زندگینامه سیمین بهبهانی

نام و نام خانوادگی : سیمین بهبهانی

متولد : 28 تیر 1306

وفات : 28 مرداد 1393

سمت : نویسنده و شاعر

 سیمین بهبهانی نویسنده و غزل‌سرای معاصر ایرانی بود. او به خاطر سرودن غزل فارسی در وزن‌های بی‌سابقه به «نیمای غزل» معروف است.

زندگی شخصی

سیمین خلیلی معروف به سیمین بهبهانی در بیست و هشتم تیر 1306 خورشیدی برابر با 20 ژوئیه 1927 میلادی در تهران به دنیا آمده بود. وی فرزند عباس خلیلی شاعر و نویسنده و مدیر روزنامه اقدام بود. حاج میرزا حسین حاج میرزاخلیل مشهور به میرزا حسین خلیلی تهرانی که از رهبران مشروطه بود، عموی پدر او و علامه ملاعلی رازی خلیلی تهرانی پدربزرگ اوست. پدرش عباس خلیلی (1272 نجف - 1350 تهران) به دو زبان فارسی و عربی شعر می‌گفت و حدود 1100 بیت از ابیات شاهنامه فردوسی را به عربی ترجمه کرده بود و در ضمن رمان‌های متعددی را هم به رشته تحریر درآورد که همگی به چاپ رسیدند.

مادر او فخرعظما ارغون 1316 ه. ق - 1345 ه. ش دختر مرتضی قلی ارغون مکرم السلطان خلعتبری از بطن قمر خانم عظمت السلطنه فرزند میرزا محمد خان امیرتومان و نبیره امیر هدایت الله خان فومنی بود. فخر عظما ارغون فارسی و عربی و فقه و اصول را در مکتبخانه خصوصی خواند و با متون نظم و نثر آشنایی کامل داشت و زبان فرانسه را نیز زیر نظر یک مربی سوئیسی آموخت.

او همچنین از زنان پیشرو و از شاعران موفق زمان خود بود و در انجمن نسوان وطن‌خواه عضویت داشت و مدتی هم سردبیر روزنامه آینده ایران بود. او همچنین عضو کانون بانوان و حزب دموکرات بود و به عنوان معلم زبان فرانسه در آموزش و پرورش خدمت می‌کرد.

پدر و مادر سیمین که در سال 1303 ازدواج کرده بودند، در سال 1309 از هم جدا شدند و مادرش با عادل خلعتبری مدیر روزنامه آینده ایران ازدواج کرد و صاحب سه فرزند دیگر شد.

سیمین بهبهانی در سال 1325 با حسن بهبهانی ازدواج کرد و به نام خانوادگی همسر خود شناخته شد و از سال 1330 به عنوان آموزگار آغاز به کار کرد. او در سال 1337 وارد دانشکده حقوق شد، حال آنکه در رشته ادبیات نیز قبول شده بود. در سال 1349 از حسن بهبهانی جدا شد و در همان سال با منوچهر کوشیار که در دوران دانشجویی با او آشنا شده‌بود، ازدواج کرد.

زندگی حرفه‌ای

او سال‌ها در آموزش و پرورش با سمت دبیری کار کرد. سیمین بهبهانی سی سال-از سال 1330 تا سال 1360- تنها به تدریس اشتغال داشت و شغلی مرتبط با رشتهٔ حقوق را قبول نکرد.

در 1348 به عضویت شورای شعر و موسیقی در آمد. سیمین بهبهانی، هوشنگ ابتهاج، نادر نادرپور، یدالله رویایی، بیژن جلالی و فریدون مشیری این شورا را اداره می‌کردند. در سال 1357 عضویت در کانون نویسندگان ایران را پذیرفت.

سیمین بهبهانی پیش از انقلاب برای رادیو ترانه هم می‌سرود و خوانندگانی چون شجریان، الهه، گلپایگانی، داریوش، ایرج، عارف، سپیده، کورس سرهنگ زاده، رامش، عهدیه، سیما بینا، پوران، دلکش و مرضیه... سروده‌های وی را خوانده‌اند. سیمین بهبهانی مدتی هم عضو شورای موسیقی رادیو و تلویزیون ملی ایران بود.

در 1378 سازمان جهانی حقوق بشر در برلین مدال کارل فون اوسی یتسکی را به سیمین بهبهانی اهدا کرد. در همین سال نیز جایزه لیلیان هیلمن داشیل هامت را سازمان دیدبان حقوق بشر به وی اعطا کرد.

در هفتم شهریور سال 1392 29 اوت 2013 جایزه یانوش پانونیوش Janus Pannonius از سوی انجمن قلم مجارستان، در شهر پچ کشور مجارستان با حضور سیمین به وی اهدا شد. این جایزه شامل تندیس و پنجاه هزار پوند بود. در این مراسم، فرزانه میلانی مترجم آثار سیمین به زبان انگلیسی نیز حضور یافت.

کتاب‌شناسی

سیمین شعر معروف «دوباره می‌سازمت وطن» را در سال 1359 سرود. این ترانه توسط داریوش اقبالی خواننده ایرانی اجرا شد.

سه‌تار شکسته -1330

جای پا - 1335

چلچراغ -1336

مرمر -1341

رستاخیز-1352

خطی ز سرعت و از آتش -1360

دشت ارژن - 1363

گزینه اشعار -1367

درباره هنر و ادبیات - 1368

آن مرد، مرد همراهم -1369

کاغذین‌جامه -1371

کولی و نامه و عشق -1373

عاشق‌تر از همیشه بخوان -1373

شاعران امروز فرانسه -1373

با قلب خود چه خریدم؟ -1375

یک دریچه آزادی -1374

مجموعه اشعار - 2003

یکی مثلاً این که - 2005

هرگز نخواب کوروش

شعر زمان ما 1391

آخرین بیت سروده شده بانو سیمین بهبهانی در بستر بیماری 

در ادامه ترانه پرواز ، که به اثر ترانه پرواز تقدیم کردند :

من در جبین تو می بینم اوج و کمال جوانان را

یعنی گشوده در شادی بر چهر روشن مادرها

بیماری و درگذشت

سیمین بهبهانی که به علت مشکلات تنفسی و قلبی در بیمارستان پارس تهران بستری بود وی از پانزدهم مرداد در کما به سر می‌برد و سرانجام ساعت یک بامداد روز سه شنبه، 28 امرداد 1393 خورشیدی برابر با 19 اوت 2014 میلادی، در سن 87 سالگی درگذشت.

روحش شاد

مشاهده خبر کامل درگذشت سیمین بهبهانی