معرفی تیم ولز در یورو 2016

تیم ولز در یورو 2016

 اما این صعود یک ‏اتفاق مهم بود که با نام کشوری که آخرین حضورش در تورنمنت‌های بزرگ در جام‌جهانی 1958 اتفاق ‏افتاده بود، گره خورد. ‏ قبل از اینکه دوران غیبت ولز در رقابت‌های بزرگ به پایان برسد این تیم ‏ستاره‌های بزرگی داشت که هیچگاه در هیچ تورنمنت بزرگی به میدان نرفتند. یان راش، نویل ساوث هال و ‏رایان گیگز معمولا به جای اینکه در رقابت‌های بزرگ حضور پیدا کنند، این رقابت‌ها را از خانه دنبال ‏می‌کردند زیرا رقابت‌های مقدماتی برایشان معمولا با ناکامی به پایان می‌رسید. اما این‌بار اینطور نبود؛ هر ‏چند این تیم هم تراژدی خودش را داشت.

‏ بعد از اینکه جان توشاک سرمربی وقت تیم تصمیم گرفت بازیکنان جوان را به تیمش راه بدهد، نتایج تیم ‏باعث شد تا او جای خود را به گری اسپید بدهد اما مرگ ناگهانی او، با توجه به تاثیر قابل توجهی که در ‏تیم داشت ضربه بزرگی به فوتبال ولز وارد کرد. کولمن که جانشین اسپید شد، کار دشواری داشت تا تیم را ‏از زمین بلند کند. او هدایت تیمی را برعهده گرفت که ستاره‌های درخشانی مانند اشلی ویلیامز، جو آلن، ‏آرون رمزی و البته گرت بیل داشت. همه این بازیکنان اولین بازی‌های ملی‌شان را با هدایت جان توشاک ‏انجام داده بودند و زیرنظر اسپید پیشرفت قابل توجهی داشتند.

با انسجام دفاعی که کولمن به تیم اضافه کرد ‏و گرفتن بهترین بازی از گرانترین بازیکن دنیا و البته استفاده از افزایش تعداد تیم‌های یورو آنها توانستند ‏به این رقابت‌ها راه پیدا کنند؛ در حالی که در گروه‌بندی در سید چهارم قرار داشتند. ‏ آنها در مرحله مقدماتی عملکرد بسیار خوبی در خط دفاعی داشتند (ولز در مرحله مقدماتی تنها 4 گل ‏دریافت کرد) و با قراردادن شعار «با هم، قوی‌تر» توانستند روحیه تیمی فوق‌العاده‌ای ایجاد کنند. البته ‏فاکتور در اختیار داشتن گرت بیل را هم نباید نادیده گرفت. ستاره رئال مادرید تعهد و تلاش زیادی در ‏ترکیب ولز داشت؛ از خودگذشتگی‌ای که معمولا ستاره‌هایی در جایگاه او ندارند.

توانایی او در تعیین ‏سرنوشت دیدارها باعث شد تا او 7 گل از 11 گل تیمش در مرحله مقدماتی را به ثمر برساند؛ از جمله گل ‏پیروزی‌بخش مقابل بلژیک و کمک کرد تا تیمی که زمانی در رتبه 117 رنکینگ فیفا قرار داشت به جمع ‏‏10 تیم اول جدول راه پیدا کند. چنین ویژگی‌های فردی و جمعی کمک کرد تا ولز بلیت سفر به فرانسه را ‏به دست بیاورد. با این امید که انتظار طولانی مدت‌شان برای حضور در تورنمنت‌های بزرگ بیش از سه ‏دیدار طول بکشد. ‏ بیشترین توجهات به دیدار 16 ژوئن این تیم مقابل انگلیس است؛ حتی اگر تعداد زیادی از هواداران ولز از ‏همگروهی با دشمن قدیمی ناراحت باشند و دوست نداشتند که «نبرد بریتانیا» تمرکز تیمشان به هم بریزد.

‏البته اولین دیدار مقابل اسلوواکی تاثیر بیشتری در شانس صعود این تیم به مرحله بعد دارد. بنابراین تا ‏زمانی که ستاره‌های اصلی تیم آماده باشند و تاکتیک بهترین بازی‌ را از آنها بگیرد، ولز می‌تواند به هدفش ‏برسد. ‏ انتظار می‌رود هواداران زیادی برای دیدارهای ولز به فرانسه بروند. بسیاری از آنها نمی‌خواهند فرصتی ‏که مدت‌ها منتظرش بودند و معلوم نیست چه زمانی تکرار خواهد شد را از دست بدهند. آخرین دیدار ‏مرحله گروهی مقابل روسیه در تولوز هم فرصتی است تا آنها انتقام شکست در مرحله پلی‌آف یورو 2004 ‏را از این تیم بگیرند. صعود بیشتر به این بستگی دارد که آنها در گروه در چه رتبه‌ای قرار بگیرند و با ‏چه قرعه‌ای مواجه شوند.

