اولین سه گانه تاریخ فوتبال

شاهکار یک تیم در طول هفت سال

اختصاصی آسمونی / مهدی زارعی

این روزها افتخار کسب سه گانه نصیب تیمهایی می شود که در یک فصل فاتح لیگ، جام حذفی و لیگ قهرمانان قاره خود شوند. اما زمانی بود که جز جام حذفی انگلیس، رقابت دیگری در فوتبال برگزار نمی شد. در آن شرایط کسب سه گانه نیاز به سه قهرمانی در طول سه سال پیاپی داشت. کاری که انجام آن غیر ممکن به نظر می رسید اما یک تیم فراموش شده آن را ممکن ساخت... اولین قهرمان فوتبال داستان تیم واندررز در سال 1859 آغاز شد. تیمی که در ابتدای تاسیس با نام « فارست. اف.سی» و پیراهن راه راه قرمز و سفید در میادین شرکت می کرد و در شمار اولین تیمهایی بود که نام خود را در تاریخ فوتبال جاودانه کرد. واندررز در اولین دوره جام حذفی فوتبال انگلیس با تنها دو گل زده و دو برد(1-0) و دو تساوی بدون گل قهرمان جام حذفی شد و یک سال بعد هم تنها یک مسابقه انجام داد که این مسابقه مربوط به فینال جام حذفی بود. جایی که این تیم با 2 گل دانشگاه آکسفورد را شکست داد و دومین جام خود را نیز تصاحب کرد. کسب دو جام با برگزاری تنها 5 مسابقه، سه برد و بدون گل خورده رکوردی عجیب و منحصر بفرد بود که واندررز را به پرافتخارترین تیم عصر آماتوری انگلیس تبدیل کرد. اما هنوز افتخار اصلی این باشگاه در پیش رو بود...

دو فصل ناکامی در فصل 74-1873 قوانین اتحادیه فوتبال تغییر کرد و دیگر قهرمان مسابقات جام حذفی مستقیما راهی فینال دوره بعد نمی شد. چنین بود که واندررز ناچار شد از مرحله اول مسابقات به میدان برود. هر چند در اصل ماجرا نیز تفاوت چندانی ایجاد نشد و این تیم مسابقات برابر تیمهای ساوت هال و تروجانز را بدون حتی یک دقیقه بازی و به لطف کنار کشیدن حریفان، با پیروزی پشت سر گذاشت. سرانجام این تیم در دور سوم مقابل آکسفورد قرار گرفت و پس از یک تساوی(1-1) در دیداری تکراری مقابل این تیم(1-0) مغلوب و از جام کنار رفت تا آکسفورد پس از انتقام از قهرمان دوره قبل، سرانجام خود قهرمان جام شود. اما واندررز جام حذفی فصل 85-1874 را با برد حیرت انگیز(16-0) در برابر تیم فارنینگهام آغاز کرد و آن گاه تیم بارنز را (5-0) در هم کوبید اما در دور سوم مقابل رقیب سنتی خود آکسفورد(2-1) شکست خورد و از جام حذف شد تا با وجود زدن 22 گل در سه بازی از کسب افتخار بازماند. فینال تکراری فصل 76-1875 آغازگر دورانی جدید برای فوتبال انگلیس و جام حذفی بود که این دوران جدید را باشگاه واندررز رقم زد. این تیم در روز 23 اکتبر 1875 با 5 گل تیم« فرست سری ریفِلز» را در هم کوبید و در 11 دسامبر کریستال پالاس را با 3 گل از پیش رو برداشت. مرحله سوم مسابقات در 29 ژانویه سال بعد برگزار شد و واندررز (2-0) شفیلد را شکست داد. رقابتهای نیمه نهایی در « کنینگتون اووال» استادیوم اصلی فوتبال انگلیس در آن روزها برگزار شد و واندررز در روز 26 فوریه 1876 در برابر سوییفتز(2-1) برنده شد و به فینال رسید. پس از یک تساوی(1-1) در روز 11 مارچ، فینال تکراری در حضور 3500 تماشاگر و در روز 18 مارچ برگزار شد و واندررز به لطف دو گل تامس هیوز با برتری قاطع(3-0) در برابر « اولد ایتونیانز» سومین قهرمانی خود در این مسابقات را جشن گرفت.

