
معرفی تیم های حاضر در جام جهانی روسیه ؛ اسپانیا ; لاروخا و بازگشت به گذشته های دور
معرفی تیمهای حاضر در جام جهانی روسیه / اختصاصی آسمونی – مهدی زارعی
لاروخا و بازگشت به گذشته های دور
اسپانیا در یک نگاه
لقب: La Furia Roja (انتقام سرخ)La Furia (انتقام) La Furia Espanola (انتقام اسپانیا) La Roja(سرخها) بالاترین سازمان فوتبالی: رئال فدراسیون اسپانیولا (فوتبال Real Federacion de Futbol) بهترین عنوان در رنکینگ فیفا: 1 (جولای 2008، ژوئن 2009، اکتبر 2009، مارس 2010، جولای 2010 تا جولای 2011) بدترین عنوان در رنکینگ فیفا: 25(مارس 1998) تعداد حضور در جام جهانی: 14 بهترین پیروزی: اسپانیا(13 ـ 0) بلغارستان (21می1933 در مادرید) بدترین شکست: اسپانیا(1 ـ 7) ایتالیا (4ژوئن 1928 در آمستردام) اسپانیا (1 ـ 7) انگلستان (9دسامبر 1931 در لندن) استادیوم ملی: سانتیاگو برنائبو علامت اختصاری در فیفا: EsP

آخرین بازمانده های نسل طلایی
به گزارش آسمونی ، فوتبال اسپانیا هنوز هم یادگاری از نسل طلایی خود را در میدان می بیند. مردانی چون سرخیو راموس، آندرس اینیستا و جرارد پیکه در تیمی بودند که طی سالهای 2008 تا 2012 تاریخ فوتبال اسپانیا را دگرگون کرد و دو قهرمانی یورو و یک قهرمانی جام جهانی را تصاحب کرد. تا قبل از آن دوران، فوتبال اسپانیا به تیمی همیشه ناکام بدل گشته بود؛ تیمی که همواره به عنوان مدعی وارد مسابقات می شد اما با شکست های غیرمنتظره مسابقات بزرگ را ترک می کرد. بعد از سال 2012 نیز اسپانیا به مرور بدل به همان تیم همیشگی شد. شکست هولناک (5-1) مقابل هلند در دور گروهی جام جهانی 2014 و حذف از مرحله گروهی مسابقات با ناکامی در دور یک هشتم نهایی یورو 2016 و شکست مقابل ایتالیا همراه شد تا اسپانیا روز به روز از دوران طلایی خود بیشتر فاصله بگیرد. حالا یک بار دیگر لاروخا به عنوان مدعی وارد جام می شود. اما اگر قرار باشد اتفاقات همیشگی تکرار شود، می توان انتظار داشت که باز هم اسپانیای قدرتمند و مدعی با دست خالی جام جهانی را ترک گوید.

یک سال بی شکست با لوپتگی
سرخ ها بعد از یورو با تغییراتی در تیم خود مواجه شدند که مهم ترین آن ها روی کار آمدن خولن لوپتگی سرمربی سابقت تیم پورتو به عنوان مربی این تیم بوده است. اسپانیا زیر نظر او مجددا نتایج درخشان گذشته را از سر گرفت و طی 10 بازی خود در مرحله مقدماتی جام جهانی صاحب 9 برد و یک تساوی شد تا هم به جام جهانی صعود کرده و هم انتقام خود را از ایتالیا گرفته و این تیم را به بازیهای پلی آف مقدماتی جام جهانی بفرستد. به گزارش آسمونی ، لاروخا سال 2017 را بدون حتی یک شکست به پایان رساند و تا امروز در بازیهای دوستانه نتایجی چون برد (2-0) در خانه فرانسه، تساوی با کلمبیا(2-2) و روسیه(3-3) و آلمان(1-1) و بردهای قاطعی مقابل کستاریکا(5-0) و آرژانتین(6-1) به دست آورده است. سوییس و تونس نیز آخرین رقبای تدارکاتی شاگردان لوپتگی پیش از شروع جام جهانی خواهند بود.

کاری دشوار پس از جام جهانی
نمی توان تیم کنونی اسپانیا را تیمی جوان دانست؛ علاوه بر ستارگان نام آشنای نسل طلایی، تعداد زیادی از بازیکنان کنونی لاروخا تا چهار سال از سی سالگی نیز عبور می کنند و بعید است بسیاری از آن ها دیگر در تیم ملی مانده باشند. مردانی از قبیل:
مارکوس آلونسو( مدافع 27 ساله چلسی) کوکه( هافبک 26 ساله اتلتیکو مادرید) تیاگو( هافبک 27 ساله بایرن) ناچو( مدافع 28 ساله رئال مادرید) سزار آزپیلیکوئتا( مدافع 28 ساله چلسی) ایسکو( هافبک 26 ساله رئال مادرید) رودریگو( فروارد 27 ساله والنسیا) مارک بارترا( مدافع 27 ساله بتیس) ناچو مونرآل( مدافع 32 ساله آرسنال) سرخیو بوسکتس( هافبک 29 ساله بارسلونا) پدرو( فروارد 30 ساله چلسی) خوزه کایه خون( فروارد 31 ساله ناپولی) داوید سیلوا( هافبک 32 ساله منچستر سیتی)
به گزارش آسمونی ، با این نفرات شاید کار دشوار اسپانیا نه حالا، بلکه بعد از جام جهانی و یورو 2020 آغاز شود.
یک تیم ملّی 98 ساله
اما سابقه لاروخا هنوز به یک قرن نرسیده است و تیم ملی اسپانیا خیلی دیرتر از اکثر قدرتهای فوتبال دنیا شکل گرفت. در هنگام برگزاری المپیک 1920 (آنتوپ)، تیمی، عنوان نماینده اسپانیا به مسابقات اعزام شد. نخستین مسابقه این تیم در 28 آگوست 1920 مقابل دانمارک برگزار شد. دانمارک نایب قهرمان در المپیک قبلی بود و بسیار نامآورتر از اسپانیا. با این وجود اسپانیا (1 ـ 0) پیروز شد و قدم در مسیری خاطرهانگیز نهاد.

