- آسمونی
- مجله اینترنتی
- گردشگری
- دور دنیا
- معرفی کشور سیرالئون
معرفی کشور سیرالئون
کشور سیرالئون کشوری در غرب آفریقا است و سازمان ملل متحد در سال 2000 میلادی آن را به عنوان فقیرترین کشور جهان معرفی کرد. آسمونی در این بخش به معرفی کشور سیرالئون از جمله، فرهنگ و اقتصاد و سبک زندگی کشور سیرالئون می پردازد.
معرفی کشور سیرالئون
جمهوری سیرالئون (Sierra Leone) کشوری است در غرب آفریقا. پایتخت و بزرگترین شهر آن فریتاون است. جمعیت سیرالئون 6 میلیون نفر و زبان رسمی آن انگلیسی است. واحد پول این کشور لئون نام دارد.
مردم سیرالئون از حدود شانزده گروه قومی تشکیل شدهاند که هرکدام زبان و آداب خود را دارند. دو قوم بزرگتر و بانفوذتر از میان آنها، قوم تنمه و قوم منده است. بین 69 تا 70 درصد از مردم سیرالئون مسلمان و 20 تا 30 درصد مسیحی هستند.
کشف این منطقه از سوی اروپاییان در سال 1461 و توسط پرتغالیان صورت گرفت. نام سیرالئون نیز از زبان پرتغالی گرفته شده و به معنای «کوه شیران» است. منطقه سیرالئون در آن دوره تبدیل به یکی از مناطق تجارت برده برای اروپاییان شد.
امروزه با وجود غنای منابع طبیعی، 70 درصد از مردم سیرالئون زیر خط فقر زندگی میکنند.
تاریخ کشور سیرالئون
سیرالئون سابقهای طولانی در تجارت برده دارد و مرکز ارسال هزاران اسیر آفریقایی به کشورهای استعمار طلب بودهاست. پایتخت این کشور فری تاون از سال 1787 به عنوان محل اصلی زندگی بردگانی شد که به کشور خود بازگشته بودند.
سیرالئون در تاریخ 27 آوریل 1961 از زیر نفوذ انگلیسیها خارج شد و به استقلال رسید. این کشور دهههای متمادی درگیر جنگ داخلی بوده و سرانجام به کمک نیروهای ناتو و انگلستان در سال 2002 به این جنگ خاتمه داده شد و بیش از 17 هزار سرباز خارجی دهها هزار شورشی مسلح را خلع سلاح کردند. در این جنگ دهها هزار نفر توسط شورشیان کشته شدند و علامت اختصاری این شورشیان بریدن دست یا پای قربانیان خود بود. سیرالئون در تاریخ بیست و هفت آوریل 1961 از زیر نفوذ انگلیسیها خارج شد و به استقلال رسید. شهر «فری تاون» پایتخت سیرالئون است و از دیگر شهرهای پرجمعیت آن میتوان به «کنما»، «کابالا» و «بونت» اشاره کرد.
این کشور هماکنون کشور ضعیفی است و با فقر، فساد و کمبود مدیریت در اقتصاد دست به گریبان است. سیرالئون از لحاظ معادن الماس بسیار غنی است. تجارت جواهرات قاچاق در این کشور با عنوان «الماس خون» انجام میگیرد که همین موضوع باعث ایجاد تنشهای مالی و درگیریهای غیرنظامی شده که دولت تلاش میکند تا قاچاق الماس از طریق مرزها را متوقف کند.
«احمد تیجان کاباه» از سال 1996 تا سال 2007 رئیسجمهور سیرالئون بود.
سیاست کشور سیرالئون
ارنست بای کوروما در 17 سپتامبر 2007 به عنوان رئیسجمهور جدید سیرالئون سوگند یاد کرد. او متعهد شده تا فساد را در این کشور به صفر برساند و به فقدان مدیریت منابع این کشور پایان دهد.
اعضای حزب کوروما در انتخابات مجلس که در اوت 2007 برگزار شد حائز اکثریت آراء شدند. وی مجدداً در سال 2012 در این سمت ابقا شد.
حکومت: طبق قانون اساسی رئیسجمهور - که کابینه را انتصاب میکند - با رأی تمامی افراد بالغ برای هفت سال انتخاب میشود و همچنین 124 عضو مجلس نمایندگان برای پنج سال انتخاب میگردند.
