آموزش اسکیس

آموزش اسکیس

طراحی معماری چیزی نیست که کسی اون رو  به طور مطلق از کس دیگری یاد بگیره . شما فقط باید اصول کلی طراحی رو یاد بگیرید و بقیه مربوط به استنباط و تخیل و خلاقیت شما میشه !

به نظر من ترتیب آموزش بهتره به این صورت باشه :

…………………………………………………………………………..

تقویت دست :

1. طراحی با دست آزاد (مخصوصا  طراحی از اجسام بیجان )
2. کروکی معماری از روی عکس برای کم شدن ترس هنر جو
3. کروکی معماری در محل برای درک بهتر فضاهای معماری

هم اکنون دست قوی شده و شخص توانای دارد آنچه را می بیند به تصویر در آورد و

در ادامه قرار است آنچه را در ذهن دارد به تصویر بکشد :

…………………………………………………………………………..

4. طراحی معماری : اسکیس

4.الف – تمرین پرسپکتیو و کشیدن حجم های معماری

4.ب – آشنایی با  پلان ، مقطع ، نما ، سایت ، دیاگرام و …

4.ج- کانسبت و تفکر در کنار دیدن کار معماران بزرگ

4.د – مطالعه معماری و بررسی موارد بالا در تاریخ معماری و معماری معاصر

…………………………………………………………………………..

5.پرزانته :

5.الف ـ شیت بندی

5.ب – راندو : پرسناژ  ، درخت ، آب ، آسمان ،…

5.ج - راندو : شناسایی تکنیک ها و استفاده از رنگ برای بهتر تعریف کردن فضا

…………………………………………………………………………..

در آخر :

6. نقاشی کشیدن بس است !!!

با انتخاب موضوع های مختلف شروع به طراحی معماری کنید

و کار خود را با اساتید خود کرکسیون کنید !

…………………………………………………………………………..

…………………………………………………………………………..

بهتره هیچوقت این موضوع رو فراموش نکنیم !( اسکیس هدف نیست فقط یک وسیله است !!!)

هدف اصلی طراحی معماریه  و یکی از ابزار های این کار اسکیس های دستی به حساب میاد .

یعنی شاید بشه خیلی بهتر با کامپیوتر  و یک نرم افزار ویا حتی با ماکت مثلا تکه های یونولیت یا پاره های مقوا و… بزرگ ترین بنای قرن رو طراحی کرد ! پس ابزار مهم نیست !

مهم خلاقیت شخصی است که از اون ابزار استفاده می کنه !!!

اسکیس هم یکی از هزاران راهیه که می تونه استعداد های یک معمار رو شکوفا کنه !!!

پس بهتره هیچوقت مثل خیلی از اساتید هدف خودمون رو فراموش نکنیم !!!هدف ما معماریه !!!

تمرین های خط :

این تمرینات جهت تقویت عضلات دست وایجاد تمرکز می باشند .

این تمرینها رو ساده نگیرید چون اکثر اساتید با همین تمرینای ساده شروع کردن …!

طولانی ترین سفر ها با کوتاه ترین گامها آغاز می شوند !

………………………………………………………………………………………………………………………..

*** چند تذکر مهم :

1. می توانید از هر ابزاری که روی صفحهتون خط ایجاد می کنه و نمی شه پاکش کرد استفاده کنید که من روان نویس نک نمدی ( راپید یک بار مصرف ) رو توصیه می کنم . ولی به هیچ وجه از مداد استفاده نکنید ! نترسید ! با جسارت اشتباه کنید و اشتباه خود را با یک خط دیگر اصلاح کنید ! ولی دقت کنید تا به اشتباه کردن عادت نکنید !
2. حتما در هر تمرینی اگر اشتباه کردید آن را با خط دیگری اصلاح کرده و تمرین را تا انتها ادامه دهید تا جایی که نقطه سفیدی در کاغذ باقی نماند !
3. سعی کنید خط از ابتدا تا انتها یکپاچه و با سرعتی ثابت ( تند یا آهسته ) کشیده شود !
4. از هر تمرین 10 صفحه ( آ 3 ) لازم است که اگر حوصله ندارید حداقل از هر کدام 3 صفحه ( آ 3 ) انجام دهید و در صفحه نقطه سفیدی باقی نماند ! ولی در کل تمرین جایی تمام می شود که شما بتوانید یک صفحه ( 3 آ ) بدون خطا یا حد اکثر با سه خطا انجام دهید !!!

اما توضیح تمرینات :

…………………………………………………………………………………………………………………………

تمرین اول :

کشیدن خط راست به طول( 3 آ )  : (عمودی ، افقی ، مایل 45 درجه) در 8 جهت :

افقی از چپ به راست و برعکس ، عمودی از بلا به پایین و برعکس ، مایل 45 از (پایین چپ) به (بلا راست) و برعکس ، مایل 45 از (پایین راست) به (بالا چپ) و برعکس ( مطابق شکل )

در ضمن   توصیه می کنم 4 ضلع کاغذ ( 3 آ ) رو یک سانت به یک سانت ( فقط دورکاغذ ) نقطه بگذارید و سپس شروع کنید به کشیدن خطها در 2 جهت یکی در میان . ابتدا همه خطهای افقی بعد عمودی و بعد مایل ها و…

( هرجا اشتباه کردید و به نقطه دوم نرسید خط را کج نکنید و با خط دیگری آن را اصلاح کنید )

…………………………………………………………………………………………………………………………

تمرین دوم :

به صورت کاملا اتفاقی داخل صفحه 2 نقطه بگذارید و بعد آن دو را با پاره خطی به هم وصل کنید ! اگر به نقطه دوم نرسید آن را با یک خط دیگر اصلاح کنید (مطابق شکل ) تا جایی که صفحه کاملا سیاه شود !

………………………………………………………………………………………………………………………..

تمرین سوم :

یک دایره با مرکز معلوم و به شعاع 10 تا 15 سانت بکشید و بعد شروع کنید به کشیدن قطر های آن ، دقت کنید که از مرکز عبور کنند و اگر رد نشد با خط دیگری اصلاح کنید ! صفحه را با دایره هایی با قطر های مختلف کاملا پر کنید .

