نقد فیلم نیلوفرهای آبی اثر مونه - جادوی آب و نور : امپرسیونیسم ، جنگ و نقاشی

" نقدی بر فیلم سینمایی نیلوفرهای آبی اثر مونه جادوی آب و نور”

فیلم سینمایی " نیلوفرهای آبی اثر مونه -جادوی آب و نور " اثر کارگردان ایتالیایی " جیوانی ترویلو " می باشد که در بخش مستند زیر ذره بین سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد . این فیلم درباره زندگی نقاش فرانسوی " کلود مونه " می باشد . " کلود مونه " نقاش فرانسوی ، در پاریس بدنیا آمد و در "ژی ورنی " چشم از جهان فرو بست . وی دانش آموخته دانشکده هنرهای زیبای پاریس و سبک هنری و امپرسیونیسم بود ‌. پایه های این سبک به آثار نیچه و هگل و فلسفه نسبی گرایی باز می گردد . این سبک نقاشی از ادبیات مدرن و داستان کوتاه و اشعار مدرنیستی وام گرفته شده است . در این سبک از نقاشی، هنرمند نقاش ابتدا در یک آن و یک لحظه به تصویری که میخواهد نقاشی کند نگاه می کند و در ذهن خود آن را تبدیل به سوژه خود می کند تا آن بر روی بوم رسم نماید . در سال 1874 نخستین نمایشگاه از آثار هنری مونه در پاریس به نمایش گذاشته شد و مورد انتقاد منتقدان و دوستداران هنر قرار گرفت اما به مرور زمان به ارزش هنری و خلاقیت به کار رفته در آنها و اینکه نقاش توانسته است جلوتر از زمان خود پیش برود، پی می برند . اکثر آثار نقاش هنرمند الهام گرفته از طبیعت و باغی می باشد که خود " کلود مونه " اقدام به ساختن آن نموده است . وی برای ترسیم اکثر آثار خود به ساختن گلهای متفاوت و منحرف کردن جریان رود و از عناصر آب ، نور و هوا در موقعیت های مختلف استفاده می کرد . یکی از خصوصیات وی داشتن چشمانی تیز بین بود . در واقع آثار "کلود مونه"، به دو دوره قبل و بعد از ابتلا او به بیماری اب مروارید تقسیم می شود . نیلوفرهای رودخانه یکی از عناصر اصلی نقاشی های وی بود . در کل تمام زندگی هنری"کلود مونه" برای حفظ ارتباطش با آب در کنار رودخانه " سن " می گذشت . آب مایه حیات آثار هنری "کلود مونه " بود به نحوی که حتی خشونت آسمان و رودخانه نیز تاثیر مستقیمی بر آثار وی داشت .

کارگاه نقاشی وی در قایقی روی آب ساخته شده بود . همه چیز خوب پیش میرفت تا اینکه " کلود مونه " با مرگ همسر خود روبرو شد . در سکانسی از فیلم می بینیم که همسرش روی آب است و به جای چهره او یک نیلوفر آبی را نشان می دهند . یکی از دوران افول وی زمانی است که به بیماری آب مروارید مبتلا شده است . در زمان جنگ جنگ جهانی اول همه مردم ، شهر را ترک می کنند اما "کلود مونه " تصمیم می گیرد که درخانه بماند و شهر را ترک نکند . پسر بزرگش به جنگ می رود و مجروح باز می گردد درست زمانی که پدر بسیار بیمار است . این نقاش معروف، به حدی تیز بینی چشمانش را از دست می دهد ‌که دیگر قادر به ترسیم اثر هنری دیگری نمی باشد . اما یکی از دوستانش ، ژرژ کلمانسو، باعث می شود که این نقاش معروف دوباره دست به قلم شود . او که همان نخست وزیر فرانسه در زمان جنگ جهانی اول است با حضورش نزد مونه او را به سمت نقاشی سوق می دهد.

" ژرژ کلمانسو "یکی از افراد مشهوری بود که این نقاش فرانسوی با وی در ارتباط بود . سالهای 1880 و 1890 ، زمانی بود که استادانه ترین آثار کلود مونه به تصویر کشیده شد . شروع دوباره برای "کلود مونه "، اما این بار رنگ و بوی دیگری است. این بار تصورات و برداشت های کلود مونه از رودخانه سن و نیلوفرهای آبی رنگ و بوی جنگ به خود می گیرد . از یک سو مرگ پسر بر اثر جراحات ناشی از جنگ و از سوی دیگر افول شدید بینایی چشمانش باعث شد که آثار جدید وی تلفیقی از هنر و جنگ باشند . اما دوستی" کلود مونه" و "ژرژ کلمانسو" که باعث شده بود این نقاش فرانسوی دوباره دست به قلم شود ، ناگهان رنگ می بازد ." ژرژ کلمانسو" طی نامه ای به این نقاش معروف از ادامه دوستی با وی سر باز می زند . این بار کلود مونه باز هم از لحاظ روحی آسیب شدیدی می بیند اما باز هم به نقاشی کردن ادامه می دهد .

از آثار معروف او می توان به طلوع خورشید و نیلوفرهای آبی اشاره کرد . وی در سال 1926 در سن 86 سالگی درگذشت.