نقد روانشناختی فیلم سینمایی "در دنیای تو ساعت چند است "

نوشته ی مرجان دلپسند اختصاصی آسمونی

در دنیای کنونی با شخصیت های متفاوت و بعضا رفتارها و منش های خاصی از سوی برخی از افراد روبرو می شویم . افرادی که با چند شخصیت متفاوت در مکان های متفاوت حضور می یابند. اما اکثر آنها ثبات شخصیتی و الگوی رفتاری منطبق با واقعیت و موقعیت کنونی شان ندارند. از آنجا که اختلالات شخصیت نیز اکثرا مزمن ولی شایع هستند ؛ کمتر پیش می آید که این افراد به موقع شناسایی شده و مورد درمان قرار گیرند. در طول زمان وعدم درمان های لازم نیز درفرد مبتلاتبدیل به یک الگوی ثابت ولی ناهماهنگ بامحیط واقعی وموقعیتی فردمی شود و به سختی قابلیت تعدیل و تغییر خواهدداشت. بیماری های شخصیتی از جمله بیماری هایی هستند که با اختلالات اضطرابی و عاطفی همراه هستند. افراد مبتلا به این اختلال معمولا برچسپ دیوانه، آزاردهنده، پرتوقع، غیر عادی وغریب دریافت می کنند. همان طور که در فیلم سینمایی"در دنیای توساعت چند است "به کارگردانی "صفی یزدانیان "، می بینیم. این فیلم که در سال 1394ساخته شد ؛ اولین ساخته بلند این کارگردان  است.

فیلمی که به نظرمی رسد نقش اول و شخصیت اول این فیلم "گلی" با بازی "لیلا حاتمی" باشد. اما بعد ازگذاشتن چند سکانس از ان می بینیم که شخصیت "فرهاد"با بازی "علی مصفا" نیز جز شخصیت های مهم این فیلم سینمایی است . حتی رفتارها و نحوه برخورد او با "گلی "می تواند محتوای پنهان فیلم نامه و توجه اش به اختلالات شخصیتی را نشان بدهد. داستان این فیلم نیز از جایی شروع می شود که "گلی "بعد از 20 سال زندگی در پاریس و پس از فوت پدر و مادرش تصمیم به بازگشت به ایران را می گیرد . به سرزمین پدری اش، به رشت و کوچه باغ های قدیمی اش که علاوه بر تاریخی بودنش،عطر و طعم شیرین گذشته را به یادش می آورد. کوچه و خیابان هایی که با برگ های رنگین درختان در فصل پاییز مزین شده اند. بازگشتی که شاید دلیل اصلی آن دیداری دوباره با خانه و سرزمین پدری و همچنین یادآوری خاطراتش بامادری که حالا در این دنیا نیست ،باشد. موضوعی که تنها در یک سکانس به آن پرداخته شد، آن هم در مزار مادر گلی اما  این فیلم بیشتر به فرهاد و برخوردهایش با گلی اشاره دارد و بس . بازگشتی که از همان ابتدای ورودش بافرهاد یکی از همکلاسی های دوران کودکی اش روبرو می شود . شخصیتی که درتمامی سکانس های فیلم در راه او قرار می گیرد وبعضا با رفتارها و برخوردهای خاصش سعی بر آن دارد تا "گلی"او را به عنوان همراه واقعی زندگیش بپذیرد. شاید بتوان علت آن را به برداشت های اشتباه  فرهاد از رفتارهای گلی و عشق و علاقه یکطرفه او به این شخصیت در دوران کودکی اش دانست.  علاقه یکطرفه ای که به نظرمی رسد ازدوران کودکی او و احساسش نسبت به گلی داشته است.ولی گلی از آن بی خبر بوده است .رفتارها و اعمالی ازقبیل دادن هدیه هایی که عطر و بوی گذشته ای را می دهند که افراد خاصی همچون پدر و مادرگلی در آن حضورداشته اند. خاطرات و اتفاقاتی که تنها ساخته ذهن "فرهاد" هست و هیچ کدام رنگ و بوی واقعیت ندارد. برای مثال در سکانس پایانی ازاین فیلم سینمایی می بینیم که "فرهاد "خود و "گلی "را در پاریس تصور می کند . شخصیتی که از کشور خود حتی یک قدم هم خارج نشده است وتمام این موارد می تواند نشان از آرزوهای برآورده نشده این شخصیت در دوران کودکی، عشق و زندگی کنونی اش باشد . از سوی دیگر رفتارها و هدیه هایی که به لحاظ احساسی "گلی "را باشک و تردید های دیگری روبرو می کند.تاجایی که اورا مزاحم می خواند. رفتارهای خاص این شخصیت حتی در دیالوگ های خاصی که او درتماس های تلفنی اش به "گلی "می گویدنیزمشهود است.سخنانی که نشان از درک بی نقص،حافظه طبیعی وبعضا بسیار خوب و گفتار توام بانیش وکنایه ومعنای ادبی مانند نویسندگان ماهر را دارد. اما این فیلم سینمایی رامی توان به لحاظ دکورولوکیشن وطراحی صحنه یک نوستالوژی به تمام معنا دانست و ان را درفیلم دید ؛ ازحوض کوچک وسط حیاط خانه قدیمی گرفته تا فیلم های قدیمی ولوازمی که فرهاد دریک چمدان کهنه قدیمی برای گلی می برد . حضور "زهرا حاتمی همسر"علی حاتمی" ومادر لیلا حاتمی بعد ازچند دهه حضورکم رنگ درسینماو تلویزیون نیز از نکاتی است که موجب جذابیت این فیلم سینمایی شده است.جنبه موزیکال بودن این فیلم سینمایی نیز از  جذابیت فیلم است.حضور و همکاری"کریستف رضایی" آهنگسازی ایرانی مقیم کشور فرانسه و استفاده فراوان از گویش زیبای گیلانی نیز از دیگر نکات مثبت این فیلم می باشد.