……………………………………………………………………………………………………………………….

تمرین چهارم :

یک چند ضلعی ( مثلا 6 یا 7 ضلعی ) بکشید و بعد از هر راس آن یک خط (مطابق شکل ) به سمت بیرون بکشید بعد با خطوط موازی اضلاع بین آنها را پر کنید . در صفحه آنقدر از این چند ضلعی ها بکشید تا پر شود.

…………………………………………………………………………………………………………………………

تمرین پنجم :

ابتدا در صفحه یک سری خطوط منحنی و آزاد بکشید بعد ( مطابق شکل ) بین آنها را با پاره خطهایی پر کنید ، سعی کنید پاره خط هارا در جهتی بکشید که کوتاهترین فاصله بین دو خط منحنی باشد . و به همین ترتیب کل صفحه را پر کنید .

تذکر : این تمرین جهت تمرین خط است و با تمرین توپوگرافی فرق دارد که در آنجا جهت خطوط به سمت مرکز منحنی هاست تا بعد ایجاد شود

طریقه گرفتن مداد

شیوه های بسیاری برای گرفتن مداد هست اما نکته کلیدی این است که وقتی اسکیس می زنید مداد را طوری بگیرید که راحت یاشید.مداد را مثل وقتی که می خواهید چیزی بنویسید،نگیرید زیرا در این حالت ،مداد را سفت و محکم می گیریم در حالی که هنگام اسکیس زدن،دست باید نسبتاً آزاد و راحت باشد .حدود دو تا سه سانتی متر بالاتر از سر مداد را بگیرید.در این حالت با انگشت شست و دو انگشت اولی مداد را می گیریم .بدین ترتیب مداد،به راحتی روی انگشت سوم قرار می گیرد. انگشت دوم و شست برای ثابت نگه داشتن مداد و جلو گیری از سر خوردن آن است.

معمولاً ارتباط بین انگشت اشاره و شست،نوع خطوط و سبک اسکیس را مشخص می کند.سر این دو اگشت حکم تکیه گاه مداد را دارند.وقتی نسبتاً به هم نزدیک باشند،انگشت ها به سمت داخل خم می شود بنا براین حرکت (جابه جایی)مداد محدود به اندازه ای است که انگشتان می توانند باز شوند.این حالت کاملاً شبیه به حالت نوشتن است.برای کشیدن خط پرداز و جزییات اسکیس این حالت کاربرد دارد و باعث می شود هنرمند کنترل بیشتری روی مداد داشته باشد تا اشتباهات به حداقل برسند.

حالت نوشتن:

محکم گرفته می شود.

انعطاف پذیر نیست.

انگشتان به سر مداد خیلی نزدیک است.

حالت اسکیس زدن:

دست آزاد گرفته می شود.

انعطاف پذیر است.

انگشتان از سر مداد فاصله دارند.

حالت دوم زمانی است که سر انگشت دوم و شست دور از هم باشند و معمولاً به جای آنکه به سمت داخل خمیده باشند، راست هستند.به این ترتیب حرکت مداد بیشتر می شود.با باز کردن انگشت دوم و سوم و حرکت آنها به سمت بالا و پایین خطوطی به بلندی شش ،هفت سانتی متر می توان کشید.همچنین دراین حالت هنرمند می تواند مداد را از پهلو بگیرد و از تمام سر مداد حداکثر استفاده را ببرد.یکی از نتایج این طرز گرفتن مداد ،کشیدن خطوط پهن است .چرا که به راحتی می توان تمام انگشتان را باز کرد ،در نتیجه مداد،نرم و آرام روی کاغذ حرکت می کند.زاویه و درجه انعطاف پذیری مداد باید با دست هنرمند تنظیم شود،شخص می تواند بدون درنگ یا وقفه از حالت اول به حالت دوم تغییر حرکت دهد.

در حالت سوم گرفتن مداد درست مثل گرفتن کاردک بتونه کاری یا ازار دیگری شبیه آن است.مداد بین انگشت شست و انگشت دوم گرفته می شود.در این حالت هرگونه حرکت انگشت یا دست حذف می شود،بنا بر این بیشتر برای کشیدن خطوط بلند و پهن مناسب است.کل ساعد نیز به کار گرفته می شود تا حداکثر امکان را برای هنرمند فراهم کند.با توجه به اندازه کاغذ مورد استفاده و وسعت حرکت بازوی هنرمند،خطوط کشیده شده با این روش،به بیش از یک متر نیز می تواند برسد همچنین در این حالت می توان خطوط اسکنه ای ایجاد کرد .کافی است مداد را در دست بگیرید و با ضربات کوتاه و ناگهانی به سمت بالا و پایین،این خطوط را ایجاد کنید.

فشار دست

میزان فشار بر مداد همان چیزی است که به خط روح و ظرافت می بخشد.ضربات و خطوط بدون فشار ،ساده و یکنواخت می شود.خط ساده ای که با قلم و مرکب کشیده می شود می تواند بسیار زیبا باشد بویژه زمانی که خطوط یکنواخت و یکدست هستند.این نوع یکنواختی در خط سبب وضوح و صراحت اسکیس می شود.

مداد شبیه قلم نیست و خطی که با آن کشیده می شود مثل خط قلم،یکنواخت نیست.مداد با مغزی سخت در مقایسه با مغزی نرم می تواند خطی نسبتاً یکنواخت ایجاد کند.اما زیبایی اسکیس مدادی به خاطر توانمندی هنرمند در اعمال فشار بر مداد به منظور تغییر در کیفیت خطوط است.حرکات خط پردازی )ضربه ای) ،کشیدن به سمت بالا ،چرخشی،همچنین حرکت ناگهانی مچ و آرنج و تغییرات ناگهانی زاویه سر مداد، در ایجاد تنوع و منحصر به فرد بودن اسکیس های مدادی نقش دارند.
با مداد باید مانند ابزار توانمندسازی حرکات دست،بازو و انگشتان رفتار کرد.گذشته از همه اینها،تنها از طریق این برخورد های حسی است که اسکیس به وجود می آید.روش اسکیس زدن فقط شامل حرکت دستی که مداد را گرفته،نمی شود بلکه ارتباط حسی سراسری از چشم به مغز و دست برقرار می شود .