احزاب: احزاب کنگره مردمی، دمکراتیک مرکز، دمکرات ملی، جمهوری مردمی، اتحاد ملی دمکراتیک مردمی، توسعه مردمی، اتحاد انقلابی و مردم سیرالئون در این کشور فعالیت سیاسی دارند.
جغرافیا کشور سیرالئون
سیرالئون کشوری است کوچک به مساحت 71٬740 کیلومتر مربع که در غرب آفریقا و در کنار اقیانوس اطلس قرار دارد. 71٬620 کیلومتر مربع از خاک این سرزمین در خشکی و 120 کیلومتر مربع از آن در دریاست. این کشور از شمال و شرقباگینهبهطول 652 کیلومتر و از جنوب شرقی با لیبریا 306 کیلومتر مرز مشترک دارد.
آب و هوای سیرالئون گرمسیری و پرباران و دمای آن معمولاً بین 16 تا 28 درجه سانتیگراد متغیر است. از لحاظ طبیعی سیرالئون به 5 منطقه تقسیم میشود:
- الف) زمینهای ساحلی
- ب) دشتهای کم ارتفاع داخلی
- ج) فلات داخلی
- د) شبه جزیره فریتاون
- ه) منطقه کوچک فوتاجالون
مهمترین رودهای سیرالئون عبارتاند از: منو، لیبریا، موآ، پام پانا، ماولوکو که اغلب آنها به اقیانوس اطلس میریزند.
بلندترین نقطه سیرالئون در ارتفاعات لومامانسا حدود 1948 متر ارتفاع دارد.
در مرکز کشور منطقهای از دشتهای پست قرار گرفته که شامل جنگل، بیشهزار و کشتزارهایی است که جمع 43 درصد از خاک سیرالئون را دربر گرفتهاند. در سمت غرب، سیرالئون در امتداد اقیانوس اطلس در حدود 400 کیلومتر خط ساحلی دارد که این امر برای کشور، هم منابع دریایی فراوان و هم جاذبههای گردشگری به همراه آوردهاست. در این خط ساحلی مناطقی از مردابهای درختان حرای گینهای وجود دارد. فریتاون، پایتخت کشور، در یک شبه جزیره ساحلی واقع شده که در کنار بندرگاه سیرالئون قرار گرفتهاست. این بندرگاه سومین بندرگاه طبیعی بزرگ در جهان است.
تقسیمات کشوری کشور سیرالئون
طبق تازهترین برآورد (ژوئیه 2000) کشور سیرالئون 5٬232٬624 جمعیت دارد که 73/44 درصد از آنها زیر 14 سال و 16/52 درصد از آنها بین 15 تا 65 سال سن دارند.
تراکم جمعیت سیرالئون 68 نفر در هر کیلومتر مربع است.
میانگین نرخ رشد جمعیت سالانه این کشور در سالهای 1990 تا 1998 حدود 2/2 درصد بود ولی در سال 2000 نرخ رشد جمعیت سیرالئون به 67/3 درصد رسید.
نرخ زاد و ولد در سیرالئون هماکنون به ازای هر یکهزار نفر حدود 63/45 نفر و نرخ مرگ و میر در این کشور حدود 58/19 در هزار نفر است.
شهر «فری تاون» پایتخت سیرالئون است و از دیگر شهرهای پرجمعیت آن میتوان به «کنما»، «کابالا» و «بونت» اشاره کرد.
سازمانهای بینالمللی کشور سیرالئون
سیرالئون در سازمانهای زیر عضویت دارد.
