سندرم استکهلم چیست + ماجرای آن

سندرم استکهلم-stockholm syndrome

سندرم استکهلم (Stockholm syndrome) پدیده ایست روانی که در آن گروگان حس یکدلی و همدردی و احساس مثبت نسبت به گروگان‌گیر پیدا کرده و در مواقعی این حس وفاداری تا حدیست که از کسی که جان، مال و آزادیش را تهدید می‌کند، دفاع نموده و به صورت اختیاری و با علاقه خود را تسلیمش می‌کند. علت این عارضه روانی عموماً یک نوع مکانیزم دفاعی دانسته می‌شود.

ویژگی‌های سندرم استکهلم

از آنجایی که این سندرم برای همه گروگان‌ گیرها و گروگان‌ ها پیش نمی‌آید، هر سندرمی علائم و مشخصاتی دارد و سندرم استکهلم هم از این قاعده مستثنا نیست. درحالی‌ که با توجه به نظرات متفاوت محققان، فهرست روشنی در این مورد وجود ندارد اما می‌توان برخی از آن‌ ها را برشمرد:

احساسات مثبت قربانی به گروگان‌ گیر یا زندانبان احساسات منفی قربانی نسبت به خانواده، دوستان و مقاماتی که سعی در نجات آن‌ ها دارند و موفق هم می‌شوند پشتیبانی از دلایل و رفتارهای گروگان‌ گیر احساسات مثبت زندانبان یا گروگان‌ گیر نسبت به قربانی رفتارهای حمایتی قربانی در زمانی کمک به زندانبان

تاریخچه سندرم استکهلم :

عارضهٔ استکهلم، اصطلاحیست که پس از سرقت از بانکی در میدان نورمالمستوری Norrmalmstorg استکهلمِ سوئد، توسط بیل بیِروت (Nils Bejerot) -روانشناسی که از ابتدا تا انتها به پلیس مشاوره روانشناسی می‌داد و به بانک رفت‌وآمد داشت- در پوشش خبری مورد استفاده قرار گرفت و بعدها توسط روانشناس دیگری به نام «فرانک اوخبری» (Frank Ochberg) رسماً تعریف و نام‌گذاری شد.

در طی این گروگان‌گیری چهار کارمند (سه زن و یک مرد) به مدت 6 روز (از تاریخ 23 تا 28 اوت 1973) به گروگان گرفته شدند. در طی این شش روز قربانیان وابستگی عاطفی به گروگان‌گیرها پیدا کردند تا حدی که از همکاری با پلیس سرباز می‌زدند و حتی پس از آزادی از این مصیبت شش روزه در دفاع از گروگان گیران خود برآمدند.

ماجرای پتی هرست (patty hearst) :

یکی از مثال های مشهور سندرم استکهلم، مورد ربوده شدن «پتی هرست» دختر یک میلیونر است.

او در سال 1974 توسط عده ​ای آدم ربا اسیر شد اما در نهایت با ارسال یک نوار صوتی اعلام کرد به آدم ربایان پیوسته است. او با آدم ربایان سمپاتی پیدا کرده بود و حتی بعدها در سرقت از یک بانک با آنها همکاری کرد که نتیجه آن محکوم شدن به 2 سال حبس بود.