
ناگفته های واقعه کربلا
حادثه عظیم کربلا در دهم محرم سال 61 هجری، مصادف با دهم ماه اکتبر سال 680 بعد از میلاد اتفاق افتاد. هرساله مسلمان در روزهای محرم به عزاداری حضرت سیدالشهدا (ع) میپردازند. آسمونی در این بخش ناگفته های واقعه کربلا را شرح می دهد.
حقایق واقعه کربلا
1- مردم کوفه به امام حسین (ع) نام نوشتند و آن حضرت را به کوفه دعوت کردند. مردم کوفه در ابتدا قصد داشتند از امام راهنمایی بگیرند، اما علیه او جنگ کردند. در نامههای مردم کوفه به امام ذکرشده بود که یزید، خلیفه وقت به مردم کوفه بسیار ستم میکند.
2- امام حسین (ع) در ابتدا پسرعمویش، حضرت مسلم بن عقیل (ع) را برای بیعت گرفتن به کوفه فرستاد. مسلم همسر دختر حضرت علی (ع) بود. نام او به عنوان اولین شهید حادثه عظیم کربلا ثبت شده است. با خیانت مردم کوفه، مسلم (ع) توسط سپاهیان یزید به شهادت رسید.
3- امام حسین (ع) با خود به کربلا هیچ نیروی نظامیای نبرد، زیرا حضرت قصد جنگ نداشت. تنها 72 نفر همراه ایشان بودند. در این سفر، زنان، کودکان و خانوادهی ایشان نیز همراهشان برد.
4- امام (ع) هنگام سفر به کوفه و در راه با یک شاعر ملاقاتی داشتند. شاعر به حضرت گفتند که به کوفه نرود. او همچنان ذکر کرد که کوفیان قصد جان امام (ع) را دارند. آنها با حکومت یزید متحد شده اند.
5- اولین کاری که امام حسین (ع) بعد از رسیدن به کربلا انجام دادند، خریدن زمینهای سرزمین کربلا بود. امام میدانست که او و یارانش در این سرزمین شهید خواهند شد.
6- یکی از جالب ترین قسمتهای حادثه کربلا، پشیمانی حضرت حر است. حر کسی بود که آب را بر روی امام و خانوادهاش بسته بود ولی در آخرین لحظات به جمع یاران حضرت پیوست. امام نیز او را پذیرفت.
7- حضرت علیاصغر (ع) کوچکترین شهید کربلاست. طفل ششماهه امام حسین (ع)، تنها شش ماه داشت که براثر اصابت تیر سه شعبه به گلویش و بر روی دستان مبارک امام حسین (ع) به شهادت رسید.
8- تنها مردانی که در حادثه کربلا زنده ماندند، امام سجاد (ع)، فرزند امام حسین (ع) و امام محمدباقر (ع) بود. حضرت سجاد (ع) به علت بیماری نتوانست در جنگ شرکت کند. او به همراه سایز زنان و دختران به اسارت برده شد.
9- آخرین کسی که در کربلا به شهادت رسید خود وجود مبارک امام حسین (ع) بود. ایشان پس از اصابت ضربات فراوان به وجود مبارکشان و کشته شدن تمامی یارانشان، سر از وجود مبارکش جداشده و به شهادت رسیدند.
10- سپاهیان یزید، خانواده امام حسین (ع) را به اسارت گرفتند و زندانی کردند.
خانواده امام که همه از نسل مبارک حضرت محمد (ص) بودند، آواره بیابانها گشته و در شهرهای سوریه چرخانده شدند.