
مد چیست؟ و مد گرایی تحت تاثیر چه عواملی به وجود می آید؟
تعریف مد:
واژه «مد» در لغت به معنای سلیقه، اسلوب، روش شیوه و ...به کار میرود و در اصطلاح، عبارت است از روش و طریقهای موقتی که براساس ذوق و سلیقه افراد یک جامعه و سبک زندگی از جمله شکل لباس پوشیدن، نوع آداب پذیرایی و معاشرت و تزیین و معماری خانه و را تنظیم میکند.
بنابراین، میتوان گفت: مد به تغییر سلیقه ناگهانی و مکرر همه یا برخی از افراد یک جامعه اطلاق میشود و منجر به گرایش به رفتاری خاص، یا مصرف کالای به خصوصی، یا در پیش گرفتن سبکی خاص در زندگی میشود.
تاریخچه مدگرایی:
با بررسی ابعاد مختلف حیات اجتماعی بشر، روشن می شود که پدیده مد همیشه در تاریخ بشر بوده است و منحصر به دوره معاصر نیست. هرگاه این پدیده در هر دورهای از تاریخ آگاهانه و با گزینش و انتخاب و با توجه به فرهنگ و چهارچوبهای فکری و اعتقادی جامعه صورت گرفته نه تنها موجب پیدایش نارساییهای فرهنگی و اجتماعی نشدهاست بلکه به عنوان یک دستاورد اجتماعی، به رشد فرهنگ جوامع کمک نموده و زمینه آراستگی مناسب جنبه ظاهری زندگی مردم و افراد را فراهم کرده است. مدگرایی مثبت به معنای اقتباس از پیشرفتهای اجتماعی دیگران و به کار بردن دستاوردهای مثبت تمدنی دیگران، ضمن برطرف ساختن کاستیهای حیات اجتماعی، از دچار شدن زندگی انسانها به یک نواختی پیشگیری کرده و روز به روز بر استحکام بیشتر پایههای زندگی کمک نموده و از پدیدآمدن رفتار و شیوههای ناخوشایندی که موجب دوری و یا نفرت و انزجار افراد از یکدیگر میگردد، جلوگیری به عمل آورده است.
عوامل و ریشه های مدگرایی:
انسان به گونهای آفریده شده که همواره از حالتیکنواختی گریزان بوده و در مقابل، از تحول و نوآوری در زندگی استقبال میکند. این تمایل در حالت عادی و در صورتی که پذیرش تحول و نوآوری از روی آگاهی و به صورت تدریجی صورت پذیرد، ظاهر زندگی آدمی را خوشایند و دلپذیر میسازد. بنابراین میل به خودآرایی و زیباسازی محیط زندگی امری فطری است که به برکت آن، هم زمینه آراستگی صورت ظاهری محیط زندگی انسان فراهم میگردد و هم انگیزه تعالی و تداوم زندگی اجتماعی و روابط صحیح انسانی تقویت میشود. بدینسان عواملی که موجب ایجاد نفرت و انزجار افراد از یکدیگر و یا موجب یکنواختی زندگی بشر میشود، از محیط حیات اجتماعی دور شده و جنبههای مثبت کمالخواهی و زیبایی دوستی انسان، روز به روز شکوفاتر میگردد.
البته گرچه یکی از جلوههای کمالجویی و زیبایی دوستی انسان به ویژه در دورة جوانی توجه به زیبایی ظاهر است اما باید مراقب بود این فرایند، از حالت طبیعی خود خارج نشود زیرا همة استعدادهای فطری اگر از حالت طبیعی و معقول خود خارج شوند، جنبه انحرافی پیدا کرده، آثار سویی به بار میآورند.
به عنوان مثال میل به خودآرایی که ریشه در کمالجویی و زیباپسندی فطری انسان دارد اگر از روی غفلت، یا در نتیجة افراط و تفریط و یا تحت تاثیر القائات غلط عوامل جانبی، از مسیر طبیعی و درستخود خارج شود، سر از اموری چون خودنمایی، فخر فروشی، خودپرستی، مدپرستی و در میآورد. عواملی که هر یک از آنها به نوبه خود، موجب پیدایش انواع نارساییها، هوسبازیها، رقابتهای غلط و اسراف و تبذیرها خواهد شد و انسان را به حیوانی پست تبدیل خواهد کرد
بنابراین پیروی از مد و زیباییخواهی و تنوعپسندی، ریشه در نهاد انسان دارد که نیازهایی چون تنوع، زیباخواهی و کمالجویی فطری منشا اصلی آن محسوب میشود. اما صورتهای افراطی رایج این گرایش، (مدپرستی)، در نتیجة جهل و نا آگاهی و ضعف ارزشهای معنوی و تبلیغات وسیع دشمنان و خودباختگی و تقلید کورکورانه از دیگران و یا آلوده شدن به رذایلی چون خودنمایی، فخرفروشی، احساس حقارت و خود کمبینی و. پیش میآید که برای افراد جامعه بسیار خطرساز است و باید از آن پرهیز کرد.