جام‌ جهانی فوتبال نوجوانان (بخش دوم)

جام‌ جهانی فوتبال نوجوانان (بخش دوم)

اختصاصی آسمونی / مهدی زارعی

دهه 90 میلادی هم بدون درخشش نوجوانان ایرانی در مسابقات قهرمانی آسیا و عدم حضور آنان در مسابقات جام جهانی فوتبال نوجوانان آغاز شد و به پایان رسید. اما در روزهای بی توجهی ما به فوتبال نوجوانان، چه اتفاقاتی در این مسابقات رخ داد؟ 1991 (ایتالیا) مسابقات جام‌جهانی نوجوانان برای دومین بار پیاپی شاهد غیبت مدافع عنوان قهرمانی در بازی‌ها بود. از این دوره سن قانونی برای حضور در بازی‌ها به 17 افزایش یافت. 16 تیم شرکت‌کننده عبارت بودند از ایتالیا، آلمان (اروپا) استرالیا (اقیانوسیه) اروگوئه، برزیل، آرژانتین (آمریکای جنوبی) آمریکا، مکزیک، کوبا (کونکاکاف)، امارات متحده، چین، قطر (آسیا) غنا، سودان، کنگو (آفریقا) عدم حضور نیجریه پرافتخارتین تیم جام نیز تأمل‌پذیر بود. مسابقات در روز 16 آگوست آغاز شد و تا پایان بازیها 81 گل به ثمر رسید. (میانگین 5/2 گل برای هر بازی) تیم غنا پس از حذف برزیل موفق شد در نیمه نهایی قطر را نیز از پیش رو بردارد. قطری‌ها راهی دیدار رده‌بندی شدند و با آرژانتین (1-1) مساوی کردند. اما در ضربات پنالتی (4-1) شکست خوردند و به مقام چهارم قناعت کردند. فینال در 31 آگوست برگزار شد و غنا (1-0) اسپانیا را شکست داد و باز هم جام را به آفریقا برد. بهترین گلزنان بازی‌ها هم چهار گل زدند. فی‌لامپتی از غنا و آدریانو از برزیل. در پایان هم کفش طلا نصیب گلزن برزیلی شد و توپ طلا به لامپتی غنایی رسید. تنها 370 هزار نفر از بازی‌ها دیدن به عمل آوردند و آدریانو (برزیل) خوان سباستین ورون (آرژانتین) و "آلساندرو دل‌پیرو" (ایتالیا) بعدها در شمار بزرگان فوتبال قرار گرفتند. جایزه بازی جوانمردانه هم به آرژانتین رسید.

1993 (ژاپن) پنجمین دوره جام‌جهانی از 21 آگوست تا 4 سپتامبر 1993 در کشور ژاپن برگزار گردید تا تیمهای ژاپن، چین و قطر (آسیا) ایتالیا، جمهوری چک و لهستان (اروپا) استرالیا (اقیانوسیه) نیجریه، غنا و تونس (آفریقا)، آمریکا، مکزیک و کانادا (کونکاکاف) آرژانتین، کلمبیا، شیلی (آمریکای جنوبی) برای قهرمانی در این جام با یکدیگر مبارزه کنند. فیفا که همیشه قوانین جدید خود را در مسابقات رده های پایه آزمایش می کرد، در این مسابقات پرتاب اوت با دست را از قوانین مسابقات حذف کرد و قرار شد هر تیمی صاحب پرتاب اوت می شود، توپ را روی خط اوت گذاشته و با پا بازی را شروع کند. البته این قانون مورد تایید واقع نشد و به این ترتیب هرگز در مسابقات بزرگسالان از آن استفاده نشد. ثبت 107 گل در این دوره میانگین گلها را تا 3/3 افزایش داد. تیم نیجریه پس از یک دوره غیبت درجام جهانی موفق شد باز هم به فینال صعود کرده و با پیروزی (2-1) در این دیدار فاتح جام شود. حضور غنا درسوی دیگر دیدار نهایی سبب شد تا برای نخستین بار در تاریخ این رقابت‌ها، دو تیم فینالیست از یک قاره باشند. در دیدار رده‌بندی هم لهستان و شیلی (1-1) مساوی شدند تا تیم شیلی با پیروزی (4-2) در  ضربات پنالتی به عنوان سومی دست یابد. از بین بزرگان آینده فوتبال که در این جام حاضر بودند، می‌توان به نوانکوکانو، سلستین بابا یارو (نیجریه) جیان لوئیجی بوفون، فرانچسکو توتی (ایتالیا) و "هیده توشی ناکاتا" (ژاپن) اشاره نمود. اما هنور خیلی زود بود تا این بزرگان درخشش خود را آغاز کنند. کفش طلای جام به "ویلسون اوروما" نیجریه‌ای تعلق گرفت که شش گل به ثمر رساند و توپ طلا نیز به "دانیل آدو" غنایی رسید. این تنها جایزه‌ای بود که از چنگ نیجریه خارج شد زیرا جایزه بازی جوانمردانه هم به تیم قهرمان رسید.

