11 آوریل؛ روز جهانی پارکینسون

روز جهانی پارکینسون - World Parkinson's Day

بیماری پارکینسون برای اولین بار توسط دانشمند بریتانیایی دکتر جیمز پارکینسون(James Parkinson) در سال 1817میلادی توصیف شد و بنابراین نام این بیماری به او تعلق گرفت.

این بیماری همان لرزش در وضعیت استراحت است که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است اما در جوانان هم دیده می‌شود شیوع آن در تمام مناطق دنیا یکسان است یعنی درصد شیوع بیماری با تغییر در منطقه خیلی فرق نمی‌کند بطور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول‌های ترشح کننده ماده‌ای به نام دوپامین (که یک انتقال دهنده عصبی) است رخ می‌دهد. افزایش نسبت استیل کولین به دوپامین در عقده های قاعده ای مغز موجب علائم ترمور ، ریجیدیتی عضلات وکندی حرکات میشود.

علائم پارکینسون

پارکینسون بر اساس دو علامت یا بیشتر از چهار علامت اصلی بیماری مشخص می‌شود. ارتعاش و لرزش دست و پا در حالت استراحت، کندی حرکات، سختی و خشک شدن دست و پا و بدن و نداشتن تعادل این چهار علامت اصلی را تشکیل می‌دهند.

در مراحل اولیه بیماری، ارتعاش اندام ملایم و معمولا در یک طرف بدن وجود دارد و احتیاجی نیز به درمان ندارد اما با پیشرفت بیماری فردی که دست لرزان خود را در جیب یا پشت خود پنهان می‌کند یا چیزی را برای کنترل ارتعاش مدام در دست می‌گیرد، دیگر قادر به پنهان کردن لرزشهای شدید اندام به ویژه به هنگامی که می‌خواهد تمرکز بیشتری به خود دهد نیست.

چهار علامت شایع بیماری ارتعاش دست و پا در حالت استراحت (لرزش بیمار همزمان با ارتعاش دست و پا در حالت استراحت) آرام شدن حرکت (برادیکینسیا‎/ Bradykinesia) سختی حرکت (و خشک شدن) دست و پا یا بدن تعادل بد (تعادل ضعیف) در حالی که دو یا بیشتر از این علایم در بیمار دیده شود، مخصوصاً وقتی که در یک سمت بیشتر از سمت دیگر پدیدار شود، تشخیص پارکینسن داده می‌شود مگر اینکه علایم دیگری همزمان وجود داشته باشد که بیماری دیگری را نمایان کند.

بیمار ممکن است در اوایل، بیماری را با لرزش دست و پا یا با ضعیف شدن حرکت احساس کند و دریابد که انجام هر کاری بیشتر از حد معمول طول می‌کشد و یا اینکه سختی و خشک شدن حرکت دست و ضعف تعادل را تجربه می‌کند. اولین نشانی‌های پارکینسون مجموعه‌ای متفاوت از ارتعاش، برادیکنسیا، سفت شدن عضلات و تعادل ضعیف هستند. معمولاً علایم پارکینسون ابتدا در یک سمت بدن پدیدار می‌شوند و با گذشت زمان به سمت دیگر هم راه پیدا می‌کنند.این بیماری در صورت پیشرفت حتی ممکن است باعث شود بیمار به دلیل شدت انقباضات عضلات بلع نتواند غذا بخورد و از بین برود.

درمان پارکینسون

این بیماری درمان قطعی ندارد اما داروهایی مثلاً  لوودوپا،آمانتادین، بی‌پریدن و سلژیلین در درمان آن تجویز می‌شود.

گاه از جراحی نیز استفاده می‌شود. البته نقش کاردرمانی و فیزیوتراپی در این زمینه بسیار زیاد است زیرا مانع پیشرفت بیماری و محدودیت عملکرد می‌شود. تحقیقات جدید نشان داد خوردن مواد غذایی حاوی نیکوتین مانند فلفل و گوجه فرنگی به کاهش پارکینسون منجر می‌شود. محققان آمریکایی دریافتند: خوردن موادغذایی حاوی حتی یک کمی نیکوتین، مانند فلفل و گوجه فرنگی ممکن است خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را کاهش می‌دهد.

هم اکنون یک مرکز پیشرفته درمان پارکینسون به نام محمد علی کلی در آمریکا مسئول درمان و اکتشاف راه های تازه برای مبارزه با این بیماری است.

« لاله قرمز » نماد جهانی بیماری پارکینسون

در روز یازدهم آوریل سال 2005 میلادی طی اجلاسی به مناسبت روز جهانی پارکینسون در لوکزامبورگ، « لاله قرمز » به عنوان نماد جهانی بیماری پارکینسون انتخاب شد.

از آن زمان تاکنون هر سال روز یازدهم آوریل با عنوان روز جهانی پارکینسون و با نماد لاله قرمز گرامی داشته می‌شود. هدف از برگزاری مراسم روز جهانی پارکینسون حمایت از مبتلایان به این بیماری است.

در حقیقت بزرگداشت این روز به افزایش اطلاع رسانی در مورد این بیماری پارکینسون کمک می‌کند و همچنین فرصتی برای تاکید بر انجام تحقیقات بیشتر و اقدامات مناسب درمانی برای کمک به این بیماران است. روز تولد « دکترجیمز پارکینسون »، کاشف این بیماری به عنوان روز جهانی پارکینسون انتخاب شده است .

دکتر جیمز پارکینسون اولین بار در یکی از آثارش بیماری پارکینسون را تشریح کرد و اظهار داشت این بیماری موجب بروز حرکت‌های غیرارادی در فرد شده به گونه‌ای که قدرت عضلانی بیمار را تضعیف می‌کند .