نقد فیلم سینمایی خانه پدری

نام فیلم : خانه پدری

نویسنده و کارگردان : کیانوش عیاری

تهیه کننده : کیانوش عیاری، علی سلطانی





بازیگران : مهدی هاشمی، شهاب حسینی، مهران رجبی، ناصر هاشمی، نازنین فراهانی، مینا ساداتی، معصومه بافنده

عوامل فیلم «خانه پدری» :

مدیر فیلمبرداری: داریوش عیاری/ صدابردار: سعید صالحی/ طراح چهره‌پردازی: حسین صالحیان، اعظم رحمانی/ صداگذاری: مسعود بهنام/ طراح صحنه و لباس: اصغر نژاد‌ایمانی/ موسیقی: بهزاد عبدی/ عکاس: مزدک عیاری





خلاصه فیلم «خانه پدری» :

سرگذشت خانواده‌ای در شش دهه. روایت زندگی محتشم از 15 تا 80 سالگی که در مرگ خواهر بزرگترش خود را مقصر می‌داند.





درباره کارگردان :

فیلم «خانه پدری» بعد از 4 سال به کارگردانی کیانوش عیاری با رعایت شرط سنی برای مخاطبان بالای 16 سال از 8 دی ماه در گروه هنر و تجربه اکران می شود.

«خانه پدری» در سینمای کوروش زودتر از موعد از 4 دی ماه اکران شد. این فیلم اجتماعی سه اپیزودی، روایت اتفاقی وحشتناک در خانواده ای است که راز سر به مهرش در طول 6 نسل‌ مخفی می ماند و تاثیراتی در روند زندگی افراد خانواده می گذارد. «خانه پدری» در بخش افق های نوی شصت و نهمین جشنواره ونیز به نمایش در آمد و مدیر جشنواره از آن به عنوان کشف آن سال یاد کرد .

این فیلم جوایز بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه و بهترین کارگردانی را در هشتمین جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران نیز دریافت کرد و نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد، بهترین فیلمبرداری، بهترین تدوین، بهترین طراحی صحنه و لباس، بهترین چهره پردازی و بهترین مهندسی صدا در این جشن شده است.





فیلم «خانه پدری» بعد از سه سال در بخش خارج از مسابقه سی و دومین جشنواره فیلم فجر به نمایش در آمد.

یادداشت کیانوش عیاری، کارگردان فیلم «خانه پدری» :

این فیلم برگرفته از اتفاقی است که سی و هفت، هشت سال پیش در اهواز رخ داد و ذهنم را تسخیر کرد. این موضوع در طی سال های سپری شده دائماً تغییر شکل داد و پوست انداخت و شد فیلم «خانه پدری»، که جز جوهر ربطی به اتفاق ندارد.





نظرات درباره فیلم «خانه پدری» :

اصغر فرهادی :

فیلم «خانه پدری» خیلی خوب بود و من آن را خیلی دوست داشتم.

نرگس آبیار :

جدا از فیلم «خانه پدری» نگاه رئال و مستند عیاری آموزه‌های زیادی برای سینما دارد که بسیاری از سینماگران از کارهای او الهام می‌گیرند.

محمدرضا شهیدی فر :

این فیلم خیانت به تاریخ و مردم این سرزمین است. وقتی مردم را این‌چنین تعریف کردند به نظرم دیگر در آن هیچ امر قابل اثباتی وجود ندارد. حرف زدن درباره یک دروغ هم باید به نیتی باشد و برای تأثیر که آن‌هم در فیلم دیده نمی شود، جز این‌که بگوییم ایشان در دوره ای فیلم را ساختند که عصبانی و ناراحت بودند و البته این در فیلم نیز دیده می‌شد.





سعید سهیلی :

ساختار مناسب و جذاب همراه با قصه‌ای خوب باعث می شود این فیلم درخشان دیده شود.

مسعود فراستی :

این فیلم تنها فیلمی است که موافق توقیف آن هستم. این فییلم ضدملی و ضدایرانی است، یعنی یکی این را ببینید می‌گوید ما با این وحوش طرفیم؟ (لینک خبر فایل صوتی انتقاد تند مسعود فراستی از خانه پدری)

عزیزالله حمیدنژاد :

«خانه پدری» فیلم بسیار موفقی از جهت قصه و تکنیک کارگردانی است و کیانوش عیاری در این فیلم سنگ تمام گذاشته است.





جمال شورجه :

«خانه پدری» با توجه به اینکه مستقیماً در نمایش تضییع جامعه ایرانی با عقبه دینی و اعتقادی است، مستمسک منادیان دروغین حقوق بشر برعلیه ایران قرار می‌گیرد.

جمشید محمودی :

امیدوارم آینده فیلمسازی من مانند کیانوش عیاری باشد. کسی که بعد از این همه سال همچنان فیلم محکمی مانند «خانه پدری» می سازد.





حواشی «خانه پدری» :

فیلم «خانه پدری» در سال 89 و با سرمایه گذاری مشترک نیروی انتظامی –موسسه ناجی هنر- و بخش خصوصی ساخته شد اما با تکمیل فیلم، نیروی انتظامی اولین نهادی بود که با آن به مخالفت برخاست و خواستار بایگانی فیلم شد.

فیلم «خانه پدری» در سال 89 ساخته شد اما وزارت ارشاد و موسسه ناجی هنر به دلیل وجود صحنه ابتدایی فیلم که دختری از سوی پدر و برادرش به قتل می‌رسد، سکانسی که ادامه داستان فیلم به آن صحنه مربوط می شود، مجوز اکران صادر نمی کردند.





کیانوش عیاری درباره حذف نکردن سکانس اول فیلم «خانه پدری» گفت :

"من علاقه‌ای به سیاه‌نمایی ندارم مرا سانسور نکنید. در جامعه‌ای که سرشار از مشکلات فراوان است چطور از اینها عبور کنم؟ بنابراین از من نخواهید به چیزهای فرعی تر جامعه بپردازم."

مسئولان سینمایی و ناجی هنر(سرمایه گذار فیلم) اجازه نمایش فیلم «خانه پدری» را در جشنواره ونیز ندادند ولی این فیلم در آن جشنواره به نمایش گذاشته شد.





شهاب حسینی درباره کار با کیانوش عیاری در «خانه پدری» گفت :

"خدا را شکر من با‌‌ همان سه چهار نفری که همیشه دوست داشتم کار کنم، کار کردم. کیانوش عیاری هم یکی از آنهاست. کارکردن با آقای عیاری این خاصیت را دارد که شما و تمام عوامل طوری روی موضوعی که هست متمرکز می‌شوید که اتمسفر خود به خود شکل می‌گیرد. بعد از آن شما هم جزئی از آن فضا می‌شوید. گروه فیلمبرداری در لوکیشن، نامرئی می‌شوند و چیزی که مرئی می‌شود، حس و فضای داستان است."