فیلم آسمان خراش جهنمی

آسمانخراش جهنمی یک ژانر اکشن و درام است که در سال 1974 ساخته شده است. آسمونی در این بخش به معرفی و نقد فیلم آسمانخراش جهنمی می پردازد. از شما عزیزان دعوت می کنیم تا پایان این مقاله ما را همراهی کنید.

در سان فرانسیسکو بلندترین ساختمان دنیا با صد و سی و هشت طبقه، در مراسم افتتاحیهٔ آن، آتش می‌گیرد و ...

«داگ رابرتس» (نیومن)، طراح و آرشیتکت آسمان‌خراش شیشه‌ئی، بلندترین ساختمان دنیا با صد و سی و هشت طبقه، برای مراسم افتتاحیه ساختمان وارد سن فرانسیسکو می‌شود. او پس از صحبت با «جیمز دانکن» (هولدن)، معمار آسمان‌خراش، متوجه می‌شود که «سیمونز» (چمبرلین)، داماد «دانکن» برای کاهش هزینه‌ها، از سیم‌های نامرغوب در سیم‌کشی ساختمان استفاده کرده است.در اینجا «جرنیگان» (سیمپسن)، رئیس بخش ایمنی ساختمان گزارش می‌دهد که در اثر بالا رفتن غیرعادی حرارت در یکی از بخش‌های ساختمان، تجهیزات ویدئوئی از کار افتاده‌اند. «رابرتس» و «جرنیگان» متوجه آتش در ساختمان می‌شوند اما «دانکن» که مشغول صحبت با «شهردار رمزی» (کالینز)، «سناتور پارکر» (وان) و تعداد دیگری از خودداری می‌کند، تا اینکه «اوهالورهان» (مکوئین)، رئیس آتش‌نشانی به او دستور می‌دهد.درحالی که تنها یک بالابر کار می‌کند، مهمانان یک صف تشکیل می‌دهند و «سوزان» (داناوی)، دوست «رابرتس» سعی می‌کند، مهمانان آنان را آرام کند. در اینجا «دان‌بیگلو» (واگنر)، یک مدیر تبلیغاتی و منشی‌اش، «لوری» (فلانری) در یک واحدگیر می‌افتندو تلف می‌شوند. «جرنیگان» گربه «لیزولت» (جونز)، یک گالری‌دار را نجات می‌دهد، اما خود «لیزولت» کشته می‌شود.تلاش یک هلی‌کوپتر برای نشستن روی سقف ساختمان شکست می‌خورد و هلی‌کوپتر منفجر می‌شود. مهمانان برای استفاده از بالابرهای آتش‌نشانی با قرعه انتخاب می‌شوند، اما انفجار دیگری، آنها را از کار می‌اندازد. سپس مهمانان با استفاده از یک تله‌کابین به ساختمان دیگری در همان نزدیکی منتقل می‌شوند.پس از نجات زن‌ها و بچه‌ها، «اوهالورهان» و «رابرتس» با منفجر کردن مخزن‌های ذخیره آب، آتش را خاموش می‌کنند. «سیمونز» در تلاش برای فرار کشته می‌شود، بازماندگان همه نجات پیدا می‌کنند و آتش خاموش می‌شود. حالا «اوهالورهان» به «رابرتس» می‌گوید که آتش‌سوزی‌هائی مثل این تا زمانی که معماران از مردانی مثل او برای ایمنی‌سازی ساختمان‌ها کمک نگیرند، ادامه پیدا خواهد کرد.* از مجموعه فیلم‌های «حادثه‌ای» دهه 1970 که با گردآوردن ستارگان مشهور سینمائی و شخصیت‌پردازی‌های آشنا، عده‌ای ترسو و گناهکار و عده‌ای شجاع و جسور، تماشاگران بسیاری را به سالن‌های سینما می‌کشاند. با این حال فیلم به خاطر رویکرد اخلاقی سطحی و عوامانه‌اش دارای همان مشکلات فیلم‌های معمول حادثه‌ای در آن سال‌هاست. اینجا شخصیت‌های ترسو و بزدل به شکل رقت‌انگیزی کشته می‌شوند و شخصیت‌های شجاع یا قهرمانانه می‌میرند یا نجات می‌یابند.