معرفی تیم های کوپا آمه ریکا ؛ اروگوئه ، آبی آسمونی های پیر

معرفی تیمهای حاضر در کوپا آمه ریکا ؛ اروگوئه /  اختصاصی آسمونی – مهدی زارعی

آبی آسمونی ها ؛ پیر و فاقد تدارکات مناسب

اروگوئه در یک نگاه:

لقب: La celeste (آبی آسمانی) بالاترین سازمان فوتبالی: اتحادیه فوتبال اروگوئه (Asociacion uruguaya de futbol) بهترین عنوان در رنکینگ فیفا: 2 (ژوئن 2012) بدترین عنوان در رنکینگ فیفا: 76(دسامبر 1998) رنکنیگ فعلی: 17 تعداد حضور در جام جهانی: 13 اولین مسابقه ملی: اروگوئه(2-3) آرژانتین بهترین پیروزی: اروگوئه(9 ـ 0) بولیوی(9 نوامبر 1927 در «لیما» پرو) بدترین شکست: اروگوئه (0ـ 6) آرژانتین (20 جولای 1902 در «مونته ویدئو» اروگوئه) استادیوم ملّی: سنته ناریو علامت اختصاری در فیفا: uru مربی: اسکار تابارز

صعود آسان به جام جهانی روسیه

به گزارش آسمونی ، تیم ملی فوتبال اروگوئه نتایج درخشانی در رقابت های انتخابی جام جهانی 2018 کسب کرد. در رقابت با 9 تیم دیگر منطقه، آبی آسمانی ها موفق شدند 9 برد، 4 تساوی و 5 شکست کسب کرده و با 32 گل زده و 20 گل خورده و کسب 31 امتیاز به عنوان تیم دوم راهی جام جهانی شوند؛ تنها برزیل نتایجی بهتر از اروگوئه کسب کرد و در شرایطی که آرژانتین، کلمبیا و پرو تا آخرین روز برای صعود به جام جهانی نبرد می کردند و ترس حذف شدن را احساس می کردند، اروگوئه مدت ها قبل جشن صعود به جام جهانی را گرفته بود. برخلاف مسابقات مقدماتی جام جهانی 2014 که تیم برای رسیدن به جام جهانی مجبور به برگزاری بازی پلی آف بین قاره ای با نماینده آسیا شد.  

یک تیم باتجربه اما پیر

با این وجود اروگوئه از یک مشکل بزرگ رنج می برد؛ همان مشکلی که در جام جهانی 2014 نیز اسیر آن بود و از آن ضربه خورد. در جام جهانی بریل، 16 بازیکن اروگوئه بازماندگان جام جهانی 2010 بودند که آبی آسمانی ها در آن چهارم شدند. حالا هم بعد از گذشته چهار سال هر چند که چهره هایی چون دیه گو فورلان و..در تیم حضور ندارند اما تیم از لحاظ سنی شرایط مناسبی ندارد و اکثر بازیکنان تیم، پیر هستند. از جمله:

فرناندو موسلرا ( دروازه بان- باشگاه گالاتاسرای)؛ 31 ساله مارتین سیلوا ( دروازه بان- باشگاه واسکو داگاما)؛ 35 ساله ماکسی پریرا ( مدافع- باشگاه پورتو)؛ 33 ساله دیه گو گودین ( مدافع- باشگاه اتلتیکو مادرید)؛ 32 ساله کریستین رودریگز ( هافبک – باشگاه پنارول)؛ 32 ساله کارلوس سانچز ( هافبک – باشگاه مونتری)؛ 33 ساله ادینسون کاوانی ( مهاجم – باشگاه پاری سن ژرمن)؛ 31 ساله کریستین استوآنی (مهاجم – باشگاه خیرونا)؛ 31 ساله لوییس سوارز (مهاجم – باشگاه بارسلونا)؛ 31 ساله

لوگوی فدراسیون

جوان های گمنام اروگوئه

در بین این نفرات باتجربه و شناخته شده، چند چهره جوان نیز دیده می شوند که در آینده ای نزدیک باید جای نفرات پیر فعلی را بگیرند. چند نفر از این جوانان را که احتمالا در جام جهانی روی نیمکت اروگوئه خواهیم دید معرفی می کنیم: ماکسی گومز(مهاجم – باشگاه سلتاویگو)؛ 21 ساله لوکاس توریرا( هافبک – باشگاه سامپدوریا)؛ 22 ساله رودریگو بنتاکور( هافبک – باشگاه یوونتوس)؛ 20 ساله ناهیتان ناندز(هافبک – باشگاه بوکاجونیورز)؛ 22 ساله جیورجین دی آراسکائتا( هافبک – باشگاه کروزیرو)؛ 23 ساله خوزه ماریا خیمنز( مدافع – باشگاه اتلتیکو مادرید)؛ 23 ساله اما این جایگزینی بدون هزینه نخواهد بود. کمتر از دو سال قبل بود که اروگوئه در جام ملت های آمریکا( کوپا آمه ریکا) شرکت کرد و با دو باختمقابل مکزیک(3-1) و ونزوئلا(1-0) و تنها یک برد(3-0) در برابر جامائیکا حتی نتوانست از مرحله گروهی بالاتر رود.  

درخشش در بازیهای تدارکاتی با ستارگان نام آشنا

اروگوئه در سال 2018 تنها سه مسابقه دوستانه تا قبل از جام جهانی در برنامه خود قرار داد. در روز 23 مارچ، این تیم با دو گل سوارز و کاوانی جمهوری چک را شکست داد و آن گاه سه روز بعد با تک گل کاوانی ولز را از پیش رو برداشت. روز 7 ژوئن آخرین مسابقه تدارکاتی این تیم در خانه مقابل ازبکستان برگزار می شود تا هم دیداری مقابل نماینده ای از آسیا برگزار شود و هم آبی آسمانی ها به برتری دست یافته و با روحیه ای مناسب راهی جام جهانی شوند. اما قطعا ازبکستان نمی تواند شبیه ساز خوبی برای مسابقه مقابل عربستان باشد. شاید همین انتخاب نشان دهنده مسیر نه چندان درستی باشد که این تیم در راه روسیه انتخاب کرده باشد. اما همیشه این گونه نبوده است.

ادینسون کاوانی ستاره اروگوئه

فتح المپیک و جام جهانی

به گزارش آسمونی ، سال 1924 اروگوئه دست به کاری شگرف زد و اقیانوس اطلس را طی کرد و در المپیک پاریس به میدان رفت. پیروزی بر یوگسلاوی (7ـ0) آمریکا (3ـ0) فرانسه (5ـ1) هلند (2ـ1) و سوییس (3ـ0) قهرمانی این تیم را رقم زد و چهار سال بعد پیروزی بر هلند (2ـ0) آلمان (4ـ1) ایتالیا (3ـ2) و آرژانتین (2ـ1) دومین قهرمانی نماینده‌ای از آمریکای جنوبی را در المپیک رقم زد. نسل طلایی اروگوئه آخرین افتخار خود را در اولین دوره جام جهانی کسب کرد. جایی که اروگوئه میزبان بازیها بود و با چهار پیروزی مقابل (1ـ0) رومانی (4ـ0) یوگسلاوی (6ـ1) و آرژانتین (4ـ2) قهرمان جهان شد. با این قهرمانی عصری طلایی خاتمه یافت.