باتدا با چشم [شی ء مورد نظر را]مشاهده و باز بینی می کنیم سپس با کمک مغز و چشم آن را ساده می کنیم،دست هم آنچه را که مغز با دلیل ،ذخیره کرده،[روی کاغذ] ثبت می کند.مجدداًچشم ها آنچه را دیده ،ارزیابی می کند تا تصویر ذهنیمان از هر جهت شبیه همان چیزی باشد که در ابتدا دیده ایم.تغییرات لازم صورت می گیرد و دوباره همه چیز ارزیابی می شود.

در یک کلمه:این [مراحل]،فرآیند اسکیس زدن است بی تردید اسکیس زدن فرآیندی ذهنی و کاملاً شخصی و خصوصی استًفشار آوردن بر مداد نیز اینگونه است یعنی استاندارد علمی ای وجود ندارد تا فرد میزان فشار را با توجه به نوع سر مداد تنظیم کند و اساس آن متکی بر آزمون و خطاست چرا که از اشتباهات و موفقیت هاست که درس می گیریم .برای دست یابی به الگویی منسجم و تلاش برای حفظ آن باید پیوسته این کار (آزمون و خطا) را انجام داد.

میزان فشار بر مداد و صحیح انجام دادن آن رویای هنرآموزان مبتدی است.پی بردن به این موضوع به زمان و دل بستن به کار نیاز دارد،راه میان بری برای آن وجود ندارد جز آنکه باید تجربه کرد و آموخت.
در واقع شگردهای زیادی وجود ندارد تا فردی بتواند میزان فشار و نیروی [وارد بر مداد] را بیاموزد.نکته کلیدی نحوه گرفتن مداد است.از آنجا که سر انگشتان به مداد فشار وارد می کنند بنا بر این طرز گرفتن مداد و تماس انگشتان با مداد بسیار مهم است.

میزان فشار وارد بر مداد ارزش سایه روشن را مشخص می کند.برای ارزش رنگی تیره تر مقاومت کمتری لازم است و بر عکس.تغییر و تنوع در سایه های مدادی به طور کامل به توانایی هنرمند در کم و زیاد کردن فشار در لحظه مناسب بستگی دارد.این موضوع مانند چگونگی نگه داشتن مداد نیست که شخص بتواند سریع بیاموزد،بلکه باید آن را با تجربه به دست بیاورد.
مداد راحت ترین وسیله برای تمرین و آموختن اسکیس است.با وجود این،برای کسب مهارت،تمرین با مداد خیلی سخت است چرا که مداد ویژگی های خاصی دارد.در عین حال ،این مساله نباید شما را از آموختن اسکیس با مداد دور کند،بر عکس امیدوارم ویژگی های مداد شما را جذب این ابزار کند.

خط و خط پرداز(استروک)

خط عبارت است از رشته ی بلند و پیوسته باپهنایی یکسان،درحالی که خط پرداز(استروک ها)نسبتاَکوتاه است و ازخط های شکسته با پهناهای متفاوت تشکیل شده است.خط ،نتیجه ی حرکت مداد و باقی ماندن اثر آن روی کاغذ است و درحقیقت خط ظریف و یکنواخت است .در حالی که خط پردازها با حرکت ضربه ای مداد ایجاد میشود و اغلب پر رنگ و حساب شده اند.

در اسکیس از خط برای مشخص کردن لبه های مکانی و توصیف شی مورد نظر استفاده میشود .پهنای متفاوت خط با تنظیم زاویه ی سر مداد به راحتی به دست می آید. به لحاظ نظری نوک مداد سخت خط باریک و کمرنگ و نوک مداد نرم خط تیره و ضخیم ایجاد میکند.البته با استفاده از مداد نرم درجه یک می توان خطوط متفاوتی کشید بنابر این داشتن مجموعه ای از مدادها با سرهای متفاوت ضروری به نظر نمی رسد و یکی یا دو مداد ساده برای ایجاد چنین شگردهایی (انواع خطوط)کافی است.

در اسکیس،همیشه شیوه های مناسبی برای ایجاد تنوع در پهنای خطوط و اجتناب از یکنواختی وجود دارد.برای مثال،خطوط نیمرخ (خطوط ضخیم تر)از نظر بصری باعث می شود تا شیئ از پس زمینه جدا شود ،همچنین به دید سه بعدی شیئ نیز کمک می کند.خطوط با پهنای متفاوت حس عمق و فضا را بهتر منتقل می کند،این امر،بخصوص در اسکیس هایی که از مناظر زده می شود،آشکار است.

اسکیس زدن

هدف نهایی اسکیس،برداشت گرافیکی درست از تصویر [مورد نظر]است.گرچه،شیوه تفسیر و ارائه ،موضوعی جداگانه است و هر هنرمند برای بیان آن روش های خود را به کار می گیرد. اما نتیجه نهایی اسکیس ،اغلب تحت تاثیر برخی استانداردهای مورد قبول قرار می گیرد.اسکیس باید تا حدی واقعی به نظر بیاید و موضوع کشیده شده تا اندازه ای باید قابل تشخیص باشد.برای مثال،در سطحی ساده تر ،اسکیس درخت قاعدتاً شبیه درخت باشد نه یک شخص .و در سطوح پیشرفته ،درختی کهنسال نباید شبیه به نهال باشد .تنه و شاخ و برگ آن باید به نحوی ،مشخص کننده سن درخت باشد.خانه ای با نمای سنگی باید به گونه ای طراحی شود که قسمت های باریک بین سنگ ها و سیمان مشخص و واضح باشد.

مشاهده و ثبت

به منظور برداشت صحیح از تصویری که می خواهیم اسکیس بزنیم،باید زمانی را صرف کنیم و آن را به دقت مشاهده کنیم.اولین گام پراهمیت در زدن اسکیس مناسب،مشاهده دقیق تصویر مورد نظر است.این عمل باید دقیق و سریع اتفاق بیفتد.مشاهده مکرر و ثبت[تصویر مورد نظر]نیا زبه درک صحیح موضوع دارد.گاهی برای اطمینان از برقراری رابطه ای مناسب،برای آنکه موضوع مورد نظر به درستی به تصویر کشیده شود نیاز به اندازه گیری داریم.اسکیس از مناظر(به ویژه درختان) بهترین روش برای نشان دادن اهمیت مشاهده و ثبت است.این دو مزیتی باور نکردنی برای طراحان دارد چرا که تصویر با تناسب های دقیق در حکم بانک اطلاعات بصری است و برای کارهای بعدی می تواند منبع الهام و ایده به شمار آید.

