آشنایی با کشور کوچک سنگاپور

جمهوری سنگاپور کشوری در آسیای جنوب شرقی است که یکی از مراکز بزرگ تجاری داد و ستد کالا در جهان محسوب می‌شود.

این کشور از شمال با مالزی و از جنوب با اندونزی همسایه است. آب و هوای این کشور گرم و مرطوب است و سالانه بیش از 224 سانتی‌متر باران در آن می‌بارد.

بیشتر جمعیت این کشور در منطقه شهر سنگاپور متمرکز هستند و بقیه خاک این جزیره را جنگل‌های بارانی استوایی پوشانده است و مهمترین فعالیت مردم پراکنده در آن مناطق کشاورزی است.

سنگاپور از قرن نوزدهم ژاپن افتاد. پس از آن جزئی از مالزی شد و سرانجام در 1965 از مالزی اعلام استقلال کرد.

سنگاپور از لحاظ ذخایر معدنی کشوری فقیر است، اما اقتصاد آن که به بخش خدمات، چینی، تولیدات الکترونیکی و صنایع دستی وابسته است، رشد و شکوفایی فراوانی داشته و این کشور را به یکی از ثروتمندترین مناطق دنیا تبدیل کرده است.

سیاست در سنگاپور

در سنگاپور رئیس حکومت، رئیس جمهور است که با رای مردم برای دوره‌ای شش ساله انتخاب می‌شود.

نخست وزیر، رئیس دولت است که معمولا رئیس حزب اکثریت است.

مجلس این کشور 84 کرسی دارد که نمایندگان آن با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شوند.

اقتصاد در سنگاپور

تولید ناخالص داخلی در این کشور 1/228 میلیارد دلار است و این کشور در سال 2007 رشد اقتصادی 7/7 درصدی داشت. دو میلیون و 751 هزار نفر، نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند.

نرخ بیکاری در این کشور 1/2درصد است. آماری  از جمعیت زیر خط فقر این کشور در دست نیست. در سال 2007 نرخ تورم در سنگاپور 1/2 درصد بود.

محصولات صادراتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، کالاهای مصرفی، مواد شیمیایی و سوخت‌های معدنی است که به کشورهای مالزی، آمریکا، هنگ‌کنگ، چین ، اندونزی، ژاپن و تایلند صادر می‌شود.

محصولات وارداتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، سوخت‌های معدنی، مواد شیمیایی  و مواد غذایی است که از کشورهای مالزی، آمریکا، چین، کره جنوبی وارد می‌شود.

مردم سنگاپور

جمعیت این کشور حدود چهار میلیون و 608 هزار نفر با میانگین سنی 38 سال است. امید به زندگی برای زنان 85 و برای مردان 79 سال است.

77 درصد از مردم از نژاد چینی، 14 درصد مالایی و 8 درصد هندی هستند. 42/5درصد از مردم پیرو دین بودا و 15 درصد مسلمان هستند. زبان‌های رایج در این کشور شامل ماندارین، انگلیسی و مالایی است.