معجزه گران ماراکانا

به گزارش آسمونی ، شرایط نابسامان داخلی اروگوئه و آشفتگی اوضاع فوتبال، در حدود 2 دهه فوتبال اروگوئه را منزوی کرد. امّا این تیم در سال 1950 با نسلی جدید پای به رقابت‌ها نهاد. تیم بدون بازی انتخابی به جام جهانی رسید و در گروهی دو تیمه قرار گرفت(!) تا یک برد (8ـ0) مقابل بولیوی، این تیم را در جمع چهار تیم برتر جام قرار دهد. در این مرحله تیم با اسپانیا (2ـ2) کرد و سوئد را (3ـ2) شکست داد تا برای قهرمانی ناچار به پیروزی در خانه برزیل باشد. کاری شگرف که در حضور 200 هزار تماشاگر غیرممکن می‌نمود. امّا در دقیقه 79 محقق شد و اروگوئه در دومین حضور به دومین جام خود دست یافت و چهار سال بعد، همان ستارگان در حالی چهارم شدند که تنها اسیر بدشانسی و تیرک‌های دروازه مجارستان در مسابقه نیمه نهایی شدند. به گزارش آسمونی ، پس از آن افتخار مجدد به سراغ تیم آمد اما اروگوئه باز هم به جمع بزرگان بازگشت در سال 1966 آنها حتی انگلستان میزبان را متوقف کردند و تا یک‌چهارم نهایی صعود کردند که در مسابقه با آلمان، اسیر قضاوتی یک طرفه و البته بازیکنان عصبی خود شدند. اما آنها در سال 1970 باز هم در جمع چهار تیم برتر جام قرار گرفتند. اما این بار در نیمه نهایی اسیر قدرتمندترین برزیل تاریخ شدند و در مسابقه رده‌بندی هم از آلمان شکست خوردند و یک بار دیگر چهارم شدند. در حالی که پیش از شروع مسابقات به شعار اروگوئه این بود: «هر بیست سال، یک جام!» جام جهانی 1974 نمایانگر سقوط مجدد تیم بود و پس از آن نیز تیم هرگز حضوری مداوم در جام جهانی نداشت. اگر هم به مرحله نهایی رسید، نتایجی همچون باخت تحقیرآمیز (6ـ1) مقابل دانمارک (در سال 1986) را به دست آورد.

مربی تیم - اسکار تابارز

دوران درخشان شاگردان تابارز

تا قبل از مسابقات جام جهانی 2010 اروگوئه به فوتبالی فراموش شده بدل گشته بود و از 8 جام جهانی اخیر، تنها در سه دوره شرکت کرده بود. امّا صعود آنها به جام جهانی آفریقای جنوبی موجب شادی مردم شد. وقتی تیم در مرحله play-off در خانه کاستاریکا (1ـ0) برد، اسکار تابارز گفت: «نمی‌توانم تظاهر به شکسته نفسی کنم و بگویم نتیجه خوبی نگرفته‌ایم، اما هنوز هم نمی‌توانم بگویم انتخاب شدیم.» اما بازی برگشت (1ـ1) شد تا تابارز بگوید: «هیچ گاه در رقابت‌های انتخابی خوش‌شانس نبودیم. شاید اکنون بهتر از قبل شده باشیم. اما نمی‌توان ره صد ساله را یک شبه پیمود. وقتی سه بار متوالی در مرحله انتخابی پنجم می‌شویم، نباید انتظار داشته باشیم که ناگهان صدرنشین شویم. اما کم‌کم به آن راه‌حل هم می‌رسیم.» به گزارش آسمونی ، سیاست تابارز، رشد پله پله بود و وقتی تیمش در جام جهانی با فرانسه (0ـ0) کرد و آفریقای جنوبی را (3ـ0) شکست داد، تابارز گفت آرام آرام به قهرمانی فکر خواهیم کرد. شاید کسی این سخن را جدی نگرفت. امّا پیروزی مقابل مکزیک، کره‌جنوبی و غنا، آبی آسمانی‌ها را پس از 40 سال به جمع چهار تیم برتر جام رساند. یک سال پس از چهارم شدن در جام جهانی، نوبت به قهرمانی کوپا آمه ریکا پس از 16 سال رسید. غول قصه آمریکای جنوبی پس از مدت‌ها بیدار شده بود!

نتیجه ای قابل پیش بینی در جام جهانی 2014

اما در جام جهانی برزیل می شد حدس زد که معجزه ای در انتظار اروگوئه نخواهد بود و صعود از گروهی که انگلیس و ایتالیا در آن حضور دارند، خود بزرگ ترین واقعه خواهد بود. همین اتفاق هم افتاد و اروگوئه پس از کستاریکا و با دو برد مقابل انگلیس(2-1) و ایتالیا(1-0) به دور دوم رسید. جایی که مغلوب 2 گل کلمبیا شد و از رقابت ها کنار رفت؛ اتفاقی که شاید در این جام نیز در انتظار آبی آسمانی ها باشد.     منبع: اختصاصی آسمونی