اسکیس از مناظر

اسکیس از منظره ای ساده،اغلب شامل این اجزا است:درخت،بوته،زمین،تپه،آب و برخی اجزای ساخته دست بشر ،مثل خانه.اسکیس از منظره ای زیبا،ترکیبی دقیق از همه یا برخی اجزای بالاست.

اسکیس از تنه درخت ،یک تپه یا فقط بستری از رود،بدون در نظر گرفتن اطراف آن به ندرت پیش می آید.تصور تپه ای بدون درخت به جز در محیط بیابانی مشکل است.بنابراین باید چشمانمان را عادت دهیم تا این اجزای تشکیل دهنده مناظر را به صورت تصویری از یک ترکیب مناسب ببینند.به این معنا که ابتدا زاویه دید مناسب را انتخاب کنیم،اگر منظره ترکیب مطلوبی نداشت،با جابه جا کردن اجزا آن،ترکیب جذاب را به دست آوریم.

درختان

درختان همانطور که می توانند از مهم ترین عناصر چشم انداز تلقی شوند اسکیس از آنها نیز مشکل می نماید.زیرا درختان زنده اند ،رشد می کنند و در طی گذشت زمان دست خوش تغییر می شوند.برگ برخی درختان در زمستان می ریزد و برخی دیگر در بهار به گل می نشینند .بنابراین تغییرات فصلی می تواند در شکل ظاهری آنها تغییر ایجاد کند .مثل باد،برف و یخ.گونه هایی از درختان ،ساختار شاخه ای دارند بنابراین شکل ظاهری آنها می تواند با برگ یا بدون برگ باشد .

رشد درختان تکی با توجه به فضای کافی در اطرافشان،با رشد درختان به صورت توده ای متفاوت است.تنه ی درختان مسن تر،پوسته ای شکسته دارد یا شاخه ها در پایه ی چتر درخت،خمیده شده و اغلب بخشی از ریشه ها در پایه تنه،از خاک بیرون زده و مشخص اند.این مشخصه ها نتیجه مشاهده،مراقبه و ثبت دقیق است.هر هنرمندی برای مشاهده و جستجوی جزئیات و نشانه های ویژه باید روشی مخصوص به خود داشته باشد.همچنین باید شیوه ای شخصی برای ثبت این نتایج در پیش گیرد چرا که اسکیس زدن یعنی ثبت همین نتایج.

درختان در پیش زمینه

درختان پیش زمینه عمدتاً برای قاب کردن عناصر در ترکیب بندی به کار گرفته می شوند.آنها تصاویر را قاب می کنند و چشمان بیننده را به سمت مرکز صفحه-جایی که اغلب نضمون [اصلی] اسکیس قرار دارد- سوق می دهند.عناصر موجود در پیش زمینه باید با جزئیاتشان طراحی شوند چرا که به ناظر نزدیک ترند.این جزئیات مانند بافت پوسته درخت ،شاخه های کوچک،برگ ها و غیره ،به نحوی باید طراحی شوند که کانون توجه را از مرکز کار ،منحرف نکنند.به کارگیری کنتراست در جزئیات به مانند کنتراست در سایه روشن جهت تباین عرصه های بصری زمین است.

درختان در یس زمینه

درختان در پس زمینه اغلب به صورت انبوه دیده می شوند،به همین دلیل بسیار متراکم به نظر می رسد و جزئیات از دست می رود.با وجود این،فرم و شکل درختان نباید فراموش شود حتی وقتی که در پس زمینه هستند.در این حالت باید از خطوط ساده با پهنای مناسب برای نشان دادن انبوه درختان استفاده کرد. از سایه زدن برای ساده کردن لایه های شاخ و برگ استفاده کنید و با ایجاد سایه های تیره و قسمت های روشن ،به موضوعی که در پس زمینه قرار دارد،حالت سه بعدی بدهید.

زمین ریخت

فرم(ریخت) زمین،تپه ،درخت،قسمت های هموار و گاهی هم صخره را شامل می شود .در بیشتر مناظر ،این عناصر به صورت جدا دیده نمی شوند،مثلاً تپه و دره غالباً به صورت عناصری متضاد و مکمل یکدیگر دیده می شوند.افق منظره ای هموار اغلب در پس زمینه با فرم هایی از صخره یا کوه قطع می شود.این ترکیب ها،تصویر را در نگاه دل انگیز تر می کند و موضوع بهتری برای اسکیس زدن می باشند،همچنین لایه های بیشتری را [برای اسکیس]فراهم کرده تا به ایجاد ترکیب جالب تر کمک کند.

هنرمند هنگام اسکیس زدن از زمین،ابتدا باید به دقت این عناصر را مشاهده،سپس اقدام به طراحی کند.ساده کردن این لایه های چند بعدی زمین به خطوطی ساده،رمز تمام اسکیس های مدادی جذاب است.شگرد کار در این است که از اسکیس زدن و ثبت جزئیات ،اجتناب کنید .به دنبال کشیدن ساختار زمین و مشخص کردن موج اصلی تپه و دره باشید .شکستگی های اصلی در صخره ی کوه را مشخص کنید و با استفاده از مدادی ساده ،برش طولی آن را به صورت طرح اولیه و سردستی بکشید.

جهت تابش خورشید و چگونگی تغییرات (سایه روشن ها)رشته کوه و دره ها را مشاهده کنید.امتحان کنید و ببینید که چگونه پیچ و خم خطوط مداد به طور همزمان سه بعدی بودن زمین را می تواند نشان دهد.از سایه های موازی برای نشان دادن شیب ها و ناهمواری ها استفاده کنید.
مداد بهترین وسیله برای راندوی زمین است زیرا نوک نرمی دارد و فشار را به راحتی تحمل می کند و با اعمال فشار نوک نرم آن پهن و به حالت اسکنه ای تبدیل می شود.با هر چرخش مداد ،پهنای خطوط را می توان تغییر داد و تصویری ساده از برش طولی منظره ی [مورد نظر] کشید.هیچ وسیله ی دیگری مانند مداد نمی تواند این جلوه ی متنوع را ایجاد کند.

