مراقبت نوع تکلم خود با فرزندمان باشیم

بنام یگانه عالم

گاهی اوقات از جملات و کلماتی استفاده میکنیم که فکر و ذهن شنونده را درگیر میکند مخصوصا کودکان والدین عزیز به واسطه عشق و محبتی که به فرزند خود دارند گاهی اوقات از جملاتی استفاده میکنند که شنونده را به فکر وادار میکند به مثال زیر توجه کنید:
از سندرم سیندرلا چه میدانید؟
دخترها را پرورش میدهیم. زمانی که دختر 3 ساله در عروسی با لباس سفید میرقصد میگوییم: «انشاءالله عروس شوی!» زمانی که کمی بزرگترشد گفته میشود: «کی میشود که خوشبختی تو را ببینم دخترم؟!» زمانی که بیست سالگی را رد کرد در مهمانیها گفته میشود: «انشاءالله که بخت تو هم باز شود!» یعنی چه؟ یعنی اینکه در این دوران بخت تو بسته بود و یک رویدادی رخ می دهد و ناگهان درهای سعادت باز می شود و تو از فردای روز ازدواج خوشبخت میشوی با این نوع صحبت کردن شنونده فکر میکند که خوشبختی و رسیدن به تمام آرزوها در ازدواج خلاصه میشود و یا هیچ مسیری زیباتر از ازدواج نیست و اگر ازدواج نکند دچار افسردگی و یاس خواهد شد.
والدین عزیز باید با فرزند خود به گونه ای صحبت کنید که متوجه شود در زندگی مراحلی وجود دارد که بعضی از این مراحل برای بعضی از افراد رخ میدهد و برای بعضیها خیر .پس همه به یک شکل زندگی نمیکنند.
سندرم سیندرلا یعنی همین؛ یعنی اینکه سواری با اسب های سفید و کالسکه طلایی به دنبال دختر می‌آید و خوشبختش میکند.
با این تفکر سیندرلایی پس من از فردای عقد نیازی به تلاش ندارم و همه چیز مهیاست و نیازهای من برآورده خواهد شد.

یعنی آموزشی داده نشده که از فردای ازدواج، زندگی مانند موتور هندلی خواهد بود که شما باید تا سالیان سال این هندل را صبح اول وقت روشن کنید و تا شب بچرخانید تا صبح فردا که دوباره این فرایند تکرار خواهد شد... زندگی به این صورت نیست که همینطوری چرخ آن بچرخد; بلکه نیاز به تلاش دارد.

(سارافلاحی-کارشناس ارشد روانشناسی)