نگاهی به سریال باشگاه پرستاران بچه

(سریالی شاد، صمیانه و پر از امید) 

اختصاصی آسمونی
نقد از نجیبه نعمتی

سریال ده قسمتی «باشگاه پرستاران بچه» یکی از جدیدترین و محبوب‌ترین سریال‌های تهیه شده توسط نتفیلیکس، به کارگردانی « ریچل شاکرت» در سال 2020 است. داستان سریال حول دخترانی در بدو ورود به نوجوانی است که  به یک ایده مناسب می‌رسند. آنها  تصمیم می‌گیرند تا باشگاه پرستاری بچه راه بیندازند. البته کاری را که در ابتدا آسان و ایده‌آل می‌یابند در ادامه آن را کاری سخت ،چالش برانگیز وپر مسئولیت می‌بینند. وظیفه خطیری که باید از پس آن سر بلند در آیند. سریال فوق از کتابی تحت همین عنوان به نویسندگی «آن مارتی» 1986اقتباس شده  است. 

فکر راه اندازی باشگاه توسط کریستی ( با بازی سوفی گریس (Sophie Grace)  بنیانگذار باشگاه پرستاران بچه) مطرح می‌شود. او دختر پر انرژی و پرحرف است که در خانه به همراه مادر و دو برادر بزرگتر و برادر کوچکتر از خود زندگی می‌کند. مادر وی الیزابت (با بازی آلیسیا سیلورستونAlicia Silverstone ) قرار است به زودی با فردی به نام ویستون بریور ( با بازی مارک فیورستین Mark Feuerstein ) ازدواج کند، ازدواجی که "کریستی "از آن راضی نیست چون فکر می‌کند در صورت ازدواج مجدد، مادر قدرتمند و فمنیستش به فردی مطیع مبدل گردد.  او برای اجرایی کردن ایده‌اش یعنی راه اندازی باشگاه پرستاران بچه به سراغ دوستانش می‌رود. 

ماری آن ( با بازی مالیا بیکر (Malia Baker) دوست صمیمی اوست. "ماری آن "دختری ساده و خجالتی است که  از 18 ماهگی مادر خود را از دست داده و با پدرش زندگی می‌کند. دوست دیگر آنها کلودیا (با بازی مومونا تامادا (Momona Tamada)  است. دختری که علاقه شدیدی به نقاشی و هنر دارد. "کلودیا" بر عکس خواهر بزرگترش که اهل کامپیوتر و منطق است دختری احساساتی است. او با مادر بزرگ، پدر و مادرش زندگی می‌کند. خانه کلودیا مقر اصلی باشگاه است. 

استیسی ( با بازی شای رادولف (Shay Rudolph) یکی دیگر از کسانی است که به این باشگاه دعوت می‌شود. "استیسی "دختر پولدار است که به تازگی به منهتن به شهر کوچک آنها آمده است. او مبتلا به دیابت نوع A  است و سعی دارد تا این مسئله را از سایرین پنهان نگه دارد. 

در روند داستان عده‌ای دیگر نیز از کار آنها تقلید کنند و جو رقابتی را ایجاد می‌کنند؛ اما مسئولیت پذیری آنها در قبال کودکان گروه رقیب را از میدان بیرون می‌کند. 

سریال فوق، سریال موفقی از آب بیرون آمده و بازخورد مثبتی هم از سوی منتقدان و هم از سوی تماشاچیان دریافت کرده است. 

 فضای سریال شاد، صمیانه و پر از امید است. پندهای آموزنده‌ای را به نوجوانان بالاخص دختران را می‌توان در دل سریال شنید. پیام واضحی را به تمام دختران روی زمین می‌دهد و آن این است که ما در کنار یکدیگر موفق‌تر و استوارتریم. 

هر چند گفته شده این سریال برای نوجوانان مناسب است؛ اما برای بزرگسالان نیز خوشایند می‌باشد. دختران سریال تمام سعی شان رامی‌کنند تا کارشان را جدی بگیرند و از این طریق کاری کنند تا بزرگسالان نیز آنها را جدی بگیرند. 

اگر دوست دارید در این ایام سریال خوش ساخت و امیدوار کننده به همراه کودکان و نوجوانان خود ببینید پیشنهاد می‌کنم این سریال را از دست ندهید.