بیست تمرین برای تقویت دست در طراحی

تمرین 1:

در کاغذ A3 یک کادر به فاصله چند Cm از دور کاغذ می کشیم. خطوط عمودی، افقی و مایل (صعودی نزولی) را در دو جهت متفاوت، از بالا به پائین و بر عکس و از راست به چپ و بر عکس، رسم می کنیم.

خطوط نباید از کادر بیرون بزند. برای تسلط بیشتر در کشیدن خط باید سعی شود خطوط با فاصله میلیمتری از هم کشیده شود. در هنگام کشیدن خط، مچ دست و انگشت ها نباید حرکت کند و فقط آرنج و کتف حرکت می کند. مهم ترین مسئله آن است که ذهن به دست فرمان دهد.

تمرین 2:

نقاطی در مکان های مختلف کاغذ رسم می کنیم و نقاط را با خط راست به هم وصل می کنیم. نقطه گذاری ها هیچ ترتیب خاصی نباید داشته باشد. برای کشیدن خط از یک نقطه به نقطه ی دیگر چشم باید به نقطه ای که خط می خواهد به آن برسد نگاه کند. هدف از تمرین آن است که خط بدون خطا به نقطه ی دوم برسد.

تمرین 3:

ابتدا یک خط افقی کشیده و در وسط آن یک نقطه می گذاریم سپس خطوط راستی کی کشیم که بدون خطا از نقطه عبور کنند

تمرین 4:

روی کاغذ سه و چهار نقطه می گذاریم و با خط راست به هم وصل می کنیم. دست نباید از روی کاغذ برداشته شود. اشکال نباید مشخصاً مثلث و مربع شوند.

تمرین 5:

روی کاغذ پنج و شش نقطه گذاشته با خط راست به هم وصل می کنیم. دست نباید از روی کاغذ برداشته شود.چند ضلعی ها را یک بار از دور به داخل و بار دیگر برعکس می کشیم.

تمرین6 (رسم دایره)

ابتدا کشیدن دایره را چند بار بروی کاغذ نشان می دهیم به طوری که صدای سائیده شدن انگشت ها بروی کاغذ شنیده شود سپس دایره را می کشیم. چرخش دست برای رسم دایره می تواند در جهت دلخواه باشد.

تمرین7 (رسم بیضی)

بیضی ها را در جهات عمودی، افقی و اریب می کشیم. مهارت در رسم بیضی بسیار مهم است.

تمرین8:

رسم بیضی های متحدالمرکز. 

تمرین 9:

یک مکعب ایزومتریک کشیده و در وجوه آن بیضی ها را رسم می کنیم. برای رسم مکعب نباید خطوط را پیوسته کشید. همچنین می توان برای تمرین اولیه بیضی ها را توسط نقاط کمکی رسم کرد. برای این کار ابتدا قطرها و خطوط عمودی افقی را در وجوه مکعب می کشیم، نقاط را مشخص می کنیم و با کمک آنها بیضی را رسم می کنیم. بیضی ها باید مماس بر خطوط وجوه مکعب باشند. مهارت در این تمرین بسیار مهم است. باید سعی شود. مکعب رسم شده کاملاً مکب مربع باشد.

تمرین 10(تمرین نسبت)

یک پاره خط که از دو طرف بسته شده رسم می کنیم سپس دو برابر، سه برابر و... آن را رسم می کنیم. پاره خط باید در جهات مختلف کشیده شود. برای تمرین اولیه می توانیم نسبت های بزرگ شونده ی پاره خط را در زیر و کنار آن رسم کنیم، اما در مرحله ی بعد باید به طور پراکنده و نا مرتب رسم شود. به عنوان مثال اگر پاره خط اول را عمودی و در بالای صفحه گوشه ی راست می کشیم دو برابر آن را اریب و در پائین گوشه ی چپ می کشیم. همین تمرین را برای نسبت های کوچک شونده انجام می دهیم.

تمرین 11(تمرین ترمز دست)

یک مربع را به صورت پیوسته رسم می کنیم. هدف تمرین آن است که خط را آنجا که می خواهیم نگه داریم.

تمرین12(مربع های متحدالمرکز)

شکل تمرین مربوطه را رسم می کنیم. گوشه های مربع ها همگی باید در راستای هم بوده و از اتصال آنها به هم خط اریب صافی رسم شود. در واقع باید در هنگام رسم دست را در گوشه ی مربع قبلی ترمز دهیم. تمرکز مربع ها نیز باید یک بار در سمت راست،یک بار چپ و...باشد.

تمرین 13:

یک مکعب مستطیل مانند شکل رسم می کنیم، سپس مکعب های کوچک را مانند دکمه های صفحه ی کیبورد داخل آن در می آوریم. برای رسم مکعب های کوچک ابتدا خطوط موازی نزدیک به هم را در طول و عرض رسم می کنیم. همین تمرین را با مکعب ایزومتریک انجام می دهیم.

تمرینA: رسم مکعب های کم شده و زیاد شده.

تمرینB: رسم نمای جانبی اشیاء منزل(محصول) و ماشین

تمرین14(ارزش خطی)

یک خط پررنگ روی کاغذ می کشیم (فشار خودکار روی کاغذ باید تا حدی باشد که کاغذ نزدیک به پاره شدن باشد) با مقداری فاصله از خط پررنگ و در زیر آن یک خط با فشار متوسط (به اندازه ی فشاری که هنگام نوشتن به خودکار می دهیم) رسم می کنیم و در آخر در زیر خط متوسط با فاصله خطی بسیار کم رنگ (نزدیک به محو شدن) می کشیم. در بین این سه خط باید شش خط با ارزش خطی متغیر رسم کنیم (از بالا به پائین خطوط کم رنگ تر می شود. باید سعی شود فشار خودکار را به روی کاغذ تنظیم کنیم.)

