دربی تهران؛ نیم قرن قبل

حال و هوای اولین دیدار سرخابی ها چگونه بود؟

در سالهای اخیر، دربی سرخابی ها، مهم ترین دیدار فوتبالی ایران بوده است. اهمیت آن، زمانی مشخص می شود که گهگاه این بازی و یکی از مسابقات مهم تیم ملی فوتبال، اندکی بعد از یکدیگر برگزار می شوند. در چنین شرایطی، توجه اکثر رسانه ها، به نبرد استقلال و پرسپولیس هست و نه به تیم ملی.

اما همیشه این طوری نبوده است و زمانی که این مسابقه برای اولین بار برگزار شد، اولویت اخبار ورزشی، مسائل دیگری بود.

روز 16 فروردین 1347، وقتی که دو تیم تاج و پرسپولیس برای اولین بار مقابل هم قرار گرفتند، جمعه بود و طبیعی بود که کیهان ورزشی مثل همیشه، تصویری از مسابقه فوتبال روز جمعه را، روی جلد خود ببرد. زیر تصویر در کادری قرمز رنگ نوشته بود: «تاج. پرسپولیس: یک بازی که گل نداشت»

در نیمه دوم دهه 40 شمسی، هنوز روزنامه ها و مجلات، سیاه و سفید چاپ می شدند و جلد کیهان ورزشی هم تفاوتی با سایر صفحات این مجله نداشت. سه رنگ قرمز، سیاه و سفید تشکیل دهنده حروف و تصاویر مجله بودند و از روی عکس، حتی نمی شد رنگ پیراهن دو تیم را حدس زد. در اون عکس، همایون بهزادی پیراهنی تیره به تن داشت و شورتی تیره تر. کیهان ورزشی در زیر عکس او، اشتباها اسم «بهزاد» نوشته بود تا مشخص شود جلد و مطالب روی آن، در آخرین لحظات بسته شده اند. بعدها مشخص شد که پرسپولیس در اون روز، پیراهن قرمز آجری داشت و شورت و جوراب سیاه.

«کاردان» بازیکن دیگر روی جلد، یکدست روشن پوشیده بود. آنهایی که تاج را در استادیوم دیده بودند، در آن سالها عادت کرده بودند که این تیم را با پیراهن آبی آسمانی ببینند اما تصویر روی جلد مشخص نمی کرد تاج آبی پوشیده یا سفید؟ ظاهرا تاجی ها سفید پوشیده بودند.

در مجله 32 صفحه ای کیهان ورزشی، اولویت با اخباری بود مثل آماتور شدن تمام بازیکنان ایران، مرگ یوری گاگارین، بازیهای تیم ملی ارتش ایران، اخبار هفته، و عضویت پرویز قلیچ خانی و جلال طالبی تو تیم منتخب آسیا؛ تیمی که هرگز یک بازی هم انجام نداد.

در دو صفحه میانی مجله، رپورتاژی از این مسابقه جا داده شده بود. نام تیم تازه تاسیس سرخپوش به قدری نامانوس بود که در یک صفحه، دو عبارت «پرس» و «پلیس» جدا از هم نوشته شده بود و در صفحه بعدی، چسبیده به هم.

برای نخستین بار هم از چند کودک در کناره های زمین برای جمع کردن توپها استفاده شده بود که این مساله تا اون زمان در فوتبال ایران کم سابقه بود.

شهرآورد این طوری استارت زده شد و حالا بیشتر از نیم قرن از تولد آن می گذرد. همه چیز عوض شده و دیگر نمی توان جلدهای سیاه و سفید پیدا کرد. فقط حساسیت مسابقه است که همچنان پابرجاست.