نیمه نهایی سه تیمه! قرار بود دیدارهای مدافع عنوان قهرمانی جام حذفی فصل 77-1876 با مسابقه مقابل « سافرِن والدن تاون» آغاز شود اما حریف از مسابقه انصراف داد و واندررز اولین دیدار خود را در جام حذفی، در روز 16 دسامبر 1876 برگزار کرد و موفق شد ساوت هال را (6-0) در هم بکوبد. در مرحله سومن بازیها این تیم در روز 20 ژانویه 1877 در برابر پیلگریمز( زائران) ایستاد و با برتری(3-0) مقابل این تیم، یک قدم دیگر به دفاع از عنوان خود نزدیک تر شد. برای مرحله چهارم تنها 5 تیم باقی مانده بودند و به واندررز استراحت خورد. پس از آن که دو بازی برگزار شد و دو تیم دیگر حذف شدند، تعداد سه تیم باقی ماندند و این بار با دانشگاه آکسفورد استراحت خورد تا واندررز رو در روی دانشگاه کیمبریج قرار گیرد. برد(1-0) در مسابقه روز 20 مارچ مقابل این تیم، واندررز را فینالیست کرد و برای نخستین بار، فینالی تکراری بین این تیم و آکسفورد برگزار شد که قبلا نیز سابقه بازی در فینال مسابقات را در برابر هم داشتند. در روز 24 مارچ، 3000 تماشاگر استادیوم کنینگتون اووال شاهد کشیده شدن فینال به وقت های اضافی بودند؛ جایی که واندررز سرانجام(2-1) پیروز شد تا چهارمین قهرمانی خود را در این مسابقات جشن بگیرد. چهارمین عنوان تنها در طول شش فصل!

29 گل در پنج بازی جام حذفی روز به روز بیشتر مورد استقبال قرار می گرفت به طوری که در فصل 78-1877 تعداد تیمهای شرکت کننده در این مسابقات به 43 افزایش یافت. این عدد در دو فصل قبل از آن 32 تیم بود و در فصل 77-1876 به 37 افزایش یافت.در هفتم نوامبر 1877 و در نخستین دور جام حذفی آن سال، واندررز(9-1) در برابر پانثرز پیروز شد و یک ماه بعد در 15 دسامبر، در خانه « های وایکومب» به برتری قاطع(9-0) دست یافت. در دور سوم مسابقه این تیم مقابل بارنز(1-1) به پایان رسید و قرار شد که دیدار دو تیم دو هفته بعد تکرار شود. جایی که واندررز در 26 ژانویه و در خانه(4-1) به پیروزی رسید. واندررز در دور چهارم مقابل شفیلد(3-0) پیروز شد و در نیمه نهایی با قرعه استراحت رو به رو شد. این در حالی بود که ریقب این تیم( مهندسان سلطنتی) مجبور شدند سه بار در برابر دانشگاه آکسفورد مسابقه بدهند( در آن زمان بعد از تساوی در وقت های قانونی و اضافی خبری از ضربات پنالتی نبود و مسابقات تیمها تکرار می شد). نتیجه این شد که مهندسان سلطنتی در روزهای نهم، دوازدهم و شانزدهم مارچ به میدان رفتند در حالی که واندررز از 16 فوریه مسابقه ای نداده بود و در انتظار فینال به سر می برد. فینال دو تیم تکراری بود از نخستین فینال تاریخ جام حذفی که آنجا هم واندررز برنده شده بود. این بار ستاره واندررز جارویس کِنریک بود که در دقیقه 15 تیم خود را پیش انداخت و در دقیقه 65 نیز برتری تیم خود را دو برابر کرد. واندررز در حضور 4500 تماشاگر(3-1) پیروز شد و نخستین تیم در تاریخ فوتبال شد که سه بار پیاپی یک جام را از آن خود می کند. پایان! برای تیمی که در طول هفت سال پنج بار قهرمان جام حذفی شده بود، باورنکردنی به نظر می رسید که رشته افتخارات تیم برای همیشه پاره شود. یک سال بعد واندررز در همان دور نخست جام(7-2) در برابر اولد ایتونیانز باخت و حذف شد. یک سال بعد اولد ایتونیانز در مرحله سوم واندررز را(3-1) شکست داد و از جام حذف کرد. داستان واندررز عملا تمام شده بود. این تیم دو سال پیاپی پس از ثبت نام در مسابقات بدون انجام هیچ دیداری از حضور در جام کناره گرفت و آن گاه خاموش شد. سال 1887 سال منحل شدن باشگاه بود. باشگاهی که فوتبال انگلیس را روشن کرد و آن گاه فراموش شد..