تمرین 15(قرینه سازی)

یک خط به شکل دلخواه کشیده و یک خط عمودی در کنار آن می کشیم و در طرف دیگر قرینه ی آن را می کشیم. خطی که می خواهیم قرینه ی آن را رسم کنیم باید با تامل انتخاب شود و شکل مشخصی داشته باشد. قرینه را باید نسبت به خط دلخواه سریع تر رسم کنیم. در این تمرین به دو عامل باید دقت شود: دقت و سرعت

تمرین16Extrude( در لغت به معنی از قالب در آوردن، بیرون آمدن)

یک مکعب ایزومتریک رسم می کنیم روی وجه بالایی آن یک شکل به دلخواه رسم می کنیم. شکل رسم شده را به پائین انتقال می دهیم. برای انتقال دادن ابتدا نقاط متناظر را مشخص می کنیم سپس آنها را به هم وصل می کنیم. این تمرین را می توانیم با حروف الفبای انگلیسی انجام دهیم.

اکسترود را می توان اینگونه تعریف کرد: حرکت یا انتقال یک شکل ثابت در مسیر مستقیم. ساده ترین نمونه ی اکسترود استوانه است که در آن شکل بیضی در مسیر عمودی انتقال یافته است استوانه را در مسیرش از هرجا برش بزنیم شکل حاصله بیضی است

تمرین17Loft (در لغت به معنی اتاق زیر شیروانی است)

یک مکعب ایزومتریک که در جهت عمودی کشیده شده باشد (مکعب مستطیل عمودی) رسم می کنیم. در داخل آن صفحاتی موازی با سطح بالایی مکعب رسم می کنیم. حرکت روی این صفحات اشکال متفاوتی را رسم می کنیم سپس کناره های شکل ها را به هم وصل می کنیم. برای سم دقیق باید هم خطوط عمودی مکعب و هم صفحات کاملاً موازی رسم شوند.
لافت را اینگونه می توان تعریف کرد: حرکت یا انتقال یک شکل ثابت یا متغیر در مسیر غیر مستقیم و حرکت یا انتقال یک شکل متغیر در مسیر مستقیم.
تمرین: لیستی از محصولاتی که با روش اکسترود تولید شده اند تهیه کنید. ممکن است بخشی از محصول اکسترود شده باشد؛ آن را مشخص کنید. لیستی از محصولاتی که با روش لافت تولید شده اند تهیه کنید. نمای آنها را رسم کنید
تمرین: محصولاتی با روش اکسترود و لافت رسم کنید.

تمرین18:(Filet زدن)

یک مکعب ایزومتریک رسم کرده در گوشه های وجوه آن بیضی های مایل را رسم کرده سپس به جای گوشه های تیز مربع خط منحنی بیضی ها را پررنگ می کنیم. برای فیلت زدن گوشه ی روبروی مکعب ایزومتریک، یک مکعب کوچک تر در گوشه ی مکعب ایزومتریک در می آوریم. روی وجوه مکعب فرورفته بیضی ها را رسم کرده سپس از محل بر خورد خطوط داخلی بیضی ها، سه خط منحنی موازی با خطوط بیرونی بیضی ها رسم می کنیم.

تمرین19(رسم کره)

یک مکعب ایزومتریک رسم می کنیم (باید دقت شود مکعب رسم شده کاملاً مکعب مربع باشد تا شکل کره دقیق باشد.) مکعب را توسط صفحه هایی به دو نیمه چپ و راست، دو نیمه بالا و پایین و دو نیمه عقب و جلو تقسیم می کنیم. هر سه ی این صفحه ها همدیگر را قطع می کنند. سپس روی هر سه صفحه بیضی رسم می کنیم. در آخر نوک هر سه ی این صفحه ها همدیگر را قطع می کنند. سپس روی هر سه صفحه بیضی رسم می کنیم.در آخر نوک بیضی ها را با خط منحنی به هم وصل می کنیم.

تمرین های هاشورزدن 20

تمرین 20-1:

دو خط عمودی موازی می کشیم. خط را از بالا به پائین به سه قسمت: 25،10،30 تقسیم می کنیم و سعی می کنیم. به تعداد اعداد خط در این قسمت ها جای دهیم (با ارزش خطی یکسان). با تمرین بیشتر باید سرعت افزایش یابد و سعی شود خطوط از دو خط عمودی بیرون نزند.

تمرین 20-2:

دو خط موازی منحنی می کشیم و در بین آنها خطوط مایل می کشیم.

تمرین 20-3:

یک خط منحنی کشیده و خطوط را در جهت منحنی عمود بر مسیر حرکت رسم می کنیم، همین تمرین را با دو خط منحنی موازی انجام می دهیم.
نکته:در هاشور زدن احجام باید دقت شود هاشور زدن متناسب با فرم و ساختار حجم مور نظر باشد. در هاشور زدن ارزش خطی خطوط هاشور باید یکسان باشد در عوض باید ترکم خطوط هاشور متغیر باشد.همچنین در تمرین های هاشور زدن باید منبع نور را در جهت های مختلف در نظر گرفت. مسیر حرکت هاشور نیز مهم است.

تمرین 20-4:

هاشور زدن استوانه: برای هاشور زدن استوانه خطوط هاشور باید عمودی باشد، هر چه از طرفین استوانه دور می شویم فاصله ی خطوط بیشتر می شود.

تمرین 20-:5 (هاشور زدن کره)

کره را از هر زاویه ای که نگاه کنیم دایره است. در نتیجه ابتدا یک دایره رسم می کنیم. هاشور زدن کره دارای سایه و نیم سایه است. ابتدا مسیر حرکت هاشور را مشخص کرده سپس سایه و نیم سایه را در دو جهت متفاوت هاشور می زنیم.

تمرین 20-6: (هاشور زدن مخروط)

هاشور زدن مخروط دو مسیر دارد؛ یکی مسیر عمودی(شبیه استوانه) دیگری مسیر منحنی (شبیه کره). تذکر: برای رسم مخروط ابتدا یک بیضی رسم کرده و یک خط عمود بر مرکز بیضی رسم می کنیم و از نوک خط عمود دو خط به طرفین بیضی رسم می کنیم.