1995 (اکوادور) میزبانی ششمین دوره جام‌جهانی برای اولین بار به آمریکای جنوبی رسید. این بازی‌ها از سوم آگوست 1995 آغاز شد و تماشاگران برای نخستین بار درخشش برزیلی‌ها در این رده‌سنی را نیز مشاهده کردند. تیمهای برزیل، آرژانتین، اکوادور (آمریکای جنوبی) آمریکا، کستاریکا، کانادا (کونکاکاف) قطر، عمان، ژاپن (آسیا) آلمان، پرتغال، اسپانیا (اروپا) نیجریه‌، غنا و گینه (آفریقا) و استرالیا در چهارگروه چهارتیمی به رقابت پرداختند و با ثبت 84 گل، میانگین 6/2 گل برای هر مسابقه را برجای نهادند. برزیلی‌ها تا فینال جام هم صعود کردند. اما در برابر غنا (3-2) شکست خوردند. آرژانتین هم با پیروزی (2-0) مقابل عمان به مدال برنز دست یافت. در تیم عمان بازیکنی حضور داشت به نام "محمد الخطیری" که با 5 گل زده به همراه "دانیل آسوپ" استرالیایی بهترین گلزن مسابقات لقب گرفتند. اما کفش طلا به آلسوپ رسید و این توپ طلا بود که به "الخطیری" رسید. اما بازیکنانی که بعدها بیشتر مورد توجه قرار گرفتند پابلو آیمار، استفان کامبیاسو (آرژانتین) ژولیو سزار (برزیل) نونوگومژ (پرتغال) شین‌جی اونو، جوئیچی اینا موتو (ژاپن) بودند جایزه بازی جوانمردانه هم به برزیل رسید.

1997 (مصر) جام‌جهانی نوجوانان طبق ایده فیفا به صورت چرخشی در قاره‌های مختلف برگزار شد و پس از آمریکای جنوبی نوبت آفریقا بود که میزبانی را برعهده بگیرد. تیم اسپانیا با نوجوانانی مثل ایکرکاسیاس و ژاوی هرناندز دروازه رقبا را گل‌باران کرد و با 22 گل زده بهترین خط حمله تاریخ بازی‌ها را بر جای نهاد اما علیرغم تمام شایستگی‌ها از رسیدن به فینال باز ماند و با پیروزی (2-1) مقابل آلمان به مقام سوم دست یافت. اسپانیایی‌ها تمام جایزه‌های انفرادی را نصیب خود ساختند. "سرخیو سانتاماریا" برنده توپ طلا شد و کفش طلا به "داوید" رسید. فینال هم برای نخستین بار فینالی تکراری بود. برزیل که در دوره قبل مغلوب غنا شده بود. یک باردیگر در فینال حریف این تیم شد و این بار به لطف پدیده‌هایی چون "رونالدینیو" و "فابیو پینتو" (2-0) پیروز شد تا اولین قهرمانی خود را جشن بگیرد. غنا هم با شرکت در چهارمین فینال پیاپی خود، عنوان پرافتخارترین تیم جام را از نیجریه گفت. جایزه بازی جوانمردانه به آرژانتین رسید و از میان پدیده‌هایی که بعدها در عالم فوتبال به شهرت رسیدند می‌توان به بازیکنی اشاره کرد که بعدها در اثر مصدومیت‌های پیاپی مجبور به کناره‌گیری زود هنگام از فوتبال شد. او کسی نبود جز "سباستین دایسلر" بازیکن آینده هرتابرلین و بایرن مونیخ آلمان. در این دوره 633 هزار نفر از بازی‌ها دیدن به عمل آوردند و ثبت 117 گل، میانگین بی‌نظیر 7/3 گل را بر جای نهاد که جاودانه ماند. اختصاصی آسمونی / مهدی زارعی