شگفت انگیزترین زوج ورزشی در جهان

دانا پس از بیست سال به امیل پیوست

داستان و افسانه با واقعیت؛ کدامیک مهیج تر و باورنکردنی تر است؟ پاسخ هر چه باشد، ماجرای زن و شوهر اهل چکسلواکی واقعیتی است که از افسانه ها باورنکردنی تر است. داستان پسر و دختری که هر دو در روز 19 سپتامبر 1922 متولد شدند، هر دو عاشق دوومیدانی شدند و در بین بزرگان دوومیدانی کشور خود قرار گرفتند و سرانجام در یک روز ازدواج کردند؛ زیرا یکدیگر را برای زندگی مشترک برگزیدند.

امضای مشترک یک زن و شوهر دونده

دانا و شوهرش امیل امضایی مشترک داشتند. زن پرتابگر نیزه بود و شوهر دونده استقامت و هرگاه می خواستند نام خود را امضا کنند، نقاشی ساده زنی را می کشیدند که با نیزه دنبال مردی است و مرد هم فرار می کند! امیل زاتوپک همیشه می گفت:" دوومیدانی حرکتی است عاشقانه". زندگی این زوج نمادی از این عشق بود. هر دو در یک روز قهرمان المپیک 1952 شدند و حتی در سال 1957 دو شاهد مراسم ازدواج هارولد کانلی آمریکایی و اولگا فیکوتووا هموطن خود بودند؛ زوجی که آنها هم در دوومیدانی المپیک افتخار آفرینی کرده بودند. تنها چیزی که داستان زندگی امیل و دانا را متفاوت ساخت فرجام کارشان بود. امیل در روز 22 نوامبر 2000 از دنیا رفت و همسر خود را تنها گذاشت. دانا اما نزدیک به 20 سال بعد زنده ماند و سرانجام در 13 مارس 2020 به همسر خود پیوست.

اولین حضور دانا اینگرووا در المپیک

روز 31 جولای 1948 از ساعت 14:30 رقابت فینال پرتاب نیزه زنان در ورزشگاه ومبلی لندن آغاز شد. هنوز روس ها به جهان ورزش وارد نشده بودند و از بین کشورهای کمونیستی تنها دو نماینده در بین 15 پرتابگر زن دیده می شدند. یکی از آن ها ملانیا سینوراکا از لهستان بود و دیگری دانا اینگرووا- زاتوپکووا از چکسلواکی. نام خانوادگی دو قسمتی این پرتابگر نشان می داد که قبل از ازدواج با عنوان " دانا اینگرووا" در رقابت ها شرکت می کرد و حالا همسر امیل زاتوپک شده است. مردی که در این المپیک حاضر بود و یک طلا و یک نقره در دوهای استقامت به دست آورد. در این رقابت ها دانا نماینده چکسلواکی نیزه را به مسافت 39.94 متر پرتاب کرد و در پایان مسابقات به مقام هفتم المپیک دست یافت. اما این تازه شروع کار دانا در المپیک بود.

24 جولای 1952، مهم ترین روز زندگی دانا و امیل در المپیک 1952 یک بار دیگر زوج دونده چکسلواکی نمایندگانی پر امید برای کشور خود بودند. در روز 20 جولای همسر دانا موفق شد عنوان قهرمانی دوی 10 هزار متر را از آن خود کند. دو روز بعد نوبت به مسابقه مقدماتی دوی 5 هزار متر بود که امیل باز هم جواز حضور در فینال این مسابقه را کسب کرد. اما روز 24 جولای روزی سخت برای این زن و شوهر بود. امیل باید در فینال 5 هزار متر در پیست دوومیدانی استادیوم المپیک هلسینکی می دوید و دانا باید در داخل زمین چمن همان استادیوم در پرتاب نیزه زنان رقابت می کرد

