تفاوت مستر کارت و ویزا کارت

شما می توانید به هر نقطه در سراسر جهان تنها با داشتن یک کارت اعتباری ، که توسط مستر کارت یا ویزا کارت ارائه می شوند، سفر کنید و تجربه یک خرید بدون زحمت و لذت بخش را داشته باشید. مسترکارت و ویزا کارت رقابت نزدیکی با هم دارند و در نتیجه خدمات مشابهی به مشتریان خود ارائه می دهند.هر دو با یک پایگاه مشتری بزرگ با شبکه های منحصر به فرد، در بیش از صد کشور در سراسر جهان حضور دارند.اما چه تفاوتی بین مستر کارت و ویزا کارت وجود دارد؟

در این مقاله از آسمونی ویژگی های مستر کارت و ویزا کارت و همچنین تفاوت های بین این دو کارت را عنوان می کنیم که از شما عزیزان دعوت می کنیم در ادامه ما را همراهی کنید.

مسترکارت

مسترکارت، (به انگلیسی: MasterCard) شرکت خدمات مالی آمریکایی و چندملیتی است، که مقر اصلی آن در شهر نیویورک، ایالات متحده آمریکا قرار دارد. شیوه کسب درآمد مسترکارت در سراسر جهان، به اینصورت است که از طریق پردازش پرداخت‌های بین بانکی بازرگانان و همچنین از راه صدور کارت‌های اعتباری به بانک‌ها و یا اتحادیه‌های اعتباری که از خریداران یا استفاده کنندگان از نام تجاری "مسترکارت" برای خرید انواع کالا یا خدمات بصورت دبیت کارت یا کردیت کارت استفاده می‌کنند، درآمد کسب می‌نماید.

شرکت مسترکارت، در ابتدا به نام مسترشارژ شناخته می‌شد، که چندین بانک کالیفرنیا این کارت را برای مشتریان خود، ارائه می‌کردند. در سال 1990 مسترکارت با خریداری شبکه اکسس کارت بریتانیا، این مجموعه را با خود اقدام کرد. در پی تصاحب های بیشتر مسترکارت در سال 2010، یوروپی اینترنشنال نیز به مجموعه مسترکارت اضافه شد.

مهمترین رقیب مسترکارت در ابتدای فعالیت، بانک‌آمریکارت بود، که توسط بانک مرکزی آمریکا صادر می‌گردید. بانک‌آمریکارت، بعدها به ویزا کارت تغییر نام داد و امروزه توسط شرکت ویزا صادر می‌شود.

مسترکارت از سال 2006 به یک شرکت عمومی چندملیتی تبدیل شد. قبل از ارائه عمومی آن در سراسر جهان، مسترکارت بصورت یک شرکت تعاونی فعالیت می‌کرد، که متعلق به 25،000+ موسسه مالی بود، که برند مسترکارت، بر روی کارت‌های اعتباری این موسسات درج می‌گردید.

ویزا کارت

ویزا کارت، (به انگلیسی: Visa) شرکت چندملیتی خدمات مالی آمریکایی است، که دفتر مرکزی آن در فوسترسیتی، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا قرار دارد. این شرکت وظیفه تسهیلات مبادلات مالی الکترونیکی در سراسر جهان را بر عهده دارد، که عمدتاً توسط کارت‌های اعتباری و کارت‌های نقدی با نشان تجاری ویزا انجام می‌شود.

برنامه ویزا کارت در سال 1958 توسط بنک آو آمریکا با اعطای 60 هزار کارت بانکی آغاز شد. جوزف ویلیامز و تیم همکاری او با بررسی دلایل شکست سایر کارت های بانکی و با هدف عرضه یک کارت بانکی جامع، کارت های بانکی ویزا را روانه بازار کرد. این کارت ها برای اولین بار در شهر فرزنو پخش شد. این شهر به دلیل جمعیت 250 هزار نفری خود، جامعه هدف مناسبی به حساب می آمد و باعث شد تا دوره آزمایش این کارت ها به خوبی طی شود.

بعد از دوران آزمایش موفق ویزا کارت، یک سری حواشی مختلف پیرامون این کارت ها ایجاد شد، میزان تخمین 4 درصدی تخلفاتی که ویلیامز پیشبینی کرده بود به عدد 22 درصد رسید و باعث شد تا اداره های پلیس شاهد تخلفات و کلاهبرداری های مربوط به این کارت های بانکی شوند. در نتیجه میزان استفاده از این کارت ها بسیار کاهش یافت و بنک آو آمریکا مبلغ گزاف 8.8 میلیون دلار ضرر دید.

بعد از تبرئه شدن ویلیامز و تیم کاری او، این کارت ها مجددا روانه بازار شدند. در سال 1965، بانک توزیع کننده کارت های بانکی اقدام به اعطای امتیاز این سامانه به بانک های دیگر کرد. به همین ترتیب بانک های مختلف آمریکا به واسطه ویزا کارت به یکدیگر مرتبط می شدند. این روند در سال 1960 با اعطای امتیاز به بانک های سایر کشورها، جنبه ای بین المللی پیدا کرد.

تفاوت میان ویزا کارت و مسترکارت 

در اصل فرق چندانی در کارت های ویزا و مستر وجود ندارد، هر کدام شبکه ای هستند که ارتباط بانک ها را با هم برقرار کرده اند و مانند شبکه شتاب ایران میباشند با این تفاوت که شبکه شتاب، ارتباط تمامی بانک های داخلی ایران را با هم برقرار کرده است ولی شبکه ویزا و مستر ارتباط تمامی بانک های دنیا را برقرار کرده است.

زمانی که شما یک کارت ویزا و یا مستر داشته باشید، از هر دستگاه خود پردازی که دارای لوگو شرکت ویزا و مستر است می توانید پول نقد دریافت کنید، شایان ذکر است دستگاه های کارت خوان اکثر مراکز خرید، فروشگاه ها، رستوران ها و هتل ها به سیستم شبکه ویزا و مستر متصل هستند و فرقی برای شما نمی کند که کارت بانک شما به کدام یک از این دو شبکه متصل است.

در امریکا تقریبا همه چیز بر پایه شرکت های خصوصی میگردد. معمولا اینطور نیست که دولت چیزی بگوید که برای همه لازم الاجرا باشد. یک سری لایحه های دولتی هم فقط به این دلیل که دخالت در کار مردم هست اجازه تصویب پیدا نمیکنند و یا خیلی مخالف پیدا میکنند.

ویزا و مستر شرکت های بزرگی هستند که کارت های اعتباری به مردم میدهند. بانکها هم از خدمات همین شرکت ها استفاده میکنند. شرکت های ویزا و مستر به دلیل گستردگی استفاده از آنها بیشتر شناخته شده هستند. با این حال در امریکا شرکت های دیگری هم هستند که کارت اعتباری میدهند ولی کمتر شناخته شده هستند. شاید مثلا American Express در این زمینه ها بیشتر شناخته شده باشد. بنابراین ویزا و مستر دو تا شرکت کاملا متفاوت هستند که خدمات کاملا مشابه میدهند. تقریبا می توان گفت که هیچ فرقی نمیکنند که کارت ویزا باشد یا مستر. اکثر جاهایی که کارت های ویزا را قبول میکند کارت های مستر را هم قبول میکنند.