باد از راه آمد
ابر با خود آورد
آسمان را با ابر
ذرّه ذرّه پر کرد
چادرش را دنیا
برسرخود پوشید
گُم شد آن بالاها
نورِگرم خورشید
برق زد ، رعد آمد
مثل شیری غرید
ابرها ترسیدند
باز باران بارید
خاک ، آرام آرام
آب باران را خورد
باد آمد ، هو هو
ابر را با خود برد
بازهم پیدا شد
خنده های خورشید
آسمان آبی شد
باز هم گل خندید !
