خونین ترین فینال فوتبالی
روز پنجم آوریل سال 2005 و در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا، قرار بود اتفاقی مهم در لیگ قهرمانان اروپا رخ دهد. تیم یوونتوس که در مرحله یک هشتم نهایی، رئال مادرید را حذف کرده بود، حریف لیورپولی شد که با حذف بایرلورکوزن به جمع هشت تیم برتر اروپا رسیده بود. مسابقه رفت در استادیوم آنفیلد برگزار می شد و یوونتوسی ها و هوادارانشان مهمان تیمی بودند که سالها قبل، یکی از تلخ ترین خاطرات تاریخ بیانکونری را رقم زده بودند. وقتی دو تیم در 29 می 1985 در فینال جام قهرمانان باشگاههای اروپا به مصاف هم رفتند، شرایط آنها کاملا متفاوت با یکدیگر بود. تا آن زمان یوونتوس هرگز قهرمان اروپا نشده بود و با میشل پلاتینی مرد سال اروپا در سالهای 1983 و 1984 ( و مرد سال 1985 قاره سبز) می خواست به بزرگترین افتخار تاریخش برسد. اما لیورپول و انگلیسی ها مدتها بود که همه افتخارات را کسب کرده بودند. بعد از دو قهرمانی ناتینگهام فارست و یک قهرمانی استون ویلا در این رقابتها، نوبت به لیورپول رسیده بود تا افتخارات خود را بیشتر کند و تعداد عناوین خود را به 4 قهرمانی در اروپا برساند. هواداران فوتبال انگلیس تصور می کردند که این وضعیت تا مدتها ادامه دارد و همین باعث می شد انتظارات آنها از تیمهایشان روز به روز بیشتر شود. دیگر هر جایی طرفداران انگلیسی بودند، می شد انتظار داشت که آشوب بزرگی اتفاق بیفتد. یورو 1980 در ایتالیا برگزار می شد و در بازی انگلیس با بلژیک در مرحله گروهی، هواداران صندلی های استادیوم را خرد کردند و تا گاز اشک آور و باتوم مورد استفاده پلیس قرار نگرفت، آنان آرام نگرفتند. نتیجه این کارشان، هشت هزار پوند جریمه از طرف یوفا برای اتحادیه فوتبال انگلیس بود. اما هولیگانهای انگلیسی با این جریمه، تنبیه نشدند و دو سال بعد، این بار در جام جهانی در کشور اسپانیا اغتشاش را در استادیوم ها و خیابان های مادرید و بیلبائو ادامه دادند.
با این سوابق، می شد انتظار داشت که فینال لیورپول و رم در سال 1984 مملو از اتفاقات ناگوار باشد، اما عجیب بود که اتفاقی در آن بازی نیفتاد تا کسی برای فینال 1985 بین لیورپول و یوونتوس احساس نگرانی نکند. مسابقه در حضور 58 هزار هوادار استادیوم هیسل بلژیک برگزار می شد و فنس هایی که در جایگاه تماشاگرها بود، نگرانی های مربوط به درگیری طرفداران را کاهش می داد. اطراف جایگاه ویژه و روبروی جایگاه، مخصوص هواداران بی طرفی بود که در استادیوم حضور داشتند. هواداران هر یک از تیمها هم پشت دو دروازه بودند تا کاملا بین اونها فاصله باشد. تنها اشتباه بزرگ، نزدیک بودن بخشی از هواداران بی طرف به جایگاه لیورپولی ها بود که البته بیشتر بی طرفها، طرفداران یوونتوس بودند. یک ساعت قبل از شروع فینال، تماشاگران لیورپول با شکستن فنس ها، به طرفداران یووونتوس حمله کردند و درگیری ها شروع شد. یوونتوسی ها که فکر چنین برخوردی را نکرده بودند، کم کم عقب رفتن و نتیجه عقب رفتن انبوهی هوادار، این شد که به دیوارهای کنار جایگاه تماشاگرا فشار زیادی آمد. ورزشگاه 55 ساله هیسل آن قدر عمر کرده بود که طاقت این فشار را نیاره و دیوارهای آن فرو بریزد. مساله ای که مرگ 39 هوادار و زخمی شدن 600 نفر دیگه را به دنبال داشت؛ هوادارانی که اکثرا یوونتوسی بودند. همه می دانستند که مقصر واقعه انگلیسی ها هستند. حتی روزنامه انگلیسی ساندی تایمز درباره وقایع آن مسابقه و کل ماهیت فوتبال، نوشت:« یک ورزش مثل آشغال، در استادیومهای آشغالی که تماشاگرانش بوی آشغال می دهند.»
به دنبال فاجعه هیسل، اتحادیه فوتبال اروپا، آن ساعت را« سیاه ترین ساعت تاریخ مسابقات اروپا» نامگذاری کرد و خیلی سریع نسبت به مقصران حادثه، واکنش نشان داد. هرچد هواداران لیورپول مقصر فاجعه هیسل بودند اما با توجه به سوابق اوباش انگلیسی، لازم بود همه انگلیسی ها جریمه شوند. به این ترتیب لیورپول برای شش سال و سایر تیمهای انگلیسی به مدت 5 سال از حضور در تمام رقابتهای باشگاهی اروپا محروم شدند. در این سالها لیورپول 3 بار، اورتون 2 بار و آرسنال یک بار قهرمان لیگ شدند اما هرگز شانس حضور در مسابقات اروپایی را پیدا نکردند و شاهد حضور تیمهایی مثل استوآ بخارست رومانی، بنفیکا و پورتو پرتغال و آیندهوون هلند در فینال این بازیها بودند؛ اتفاقی که در حضور انگلیسی ها تقریبا محال به نظر می رسید. در سال 2005 و در دیدار مجدد لیورپول و آرسنال، طرفدارای جایگاه kop در آنفیلد طرح موزاییکی عبارت ایتالیایی amicizia به معنای دوستی را خطاب به یوونتوسی ها به کار بردند. اتفاقی که با استقبال یوونتوسی ها روبه رو شد و خاطرات تلخ دو تیم به فراموشی سپرده شد. اما هرگز تبعات محرومیت انگلیسی ها از بین نرفت؛ تیمهای انگلیسی دیگر دوران اوج خود را تکرار نکردند و کاری که رقبای خارجی آنها درون میدان نتوانستند انجام دهند، یه سری هوادار نادان انگلیسی با خشونت خود، انجام دادند!
