جاذبه های گردشگری کشور آذربایجان

جمهوری آذربایجان بزرگترین کشور قفقاز و در گذرگاه اروپا و آسیای شمال غربی و در کنار دریای خزر است. پایتخت آن باکو است. کشور آذربایجان بسیار دیدنی است چرا که جاذبه های تاریخی و طبیعی و گردشگری بسیاری دارد. آسمونی در این بخش جاذبه‌های گردشگری کشور آذربایجان را برای شما تهیه کرده که در ادامه می‌بینید.

جمهوری آذربایجان و جذب توریست

جمهوری آذربایجان در سالهای اخیر تلاش‌های قابل توجهی برای افزایش گردشگری خود داشته. میراث فرهنگی و معماری ملی و اسلامی از مهم‌ترین عامل‌های ثبات در جمهوری آذربایجان محسوب می‌شود. این کشور به‌ عنوان دومین کشور شیعه در جهان، با میراث‌های معماری، آداب و رسوم، تنوع‌های فرهنگی، انواع پوشاک، صنایع دستی، غذاهای سنتی و چشم‌اندازهای جغرافیایی و طبیعی از نظر جهانگردی قابل‌توجه بوده و همه‌ساله هزاران گردشگر خارجی را به سمت جمهوری آذربایجان جذب کرده که از نظر اقتصادی نیز تأثیر به‌سزایی در رشد اقتصادی این کشور داشته‌ است.

جاذبه‌های گردشگری جمهوری آذربایجان

بش بارماک داغی (beshbarmaq dag)

«بش بارماک داغی» به معنای «کوه پنج انگشت» یکی از جاذبه های طبیعی آذربایجان است و حدود 520 متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است. این کوه یکی از مکانهای مقدس اذربایجان نیز هست و برای آذربایجانی ها ارزش بسیاری دارد.

ایچری شهِر (içeri seher)

شهر ایچری در واقع شهر باستانی باکو است که با دیواری محصور شده است. این بافت قدیمی را با نام «ارگ باکو» نیز می شناسند. این شهر در دوران پارینه سنگی ساخته شده است. خیابان ها باریک، کاخ های قدیمی و مسجدهای گوناگون با معماری های زیبا و جذاب از جمله دیدنی های ایچری شهِر هستند. ارگ باکو در سال 2000 میلادی در فهرست جهانی یونسکو ثبت شد.

لاهیج (lahic)

لاهیج یکی ار روستاهای باکو است و در دامنه های جنوبی قفقاز واقع شده است. این روستا با کمتر از یکهزار نفر جمعیت، گویش فارسی-تاتی دارند و بیشترین شهرت آن برای صنعت مسگری و صنایع مسی زیبای آن است. قالی های این روستا نیز شهرت بسیاری دارند. معماری فوق العاده بازار این روستا، مناظر طبیعی خیره کننده و چشم انداز کوهستان لحظه هایی مملو از آرامش را برای گردشگران رقم می زنند.

قلعه دختر (maiden’s tower)

برای رسیدن به بالای برج دختر باید پله های مارپیچ را طی کنید تا از بالای آن نمای 360 درجه از شهر را ببینید. این قلعه که به زبان ترکی «قیز قله‌سی» گفته می شود، 29٫5 متر طول، 16 متر عرض و 6 طبقه دارد. جالب است که در گذشته این قلعه نیایشگاه آناهیتا و زرتشتی ها بوده است. این برج جزو میراث جهانی یونسکو است.

قبوستان (qobustan)

قبوستان کوه آتشفشانی عجیبی است که می توان انواع حجاری های روی سنگ عصر سنگ و برنز را روی آنها مشاهده کرد. این کوه نیز از دیگر جاذبه های شهر باکو است.

شکی (sheki)

شهر شکی یکی از زیباترین روستاهای آذربایجان است که در دل کوه واقع شده است. این شهر مملو از مساجد و کاروانسراهای زیبا است که همه به قرن 18 میلادی تعلق دارند. این شهر حدود 63 هزار نفر جمعیت دارد و شمال غربی باکو واقع شده است.

ارگ قدیمی باکو (walled city of baku)

این ارگ در ساحل غربی دریای خزر واقع شده است و جزء میراث جهانی یونسکو به شمار می رود. در این شهر قدیمی محصور شده در دیوارها می‌توانید کاخ شیروان شاه و قلعه دختر را ببینید. این ارگ را با نام ایچری شهر نیز می شناسند و از زمان پاره سنگی تاکنون محل زندگی انسان ها و قومیت های مختلف همچون ساسانی، زرتشتی، شیروانی، ایرانی، عربی، عثمانی و روسی بوده است. قصر شیروان شاه در قرن 12 میلادی توسط سلسله شیروانی ساخته شده است که پس از زلزله در شاماخا، پایتخت خود را به باکو منتقل کردند.

خینالیق (khinalug)

خینالیق یک روستای کوهستانی دورافتاده در شمال شرقی آذربایجان است. اهالی این روستا به زبان خینالیق و ترکی آذربایجانی حرف می زنند و در آنجا آثار بسیاری از ایرانی های زرتشتی را میتوان مشاهده کرد. حدود یکهزار تات در این روستا زندگی می کنند و این روستا مملو از هندوها و بوداییان است.

یانار داغ (yanar dag)

یانار داغ به معنای کوه سوزان همان طور که از نامش پیداست کوهی است که دایم در حال سوختن است. این کوه در فاصله کمی از باکو واقع شده است و حدود 10 متر از آن به طور شبانه روز  در حال سوختن و شعله ور بودن است دلیل این آتش وجود گاز طبیعی در دل کوه است. در نزدیکی این کوه یک چایخانه سنتی قرار دارد که غروب ها می توان در آنجا نشست و منظره کوه را تماشا کرد.

آیین زرتشتی

در آتشگاه سوراخانی می توانید از نزدیک شاهد آیین زردشتی باشید. این معبد توسط زرتشتیان ایرانی که در قرن 18 میلادی باکو زندگی می کردند ساخته شده است و هنوز هم هر از گاهی رقص های مذهبی در آن انجام می شود. این آتشگاه تشکیل شده از یک حیاط است که با خانه های روحانیون زرتشتی محاطره شده است. این معبد در سال 1975 به موزه تبدیل شد و در سال 1998 میلادی در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد.