نگاهی به نیمه نهایی تمام اروپایی جام جهانی

نگاهی به نیمه نهایی تمام اروپایی جام جهانی / اختصاصی آسمونی – مهدی زارعی

یک فرانسوی و یک بلژیکی، برنده جایزه بهترین های جام؟ / انگلیس در ابتدای مسیری درخشان

یک بار دیگر جام جهانی بدون هیچ شگفتی خاصی به پایان خود نزدیک شد. البته شاید در نگاه اول بتوان حذف تیمهایی چون برزیل، آرژانتین و آلمان را شگفتی دانست و حضور تیمهایی چون انگلیس و بلژیک را شگفتی. اما واقعیت این است که در صعود چهار تیم اروپایی به نیمه نهایی، هیچ شگفتی خاصی وجود ندارد و همه چیز به لطف منطق رخ داد.

نیمه نهایی کاملا اروپایی

به گزارش آسمونی ، اولین بار در سال 1934 بود که جام جهانی در اروپا برگزار شد و در همان دوره چهار تیم ایتالیا، چکسلواکی، آلمان و اتریش اول تا چهارم شدند. حضور چهار تیم اروپایی در نیمه نهایی اتفاقی بود که تا جام 1966 تکرار نشد. در این دوره انگلیس، آلمان، پرتغال و شوروی مقام های اول  تا چهارم را از آن خود ساختند و آن گاه یک بار دیگر در سال 1982 مرحله نیمه نهایی با حضور چهار تیم اروپایی برگزار شد و ایتالیا، آلمان، لهستان و فرانسه به ترتیب عناوین اول تا چهارم را به خود اختصاص دادند. آخرین بار در جام جهانی 2006 بود که ایتالیا، فرانسه، آلمان و پرتغال جمع اروپایی تیمهای نیمه نهایی را تکمیل کردند و 12 سال گذشت تا یک بار دیگر جام جهانی با حضور بزرگان اروپایی برگزار شود.

بدون بزرگان سنتی

اگر جام جهانی 1930 را کنار بگذاریم، حتی یک جام جهانی را نمی توانیم بیابیم که یکی از تیمهای آلمان و برزیل در نیمه نهایی آن حضور نداشته باشد! اما این بار چنین اتفاقی رخ داد. حتی اگر جام جهانی 1930 را نیز منظور کنیم و فینالیست شدن آرژانتین را در آن مورد توجه قرار دهیم می توانیم این گونه تفسیر کنیم که برای اولین بار در تاریخ بازیها، یک نیمه نهایی بدون حضور بزرگانی چون آلمان، برزیل، آرژانتین و ایتالیا برگزار می شود. اما آیا این تیمها لایق رسیدن به نیمه نهایی بودند؟

جایزه بهترین بازیکن جوان جام از آن امباپه؟

به گزارش آسمونی ، پیش از شروع جام در معرفی تیمهای جام جهانی نوشتیم که زمان درخشش این نسل فوق العاده فوتبال فرانسه رسیده است. نسلی که در سه تورنمنت قبلی هم چیزی از قهرمانان تورنمنت کم نداشت و تنها در برابر تیمهایی شکست خورد که خود قهرمانی تورنمنت شدند. اما بالاخره آبی ها به پختگی رسیدند که بتوانند خود تعیین کننده شوند. در بین خروس ها کیلین امباپه در 19 سالگی این فرصت را یافته است که تمام رکوردها را جابه جا کند. پس از زیدان (فینال جام جهانی 1998 مقابل برزیل)، ام باپه اولین بازیکن فرانسوی است که در یک بازی در مراحل حذفی جام جهانی حداقل 2 گل به ثمر می رساند. او این شاهکار را مقابل آرژانتین انجام داد. ام باپه در این بازی با 19 سال و 192 روز سن، چهارمین بازیکن جوانی شد که در مراحل حذفی جام جهانی به گل می رسد؛ جلوتر از او پله، مایکل اوون و جولین گرین قرار دارند. او همچنین اولین بازیکن زیر 20 سالی است که پس از پله (1958) موفق می شود در یک بازی جام جهانی، دو بار گلزنی کند. همه این ها کافی است تا ام باپه را بهترین بازیکن جوان این تورنمنت سازد. جایزه ای که مختص بازیکنان زیر 21 سال حاضر در این جام است و دوره پیش هم به پل پوگبا رسیده است. با توجه به این که جایزه تنها به بازیکنانی اختصاص می یابد که تیمشان در مراحل حذفی مسابقات بازی کرده باشد، بنابراین امثال دانیل ارزانی هیچ شانسی برای رقابت با امباپه ندارند. جوان فرانسوی از همین الان برنده بهترین بازیکن جوان جام شده است!

