهادن روش (4-2-4) بود كه در سوئد مورد استفاده قرارگرفت. همچنین روش (3-3-4) كه برزیل در جام‌جهانی شیلی استفاده نمود، از ابداعات فئولا بود. فئولا در 6 نوامبر 1975 در سائوپائولو از دنیا رفت.