سهیل محمودی، شاعر و مجری برنامه های فرهنگی

متولد : 27 دی 1339

سمت :  شاعر،نویسنده و مجری

زندگی : 

سید حسن ثابت محمودی که اغلب با نام سهیل محمودی شناخته می‌شود.

محمودی در 27 دی سال 1339 در حوالی میدان خراسان در شهر تهران به دنیا آمد. وی در محله‌های قدیمی تهران، از کودکی با چاوشی خوانی حاجیانی که از مکه می‌آمدند آشنا شد.

پس از فراغت از تحصیل به کار مطبوعاتی روی آورد،وی که به گفتهٔ خودش در فضای پیش از انقلاب و با توجه به سن کم او، جایی برای کار مطبوعاتی نداشت، پس از انقلاب در 18 سالگی به یاری اشخاصی چون منوچهر آتشی، پرویز خرسند و محمود گلاب‌دره‌ای به فضای مطبوعاتی وارد شد. وی سپس به کمک شهید مجید حداد عادل به صدا و سیما و با حضور میرحسین موسوی در روزنامه جمهوری اسلامی وارد این روزنامه شد.

ورود او به عرصهٔ شعر و آشنایی با رموز آن در پی آشنایی با مهرداد اوستا صورت گرفت. وی تخلص سهیل را برای خود برگزید و هرچند اغلب با این نام شناخته می‌شود، کم‌تر از آن در شعر استفاده می‌کند. ترانه‌های سهیل محمودی توسط خوانندگانی چون: علیرضا افتخاری، شادمهر عقیلی، محمد اصفهانی، مانی رهنما، ناصر عبد اللهی، حمید حامی، حمید غلامعلی، مهران مدیری و... خوانده شده است.

فعالیت رادیویی و تلویزیونی

محمودی سابقهٔ نویسندگی برنامهٔ ادبی و فرهنگی در انتهای شب را در کنار افرادی چون علی موسوی گرمارودی، ساعد باقری، محمدنبی خسروی، محمدرضا محمدی نیکو و کامران کاظم‌زاده را دارد. نخستین کار رادیویی او نیز در مقام نویسندگی و گویندگی، ویژه برنامهٔ دری به باغ نور در دریا در غدیر (حوزه هنری، آبان 1364)

ویژگی آثار

این شاعر با گرایش به زبان و بیانی که مروج مهربانی و محبت است، تمایز خود را با شاعران هم عصرش نشان داد. در نخستین مجموعه شعر خود (دریا در غدیر) به دوبیتی و رباعی نیز پرداخته است که موضوع عمدهٔ دوبیتی‌های وی شهید و شهادت است و در آثار او، بیش‌تر شعرهایی که رنگ حماسه به خود گرفته‌اند، در قالب رباعی سروده شده‌اند.

سهیل محمودی از شاعرانی است که در شکل‌گیری زبان شعر انقلاب نقش به سزایی را ایفا کرده است و در زبانش کلمات کلیشه‌ای غزل فارسی جایی ندارد. تلاش وی این بوده است که کلمات روزمره را لباس شاعرانه بپوشاند و در واقع می‌توان گفت که غزل‌های این شاعر، راهگشای غزل در دههٔ هفتاد است.

هم‌چنین برخی سایه‌ای از یأس و حرمان را به دلیل دشواری‌های زندگی در شعر او مستتر می‌دانند.