تمرین 20-7: (هاشور زدن گنبد)

هاشور زدن گنبد یک مسیر دارد اما شکل مسیر ترکیبی از فرم مخروط و دایره است. خطوط هاشور همچون مخروط از نوک بالا به پائین است (همچون مخروط) اما شکل خطوط منحنی است. در واقع شکل خطوط هاشور گنبد شبیه مسیر هاشور دایره و مخروط است.

تمرین:20-8: (هاشور زدن مکعب)

برای هاشور زدن مکعب جهت مایل خطوط هاشور مناسب است.در واقع باید جهتی را انتخاب کنیم که طول خطوط هاشور کوتاه تر باشد. در هاشور زدن مکعب ایزومتریک باید هر سه وجه به شکلی متفاوت هاشور زده شود (جهت هاشور زدن تغییر کند) تا تفاوت وجه ها مشخص شود. سعی شود در هاشور زدن مکعب تراکم خطوط هاشور تغییر کند.

آموزش مقدماتی اسکیس

در رشته معماری ، به اصطلاح خط کشیدن اولین و مهمترین الزام در روند طراحی معماری است. در حقیقت خط معمار، هویت و شخصیت معماری وی است.
خط معماری دارای ارزش خاصی است و قابل مقایسه با خط در هنر های دیگر نیست و هرگز نباید این خط به سمت نقاشی و کاریکاتور و ... جهت داد.
تمرین خط در معماری ، هرگز بیهوده و بی تاثیر نیست. در حقیقت یک اثر مطلوب معماری زمانی خلق می شود که کیفیت ارائه جزئیات معماری به طور کامل رعایت شده و این تنها با صبوری معماری ظریف کار و نکته سنج حاصل می شود.

درس اول اسکیس

خط یک معمار

در رشته معماری ، به اصطلاح خط کشیدن اولین و مهمترین الزام در روند طراحی معماری است. در حقیقت خط یک معمار ، هویت و شخصیت معماری وی است.
خط معماری دارای ارزش خاصی است و قابل مقایسه با خط در هنر های دیگر نیست و هرگز نباید این خط به سمت نقاشی و کاریکاتور و ... جهت داد.
تمرین خط در معماری ، هرگز بیهوده و بی تاثیر نیست. در حقیقت یک اثر مطلوب معماری زمانی خلق می شود که کیفیت ارائه جزئیات معماری به طور کامل رعایت شده و این تنها با صبوری معماری ظریف کار و نکته سنج حاصل می شود.
پس سعی کنید تمرین ها این فصل را بدون شکایت و به صورت کامل و همانطور که توضیح داده شده ، انجام دهید.

به طور کلی برای تمرین خط ، نیاز به روزی 3 الی 4 ساعت تمرین مستمر و تا حدود 20 روز می باشد. بدون توقف حتی برای یک روز!

نکته : برای تمرین های این درس نباید در ترسیم هر کدام از آنها در یک شیت A3 دست را از کاغذ بلند کنید و در حقیقت دست شما باید عادت کند که 2 الی 3 ساعت به طور مداوم کار کند. بدون انقطاع ! لطفا رعایت شود !

با رعایت این نکته ، خودتون تاثیر این رو بعد از 10 روز خواهید دید. با  آرل باشید تا اسکیس را مقدماتی یاد بگیرید.

مفصل

همین طور که دست انسان دارای مفصا در کتف ، آرنج ، مچ و ... است و این مفصل ها به انعطاف پزیری بودن دست کمک می کنند ، خط معماری هم دارای مفصل است. این مفصل ها در ابتدا و انتهای خط قرار دارند و همچنین هر کجا که دست بخواهد از روی کاغذ برداشته شود باید مفصل ایجاد شود و دوباره خط از همان مفصل ادامه داده شود.

خط در معماری بسیار قدرتمند است و یکبار ترسیم می شود و قابل پاک کردن نیست . به همین دلیل برای ترسیم خط معماری بهتر است از خودنویس معمارانه استفاده کرد که قابل پاک شدن نیست.

ویژ گی های خط معماری

1. ابتدا و انتها دارد

2. چندین بار روی هم کشیده نمی شود

3. لرزان است و به اندازه یک میلیمتر تلورانس دارد

4. پاره خط نیست و همیشه خط کامل است

5. تفکر دارد

6. سرعت خط معماری (با تفکر) یک متر بر دقیقه است زیرا فقط یکبار ترسیم می شود پس نباید اشتباهی برود

تمرین اول درس یک

این تمرین در یک شیت A3 انجام می شود به صورتی که از لبه های شیت به فاصله 3 الی 5 میلی متر فاصله میگیرید و با خط لرزان در طول A3 شروع به ترسیم می کنید و هنگامی که به انتهای ورق رسیدید بدون برداشت دست ، دوباره با رعایت فاصله ، کل طول A3 را طی می کنید و تا پایین ورق این کار ادامه پیدا می کند. بعد از اتمام طول A3 همین کار را در عرض شیت انجام می دهید.

دقت کنید که در طول ترسیم سعی کنید بیش از 3 بار دست از کاغذ بلند نکنید

نمونه انجام شده تمرین اول در شیت A3

شبکه ایی به ابعاد 3 میلی متر در کل سطح شیت و بدون برداشتن دست از روی شیت . این تمرین رو ادامه دهید تا زمانی که شیت شما مانند تصویر زیر شود.

چند نکته کوچیک - درس اول :

می تونین تمرین خط کشیدن سریع رو با یه ماژیک و با سرعت روی کاغذ A3 یا A2 تمرین کنید.

• در ترسیم خطوط سعی کنید دست از آرنج حرکت کنه نه از مچ.

• سرعت ترسیم خط در طول هر پاره خط از ابتدا تا انتها باید یکسان باشد.

• ضخامت خط از ابتدا تا انتها باید یکسان باشد.

• اختلاف نقطه انتهایی خط ترسیمی با خطی که از قبل مورد نظر بوده می تونه در خطوط طولانی تا یک سانت هم برسد.

• خمش در خط تا 2میلیمتر ایرادی ندارد.