رسیدن دانا زاتوپکووا به فینال در مسابقات پرتاب نیزه المپیک هلسینکی، پرتاب کنندگان برای رسیدن به فینال باید به رکورد 38 متر دست پیدا می کردند. به این ترتیب از 19 شرکت کننده این مسابقه 17 نفر راهی مرحله پایانی شدند. دانا هم یکی از نفرات برتر بخش مقدماتی بود و در حالی با 45.57 متر نفر سوم شد که دو پرتابگر اهل شوروی را بالاتر از خود می دید. آلکساندرا چودینا با پرتاب 46.19 متر رکورد المپیک را شکسته بود و هموطنش گالینا زیبینا هم با 45.95 متر در جایگاه دوم ایستاده بود. در مرحله نهایی هر یک از ورزشکاران 3 پرتاب انجام دادند که این بار دانا در اولین پرتاب خود نیزه را به مسافت 50.47 متر پرتاب کرد و این بار او بود که رکورد المپیک را ترقی داد. این در حالی بود که به جز دو رقیب روس، یکی دیگر از ورزشکاران شوروی یعنی یلنا گورچاکووا نیز به شدت او را تعقیب می کرد به طوری که پس از سه پرتاب، از بین 6 پرتابگر انتخاب شده، 3 نفر از شوروی بودند! در کنار دانا زاتوپکووا، لیلی کارلشتت کرسبی از دانمارک و مارلیز مولر آلمانی هم فینالیست شدند و آن گاه فینالیست ها سه پرتاب دیگر نیز انجام دادن

4 طلا برای یک زوج دونده در این بخش دانا پرتاب هایی به مسافت 43.45 ، 45.62 و 47.63 متر انجام داد تا همان پرتاب اول وی به عنوان رکورد او و المپیک ثبت شود. دیگر رقبا نیز هر چه کردند به او نرسیدند تا آلکساندرا چودینا( 50.01) و ینا گوچاکووا( 49.76 متر) عناوین دوم و سوم را از آن خود سازند. چنین شد که اولین طلای دانا در المپیک در روز 24 جولای به دست آمد. اما این پایان کار این خانواده نبود! امیل 3 روز بعد در دوی ماراتن قهرمان شد تا گنجینه این خانواده پررونق تر شود.

نزول همزمان زن و شوهر دو سال بعد در مسابقات قهرمانی اروپا در برن( سوییس) این زوج باز هم به کسب افتخار ادامه دادند. امیل که قبلا در سال 1950 دو طلا از این مسابقات کسب کرده بود، طلای 10 هزار متر و برنز 5 هزار متر را از آن خود ساخت و دانا هم در اولین حضور خود در این مسابقات، قهرمانی پرتاب نیزه را از آن خود کرد. اما در المپیک 1956 ملبورن به این گنجینه خانوادگی مدالی افزوده نشد. دانا این بار رکورد 49.83 متر را برجای گذاشت. رکوردی که می توانست با آن به مدال برنز المپیک هلسینکی دست یابد اما این بار به مقام چهارم المپیک بسنده کرد. امیل نیز تنها در ماراتن حضور یافت و ششم شد.

پیرترین زن رکوردشکن چند هفته پس از المپیک ملبورن و در فوریه 1957، در حضور بسیاری از مسوولان و ورزشکاران چکسلواکی از زجمات امیل و دانا برای ورزش کشور قدردانی شد. به نظر می رسید داستان افتخارات زن و شوهر رویایی در حال پایان یافتن است. اما دانا تا 38 سالگی به کسب افتخارات ادامه داد. او در رقابت های اروپایی 1958 استکهلم مدال طلا گرفت در حالی که با پرتاب 55.73 متر رکورددار جهان شد و پیرترین زنی لقب گرفت که در دوومیدانی رکوردشکنی کرده است. و آن گاه چهارمین و آخرین المپیک زندگی خود را در سال 1960 تجربه کرد. جایی که با رکورد 53.78 متر درخشان تر از روزهای جوانی خود ظاهر شد و این بار مدال نقره المپیک را از آن خود کرد. عنوانی که پس از الویرا اوزولینا نماینده روس کسب شد که رکورد 55.98 متر را برجای گذشت و رکورددار المپیک شد..