کاشف الکل که بود ؟

آسمونی : رازی (دانشمند بزرگ ایرانی) در علم کیمیا سرآمد دانشمندان است و یکی از کارهای مهم او کشف الکل و جوهر گوگرد اسید سولفوریک است.

رازی تحصیل شیمی را پیش از پزشکی شروع کرده‌است و در آن آثاری چشم‌گیر از خود برجا گذاشته‌است. عمدهٔ تأثیر رازی در شیمی طبقه‌بندی او از مواد است. او نخستین کسی بود که اجسام را به سه گروه جمادی، نباتی و حیوانی تقسیم کرد. وی پایه‌گذار شیمی نوین است؛ با وجود آن‌که کیمیاگری را باور دارد. «هر چند که بعضی از کیمیاگران معاصر در ایران نوعی از تبدل ناقص فلزات را به طلا «تبدل رازی» می‌نامند.

ولی چون رازی از دیدگاه مراحل بعدی علم در نظر گرفته شود، باید او را یکی از بنیان‌گذاران علم شیمی بدانیم.»در کتاب «سرّ الاسرار» او می‌خوانیم که مواد را به دو دسته فلز و شبه فلز به گفته او جسد و روح تقسیم می‌کند و اگر در این زمینه اشتباهاتی می‌کند، چندان گریزی از آن ندارد. برای نمونه جیوه را شبه‌ فلز می‌خواند در صورتی که فلز بودن جیوه اکنون آشکار است.

رازی نخستین تهیه کننده ی فلز ارسیفک بوده وی اولین بار الک لرا از تقطیر مواد قندی ونشاسته ای بدست آورد وآن را الکل نامید این فیلسوف وپزشک نامی ایران علاوه بر علم وسیع کیمیا وپزشکی جهانگیر در فلسفه نیز دارای تحقیقات عمیقی بودکه مورد توجه واهمیت می باشد.

از آن‌جایی که محمد بن زکریای رازی این دانشمند ایرانی کتاب‌هایش را به زبان عربی می‌نوشت، به جالینوس عرب نیز مشهور است.

کشف‌های بسیار به رازی نسبت داده می‌شود از جمله :

1- رازی کاشف الکل است.

2- از تأثیر محیط قلیایی بر کانه پیلیت، اسید سولفوریک فراهم کرد و با داشتن اسید سولفوریک بدست آوردن دیگر اسیدها آسان بود.

3- از تأثیر آب‌آهک بر نوشادور (کلرید آمونیوم)، اسید کلریدریک بدست آورد.

4- با اثر دادن سرکه با مس، استات مس یا زنگار تهیه کرد که با آن‌ها را زخم را شستشو می‌دادند.

5- از سوزاندن زرنیخ، اکسید آرسنیک یا مرگ موش فراهم کرد.

6- برای نخستین بار از نارنج اسید سیتریک تهیه کرد.

7- او نخستین پزشکی است که داروهای سمی آلکالوئیدی ساخت و از آن‌ها برای درمان بیمارانش بهره گرفت.

رازی در سال های آخر عمر به علت کار زیاد از نعمت بینایی محروم شد، گویند او بر اثر بخار آزمایش های زیادی که به منظور یافتن ماده ای که مس را به طلا تبدیل می کرد به بیماری شدید چشم مبتلا شد و برای مداوا به نزد چشم پزشک رفت و آن شخص برای مداوا پول زیادی خواست، سپس رازی در جواب گفت من قبل از تو کیمیا را یافته ام و آن همان پزشک است. و از همان زمان بود که به فکر تحصیل پزشکی افتاد و به چنان درجه ای رسید که دنیای آن زمان به یاد ندارد.
رازی

رازی مردی خوش‌خلق و در تحصیل کوشا بود. وی به بیماران توجه خاصی داشت و تا زمان تشخیص بیماری دست از آن‌ها برنمی‌داشت و نسبت به فقرا و بینوایان بسیار مهربان بود. او برخلاف بسیاری از پزشکان که بیشتر مایل به درمان پادشاهان و امراء و بزرگان بودند، با مردم عادی بیشتر سروکار داشته‌است.