• در خط کشیدن معماری امکان اصلاح خط برای یک بار ایرادی ندارد.

• خطوط رو به صورت رها شده و بی حوصله ترسیم نکنید.

• سعی کنین در استفاده از ابزار دقت کنید. مثلا اگه با روان نویس کار می کنید می تونین درب روان نویس رو در قسمت انتها قرار بدین تا طول وسیه بیشتر بشد.

نکته:در تمرینی که داده شد کاغذ رو حرکت ندید. این جا فقط دست هست که حرکت می کنه...

توضیحات تکمیلی :

تعداد تمرین ها به خودتون بستگی داره. اینکه چقد بتونید وقت بذارید و...

یه موضوع دیگه راجع به کاغذ کار

می تونید روی همین کاغذهای سفید معمولی A3 تمرین ها رو انجام بدید. یه سری کاغذ کاهی معمولی هم هست که 4 برابر A3 یه کم بزرگتر است و معمولا در بسته های 30-40 تایی می شه از لوزام مهندسی یا شاید لوزام التحریر ها خرید. قیمتش نسبت به کاغذهای سفید A3 ارزونتره و برای تمرین های سریع به نظرم بد نباشه. می تونید از این بسته ها بگیرید و هر کاغذش رو 4 قسمت کنین و روش تمرین ها رو انجام بدین.

امیدوارم که دوستان تمرین قبلی رو به نحو احسن انجام داده باشند و با انرژی تمرین های بعدی رو انجام بدهند و پیگیر باشند

مانند تمرین اول با خط لرزان در طول A3 شروع به ترسیم می کنید به صورتی که هرچه در عرض ورق پایین تر می آیید ، فاصله بین خطوط بیشتر می شود. این فاصله از یک میلیمتر شروع می شود و در پایین ورق حداکثر به یک سانتیمتر می رسد و این تمرین تداعی کننده ی آب ، آسمان ، زمین ، پله و نظیر اینهاست.

دقت کنید دست از روی کاغذ بر ندارید تا به انتها .

تمرین سوم

این تمرین برگ های سوزنی شکل است که به صورت پیوسته و بدون برداشتن دست از روی کاغذ در یک ورق A3 باید انجام بدهید. در این تمرین فاصله هر کدام از برگه ها نباید با دیگری زیاد شود یا به صورت جدا جدا ترسیم شود . این روش باعث می شود برگها گسسته به نظر بیایند.

تمرین چهارم(درس یک)

در این تمرین سعی کنید بدون برداشتن دست از روی کاغذ و با ترسیم خطوط موازی ، مربع های 2 الی 3 سانتیمتری ترسیم و در جهت های مختلف کنار هم بچینید و یک بافت حصیری ایجاد کنید. دقت داشته باشید که خطوط باید پیوسته باشد.

تمرین پنجم

برای ترسیم این برگها باید دقت کرد که ریتمیک نشوند و در کنار هم خوب چفت و بست شوند . همچنین به صورت جدا جدا ترسیم نشوند . با انجام این تمرین می توانید در هر جهتی فضای سبز را بپوشانید.

دقت کنید که با وجود وسعت ترسیم ، اما به هیچ وجه برگ ها ریتمیک ترسیم نشده اند و به راحتی قابل تعریف و تشخیص هستند.

تمرین ششم (درس یک)

با خط لرزان مربع های 3 الی 5 سانتی متری ترسیم کرده ، کل صفحه ی A3 را به طور کامل با مربع ها پر می کنیم ، دقت کنید حداکثر فاصله ها بین مربع ها باید 1 سانتی متر باشد. توجه داشته باشید هر مربع باید با خط لرزان به فاصله 2 میلی متر کاملا پر شود و کماکان دست از کاغذ برداشته نشود .

تمرین هفتم (درس یک)

ورق A3 را به خط ها موازی با فاصله ی 5 سانتی متری تقسیم کرده و با خط لرزان با زاویه 45 درجه نسبت به خط افق و با خط لرزان بدون برداشتن دست از کاغذ ، کل صحفه را ترسیم کنید. این تمرین به شما قدرت ترسیم خطوط موازی با زاویه مشخص را می دهد. 

تمرین هشتم (درس یک)

ترسیم مربع های به اندازه 1 سانتی متر در 1 سانتی متر در کل صحفه A3 بدون برداشتن دست رسم کنید و هرگز نباید از خط کش استفاده کنید.

تمرین نهم (درس یک)

ترسیم یه مربع به اندازه 3 سانتیمتر در 3 سانتیمتر و یا 5 سانتیمتر در 5 سانتیمتر و استفاده از خط لرزان برای ایجاد یک تونل با مقطع مربع و به وطول کل A3 . در عرض A3 باید بین 5 تا 6 تونل از این مربع ها ترسیم شود. دقت کنید دست از روی کاغذ بر ندارید و اجازه بدهید دست به ترسیم این مربع ها عادت کند.

تمرین دهم (درس یک)

با خود نویس در طول کاغذ شروع به ترسیم بافت چوب کرده ، طوری که کل A3 تا انتها عرض آن با بافت چوب پر شود. این تمرین دست شما را برای ترسیم بافت در مراحل بعدی آماده می کند و شما به ترسیم بافتی ظریف و قدرتمند عادت می کنید.

تمرین یازدهم (درس اول)

در این تمرین باید بافتی که انتزاعی از سنگ های منظم و برش خورده است و در کنار هم چیده شده اند ترسیم کنید. در این بافت نباید هر سنگ جداگانه ترسیم شود بلکه کل A3 باید به صورت یک خط ترسیم شود.

تمرین دوازدهم(درس یک)

بافت مقابل سنگ های لاشه را نشان می دهد که به صورت گرد و در ابعاد مختلف ترسیم شده اند دقت کنید که سنگ ها نباید خیلی از شکل طبیعی خارج شود.

تمرین سیزدهم (درس اول)

بافت سنگ لاشه های گوشه دار که در کنار هم دیگر قرار گرفته اند. مابین سنگ های درشت ، سنگ های ریز تر قرار می گیرند اما نه به صورت توده ایی. از رسم سنگ های بی شکل پرهیز نمائید.