‏ این احساس وجود دارد که توانایی آنها در ترکیب بازی مالکانه به وسیله جو آلن و آرون رمزی با ‏ضدحملات خطرناک بیل می‌تواند برای موفقیت در چنین تورنمنتی موثر باشد. آخرین باری که ولز ‏توانست به مرحله نهایی تورنمنت‌های بزرگ راه پیدا کند (با تیمی مشابه تیم فعلی که بازیکنان با استعدادی ‏داشت  و از انسجام بالایی برخوردار بود و ستاره‌ای در کلاس جهانی مانند جان چارلز در ترکیب آن به ‏میدان می رفت) آنها توانستند به جمع 8 تیم پایانی راه پیدا کنند. اگر آنها بتوانند آمادگی و باور نتایج ‏فوق‌العاده‌شان در مرحله مقدماتی را در فرانسه تکرار کنند، دلیلی وجود ندارد که نتوانند بار دیگر به ‏هدفشان برسند. ‏

سیستم بازی ولز در یورو 2016

ولز در سرتاسر مرحله گروهی، انعطاف پذیری تاکتیکی زیادی نشان داد و غالبا در دیداری به دیدار دیگر ‏و حتی در طول یک مسابقه، تغییر آرایش می داد. آنها زیر نظر گری اسپید، مربی قبلی، با آرایش 1-3-‏‏2-4 بازی می کردند و گرت بیل به عنوان بال راست یا چپ و یا به عنوان تک مهاجم بازی می کرد. اما ‏با آغاز رقابت های مقدماتی یورو، کولمن با استفاده از سه مدافع میانی، دو هافبک دفاعی و دو بازیکن ‏شماره 10 که آرون رمزی و گرت بیل بودند، همه را غافلگیر کرد. بیل این اجازه را داشت که پشت سر ‏تک مهاجم تیم جولان بدهد و هال رابسون کانو به عنوان مهاجم، علاوه بر گلزنی، وظیفه پرسینگ از جلو ‏را نیز برعهده داشت.

‏ در این آرایش، یکی از مدافعان میانی در واقع یک مدافع کناری است که به سمت داخل بازی می کند- ‏برای مثال بن دیویس از تاتنهام- و اجازه می دهد که در صورت نیاز و تغییر تاکتیک تیم به 2-4-4، خط ‏دفاعی به چهار نفره خطی تغییر کند.  به نظر می رسد آرایش مورد نظر کولمن 1-2-2-5 است؛ هرچند ‏اشلی ویلیامز و جیمز چستر به عنوان مدافعان میانی تیم، در آغاز کردن حملات خوب کار می کنند.‏ با توجه به اینکه نیل تیلور و کریس گانتر، مدافعان کناری تیم، اجازه نفوذ دارند، استفاده از جو آلن و جو ‏لدلی به عنوان هافبک دفاعی این اجازه را به ولز می دهد که از عرض زمین برای حملات استفاده کند.

‏همچنین این فرصت در اختیار بیل قرار می گیرد که از عمق به مدافعان حریف نزدیک شود. تردیدهایی ‏در مورد قدرت ولز در خط حمله وجود دارد. آنها یکی از ضعیف ترین خطوط حمله را در مرحله مقدماتی ‏داشتند اما چهارچوب منسجم و قدرت و سرعت بیل، متوقف کردن آنها را برای حریفان دشوار می کند.‏

سرمربی ولز کریس کولمن در یورو 2016

او که در دوران بازی یک هافبک میانی بود، به دنبال مصدومیتی که در یک حادثه رانندگی برایش رخ ‏داد، از فوتبال خداحافظی کرد. او دو سال بعد هدایت فولام را برعهده گرفت و به جوان ترین مربی لیگ ‏برتر تبدیل شد و پس از آن در باشگاه های رئال سوسیداد، کاونتری و باشگاه یونانی لاریسا مربیگری ‏کرد. او در سال 2012 جانشین گری اسپید در تیم ولز شد و بعد از یک شروع نه چندان درخشان، با چند ‏پیروزی و بهبود کیفیت تاکتیکی تیم، دل هواداران ولزی را به دست آورد.‏

فهرست کامل ولز برای یورو 2016

دروازه‌بان‌ها:  وین هنسی، دنی وارد، ادوین فون ویلیامز مدافعان: بن دیویس، نیل تیلور، کریس گونتر، اشلی ویلیامز، جیمز چستر، اشلی ریچاردز، جیمز کالینز هافبک ها: آرون رمزی، جو لدلی، دیوید ووهان، جو آلن، دیوید کاتریل، جاناتان ویلیامز، ، اندی کینگ، دیوید ادواردز مهاجمان: هال رابسون کانو، سام وکس، گرت بیل، سیمون کرانچ، جورج ویلیامز