فرانسه و انبوهی ستاره

اما فرانسه محدود به یک نفر نیست، همان ویژگی مرگباری که تیمهایی چون برزیل و آرژانتین را از پا درآورد. از پاوارد بگوییم: فرانسه هرگز در حضور بنجامین پاوارد در ترکیب اصلی، شکست نخورده است. 8 پیروزی و 2 تساوی، حاصل حال کار تیم ملی فرانسه با پاوارد بوده است. یا از رافئل واران؛  مدافعی که چهار سال پیش با اشتباه خود مقابل آلمان باعث حذف فرانسه شد؛ حالا او با گلزنی مقابل اروگوئه نقش مهمی در رفتن فرانسه به دور بعد داشت. واران برابر اروگوئه سومین گل ملی خود را به ثمر رساند؛ او اولین بازیکن فرانسوی بود که پس از تیری آنری (مقابل برزیل، سال 2006) در دیداری از مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی گلزنی کرد. جالب این که وی تاکنون تمام گل‌ های ملی خود را با ضربه سر به ثمر رسانده‌ است. گریزمان هم آمار بی نظیر خود را ادامه می دهد. او در 6 بازی اخیرش در مراحل حذفی تورنمنت های مهم (جام جهانی و یورو) 7 بار گلزنی کرده است. ضمن این که  با 9 گل و 3 پاس گل، روی 12 گل در ده بازی آخر خود برای فرانسه تاثیر مستقیم گذاشته است . به گزارش آسمونی ، درون دروازه هوگو لوریسی قرار دارد که با سیو استثنائی خود در بازی با اروگوئه، فرانسه را در بازی نگه داشت. تمام این آمار در روزی رخ داد که ام باپه ندرخشید. اولیویه ژیرو و پل پوگبا هم به چشم نیامدند اما فرانسه آن قدر مملو از بازیکن است که دیدیه دشان برای درخشش تیمش در این جام امثال دیمیتری پایت را از تیم خود کنار بگذارد و ضربه ای هم نخورد.

ستارگان بی همتای بلژیکی

به گزارش آسمونی ، زمانی که بلژیکی ها در جام جهانی 2002 با ناداواری مغلوب برزیل شدند، کسی حسرت نخورد. کسی حتی توجهی به اشتباه مرگبار داور در رد گل صحیح بلژیک نکرد. زیرا بلژیک هنوز تیم کوچکی بود که شایسته توجه نبود. تیمی که حتی در هنگام میزبانی یورو 2000 در خانه خود بیش از یک امتیاز کسب نکرد! اما طی یک دهه اخیر همه چیز دگرگون شد. ابتدا امیدهای بلژیک در المپیک 2008 چهارم شدند و از همان زمان بود که نسل طلایی شیاطین سرخ کار خود را آغاز کرد و ستارگان این تیم در لیگ های معتبر اروپایی درخشیدند. این روزها نه کسی از درخشش روملو لوکاکو تعجب می کند و نه از شاهکارهای دروازه بانی کورتوآ، فرماندهی بالا و تکنیک بی نظیر ادن هازاراد در بازی با برزیل، برای کسانی که مدتهاست شاهد درخشش او در چلسی هستند مساله غریبی نیست و امثال ناصر شادلی، مروانه فلینی، کوین دی بروینه، ونسان کمپانی هرچقدر در این جام بدرخشند، پدیده به شمار نخواهند آمد. زیرا عمده این نفرات در جام جهانی قبلی درخشیده اند. بلژیک هم مثل فرانسه ادوار قبل مراحل پیشرفت را پله به پله طی کرده است. حتی دوره پیش که این تیم به جمع هشت تیم برتر جهان صعود کرد و سرانجام مغلوب آرژانتین شد، کسی از جایگاه شیاطین سرخ تعجب نکرد. حالا چهار سال گذشته و تیم چهار سال پخته تر شده است. آن قدر ستاره دارد که کسی به خط خوردن ناینگولان خرده نگیرد. پس چرا این تیم با ضد حمله های مرگبار خود نتواند هر تیمی را از پیش روی خود بردارد؟

صعودکنندگان از بخش آسان جدول

اما در سوی دیگر جدول صعود به نیمه نهایی کار ساده تر بود. گرت ساوت گیت پیش از بازی با سوئد گفته بود:  فکر می کنم با توجه به ظرفیتی که بازیکنانم در مدت اخیر نشان داده اند، می توانند حتی بهتر نیز عمل کنند. البته در جام جهانی روسیه ما مصدومیت هایی نیز داشته ایم و باید آنها را کاملا ارزیابی کنیم. خستگی بازیکنان را نیز نباید نادیده گرفت. همین دو مورد موجب شد نتوانیم مقابل بلژیک نتیجه بگیریم هرچند از عملکرد بازیکنانم کاملا رضایت دارم.

انگلیس حالا در نیمه نهایی است در حالی که برد مقابل پاناما و تونس مساله چندان غریبی نبود و باخت از بلژیک هم این تیم را به بخشی از جدول فرستاد که خبری از نامهای بزرگ در آن نبود. با این وجود چیزی نمانده بود که سه شیرها مقابل کلمبیا تسلیم شوند. با این وجود برد مطمئن شاگردان ساوت گیت مقابل سوئد نشان داد که انگلیس به مرور در جام بدل به تیمی درخشان شده است. انگلیس برای سومین بار در تاریخ خود به نیمه نهایی جام جهانی رسیده است و همین مساله نمره قبولی به ساوت گیت می دهد. فرقی ندارد که سه شیرها به فینال برسند یا خیر؟ انگلیس امسال را می توان با آلمان 2010 مقایسه کرد. تیمی با انگیزه با بازیکنان و مربی ای  که همگی سرشار از امید برای کسب جام های فراوان هستند و جام جهانی روسیه می تواند یک شروع برای درخشش آن ها در تورنمنت های آتی باشد.