درخشان ترین نوروز برای تیم ملی

سه سال فاصله بین روزهای طلایی و سیاه تیم ملی هشتم فروردین 1396، روزی تعیین کننده برای کره جنوبی و دو تساوی در برابر چین و سوریه صدرنشین گروه خود شده بود، در دور برگشت هم کار را برد خارج از خانه مقابل قطر شروع کرد و در هشتمین روز سال نو، میزبان چین شد.

تیم ملی چین از سوی دیگر چین با عملکرد ضعیف خود، در لبه تیغ قرار داشت و مارچلو لیپی مربی نامدار این تیم می دانست که شاید بازی با ایران آخرین فرصت او برای بقا روی نیمکت چین باشد. عملکرد فوق العاده شاگردان کارلوس کی روش در این مسابقات و همزمانی دیدار حساس مقابل چین با تعطیلات نوروزی سبب استقبال فوق العاده تماشاگران از این مسابقه شد. مدتها بود که علاقه مندان به فوتبال به یاد نداشتند که تماشاگران به خاطر کمبود جا، ناچار شوند از نورافکن های ورزشگاه آزادی بالا بروند تا جایی برای تماشای بازی پیدا کنند.

بازی ایران مقابل چین مسابقه همان طور آغاز شد که انتظار می رفت. حملات ایران در حالی پشت سر هم صورت می گرفت که ایران در دفاع هم فرصتی به حریف نمی داد و یک بار دیگر چینی ها همچون بازی رفت تنها در آرزوی این بودند که یک توپ به سمت چارچوب دروازه ایران شلیک کنند.

ایران در مقابل چین پس از تساوی دو تیم در نیمه اول، ایران خیلی زود توسط مهدی طارمی به گل دست یافت. بازیکنی که هرچند موقعیت کم خراب نمی کرد، اما همیشه گلهایی حساس و سه امتیازی برای ایران به ثمر می رساند. بعد از گل هم ایران بود که بر بازی تسلط داشت و مسابقه را اداره می کرد. امری که برتری(1-0) ایران را رقم زد تا ایران از همیشه به جام جهانی نزدیک تر باشد. حالا ایران 3 بازی پیش رو داشت و تنها با 3 امتیاز در این مسابقات صعودش به جام جهانی قطعی می شد...

کارلوس کی روش تنها سه سال از آن روزها گذشته است. ایران در این مدت با کی روش در جام جهانی عملکرد درخشانی برجای نهاد، در جام ملتهای آسیا به نیمه نهایی رسید و با این وجود، همان چیزی که از جامعه ایرانی و ورزش آن انتظار می رفت در انتظار کی روش بود. وزارت ورزش که همواره در تلاش بود کی روش از تیم ملی برود، سرانجام به خواسته خود رسیدو در این راه بسیاری دیگر نیز خواسته یا ناخواسته ابزار این هدف شدند.

فوتبال ایران از رسانه ها گرفته تا مربیان ایرانی که همواره با مربیان خارجی در فوتبال ایران مخالف هستند و البته اکثریت قریب به اتفاق پرسپولیسی هایی که در جنگ کی روش با مربی وقت پرسپولیس، هواداری از باشگاه را به طرفداری از تیم ملی ترجیح داده بودند. حتی اگر امروز هم از بسیاری از آنان درباره تیم ملی سوال پرسیده شود، معتقدند که تیم ملی با هر مربی می توانست به موفقیت برسد! زیرا در جامعه ایرانی، اعتراف به اشتباهات معنایی ندارد.

استادیوم ایران در این مدت با هزینه ای بالا مارک ویلموتس را به خدمت گرفت و او در حالی از ایران رفت و جای خود را دراگان اسکوچیچ داد که با دو باخت مقابل بحرین و عراق، شانس حضور ایران در مرحله دوم انتخابی جام جهانی به کمترین حد ممکن و چیزی نزدیک به غیر ممکن رسیده است. آن هم در شرایطی که تقریبا تمام بازیکنان روزهای درخشان سه سال قبل، همچنان در تیم ملی حضور دارند. چنین اتفاقی قطعا بارها و بارها در فوتبال ایران رخ خواهد داد. زیرا ما هرگز نمی خواهیم از گذشته ها درس بگیریم، قدردان کسانی باشیم که موجب تحول می شوند و بعد از عادت به موفقیت، ترجیح می دهیم داشته هایمان را تخریب کنیم و به دنبال آینده موهوم برویم. در این شرایط دیدن تصاویری از روز بازی با چین و روزهای درخشش تیم ملی خالی از لطف و البته حسرت نخواهد بود..