نایب قهرمانی در نخستین تجربه
به گزارش آسمونی ، اسپانیا در روز 29 آگوست و در حضور 18 هزار تماشاگر بلژیکی (1 ـ 3) به میزبان باخت. به نظر میرسید که همچنان اندکی شانس برای رسیدن به مدال برنز المپیک وجود داشته باشد. اما به ناگاه چکسلواکی به فینال را نیمه کاره رها کرد تا مسئوولان برای انتخاب تیم نایب قهرمان با مشکل مواجه شوند! به این ترتیب چهارم تیم اسپانیا، ایتالیا، سوئد و نروژ یک تورنمنت چهار جانبه بین خود برگزار کردند و اسپانیا موفق شد(2 ـ 1) سوئد را شکست داده، به فینال برسد. ما تا دورها در این مرحله هم با ده گل «سسوماگا» ایتالیا را شکست دادند و حریف هلند شوند که در نیمه نهایی با سه گل از بلژیک شکست خورده بود. اسپانیا با دو گل «سسوماگا» و تک گل «پیچیجی» (3 ـ 1) از هلند برد و در نخستین تجربه بینالمللی خود، نایب قهرمانی المپیک را تجربه کرد. عنوانی که هفتاد سال بعد، هرگز تکرار نشد!
عنوان چهارم جام جهانی
جنگ داخلی اسپانیا و جنگ جهانی دوم، فعالیتهای فوتبال ملی اسپانیا را تعطیل کرد سرانجام در سال 1950 و در ماه آوریل بود که اسپانیا برای رسیدن به جام جهانی، یک بار دیگر پرتغال را پیش روی خود دید. یک برد (5 ـ 1) و یک تساوی (2 ـ 2) اسپانیا را به جام جهانی رساند و تنها دو ماه بعد، نوبت به مرحله نهایی جام جهانی بود. تیم در اولین دیدار خود تا دقیقه 81 از آمریکا عقب بود امّا سرانجام (3 ـ 1) پیروز شد! دو برد مقابل شیلی(2 ـ 0) و انگلستان(1 ـ 0) اسپانیا را به نیمه نهایی فرستاد و در این مرحله بود که تیم پس از تساوی (2 ـ 2) با اروگوئه، در برابر برزیل (6 ـ 1) و سوئد(3 ـ 1) شکست خورد و به عنوان چهارم جام رسید. مقامی که ما مدّت شش دهه، بهترین عنوان اسپانیا در جام جهانی بود!

فتح اروپا با فوتبال
اسپانیا در دومین دوره جام ملتهای اروپا(1964) میزبان مرحله نهایی بود که با حضور چهار تیم برگزار میشد یک برد (2 ـ 1) در وقت اضافی مقابل مجارستان و پیروزی (2 ـ 1) بر شوروی در مسابقه فینال و در حضور79115 تماشاگر استادیوم سانتیاگو برنائو، تنها قهرمانی اسپانیا در یورو را در قرن بیستم رقم زد و این تیم به جز این عنوان، تنها یک بار و در سال 1984 به نایب قهرمانی یورو دست یافت.
ناکامیهای همیشگی
اسپانیا در جام جهانی 1982 به مرحله دوم رسید. به گزارش آسمونی ، در سالهای 1986،1990،1994 و 2002 و 2006 نیز از مرحله گروهی صعود کرد و این کار را در یورو 96 و یورو 2000 نیز تکرار کرد. امّا هرگز موفقیتی در انتظار این تیم نبود. تیم در جام جهانی 86 و یورو 96 با ضربات پنالتی حذف شد و در سالهای 1994 و 2002 تنها به دنبال ضعف داوری به این ترتیب فوتبالدوستان این کشور برای چشیدن طعم پیروزی بازیکنان خود، تا سال 2008 منتظر ماندند. لوییس آراگونس مردی بود که با ستارگان رئال و بارسلونا طلسم همیشگی را شکست؛ اسپانیا با برتری مقابل روسیه، سوئد، یونان، ایتالیا و آلمان قهرمان اروپا شد.

پایان «نفرین» همیشگی
عنوان «نفرین یک چهارم نهایی کنایه ای بود که به ناکامیهای اسپانیا در مراحل پیش از نیمه نهایی اشاره میکرد. شاید به همین دلیل بود که دل بوسکه اسپانیا را محتاطتر از تمامی نسلهای قبل به میدان میفرستاد. او قبل از جام جهانی هم گفت: همیشه مقداری بیمناک بودهام. امّا لازم است که مقداری دلنگران باشیم تا بازیکنان هم امید رسیدن به پیروزی را در خود حفظ کنند، هم این که از موفقیت اشباع نشوند. این یک اصل است! شاید به همین دلیل بود که همواز تیم با حداقل اختلاف به پیروزی میرسید. ما تا دورها در بازی نخست با یک گل از سوییس باختند و پس از دو برد (2 ـ 0) و (2 ـ 1) در برابر هندوراس و شیلی، سریال بردهای (1 ـ 0) خود را آغاز کردند. آنها با همین نتیجه پرتغال، پاراگوئه، آلمان و هلند را پشت سر گذاشتند و تنها با هشت گل زده در 7 مسابقه، قهرمان جام جهانی شدند. دو سال بعد قهرمانی لاروخا در یورو با دل بوسکه تکرار شد و آن گاه اسپانیا همانی شد که قبلا بود!