- سازمان ملل متحد (UN)
- بانک توسعه آفریقا (ADB)
- کنگره ملی آفریقا (APC)
- کمسیون اقتصادی آفریقا (ECA)
- سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO)
- گروه 77 (G-77)
- آژانس بینالمللی انرژی اتمی (IAEA)
- بانک بینالمللی ترمیم و توسعه وابسته به بانک جهانی (IBRD)
- سازمان بینالمللی هواپیمایی کشوری (ICAO)
- کنفدراسیون بینالمللی اتحادیههای کارگری آزاد (ICFTU)
- جامعه بینالمللی توسعه (IDA)
- صندوق بینالمللی توسعه کشاورزی (IFAD)
- بانک توسعه اسلامی (IDB)
- بنگاه مالی بینالمللی (IFC)
- بنگاه مالی بینالمللی (IFC)
- سازمان بینالمللی کار (ILO)
- صندوق بینالمللی پول (IMF)
- سازمان بینالمللی دریانوردی (IMO)
- سازمان پلیس بینالمللی پلیس جنایی (INTERPOL)
- جنبش عدم تعهد (NAM)
- سازمان وحدت آفریقا (OAU)
- سازمان کنفرانس اسلامی (OIC)
- سازمان منع سلاحهای شیمیایی (OPCW)
- کمیسیون سازمان ملل برای تجارت و توسعه (UNCTAD)
- سازمان اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ملل متحد (UNESCO)
- سازمان توسعه صنعتی ملل متحد (UNIDO)
- فدراسیون جهانی اتحادیه کارگری (WFTU)
- سازمانبهداشتجهانی (WHO)
- سازمان جهانی مالکیت معنوی (WIPO)
اقتصاد کشور سیرالئون
سازمان ملل متحد در سال 2000 میلادی سیرالئون را به عنوان فقیرترین کشور جهان معرفی کرد. میزان تولید ناخالص داخلی سیرالئون در پایان سال 1999 به 4/699 میلیون دلار رسید. نرخ رشد تولید ناخالص داخلی این کشور (1/8-) درصد است در حالی که میانگین نرخ مذکور در فاصله سالهای 1990 تا 1998 (4-) درصد بود.
از سوی دیگر میزان تولید ناخالص ملی سیرالئون 3/653 میلیون دلار و درآمد سرانه ملی آن کمتر از 130 دلار در سال است.
4/44 درصد از تولید ناخالص داخلی سیرالئون مربوط به بخش کشاورزی، 24 درصد مربوط به بخش صنعت و 5/31 درصد مربوط به بخش خدمات است. همچنین صادرات کالا و خدمات 3/14 درصد و واردات کالا و خدمات 22 درصد تولید ناخالص داخلی سیرالئون را تشکیل میدهد.
طبق آمار سازمان ملل متحد بیش از 90 درصد ساکنین سیرالئون زیر خط فقر زندگی میکنند. این کشور نزدیک به 30 درصد نرخ تورم و بالغ بر 5/2 میلیون نفر نیروی کار دارد. ظرفیت تولید انرژی الکتریکی سیرالئون حداکثر 235 میلیون کیلووات ساعت است که تماماً از طریق نیروگاههای حرارتی تأمین میشود.
الماس، تیتانیوم، بوکسیت، سنگ آهن، طلا و کرومیت مهمترین ذخایر طبیعی این کشور را تشکیل میدهند. همچنین عمدهترین محصولات صنعتی سیرالئون در بخش مواد معدنی، فراوردههای نفتی، صنایع نساجی و دخانیات تولید میشوند.
سیرالئون در بخش کشاورزی بیشتر به کشت برنج، قهوه، کاکائو و نارگیل میپردازد.
این کشور در سال 1998 میلادی بالغ بر 41 میلیون دلار کالا به خارج صادر کرد که بیشتر شامل الماس، کاکائو، قهوه و ماهی بود.
اتحادیه بنلوکس، اسپانیا، آمریکا وانگلستان بزرگترین شرکای صادراتی سیرالئون هستند.
ارزش واردات سیرالئون در سال 1998 بالغ بر 166 میلیون دلار بود که بیشتر شامل مواد غذایی، دارو، ماشین آلات و مواد شیمیایی میشد.
انگلستان، ساحل عاج، اتحادیه بنلوکس و آمریکا بزرگترین صادرکنندگان کالا به سیرالئون هستند.
سیرالئون بیش از یک میلیارد و 150 میلیون دلار بدهی خارجی دارد. بانک جهانی و صندوق بینالمللی پول در انتهای سال 2000 میلادی با پرداخت یک کمک بینالمللی به سیرالئون برای کاهش بدهیهای خارجی این کشور موافقت کردند. این وام که ارزش کل آن 34 میلیارد دلار است به 22 کشور فقیر جهان پرداخته میشود.
واحد پول سیرالئون «لئون» نام دارد که خود به یکصد سنت تقسیم میشود. هر دلار آمریکا با 5300 لئون برابر میکند. (نرخ برابری ژانویه 2011).
مردم کشور سیرالئون
امید به زندگی در میان مردم سیرالئون حدود 45/5 سال است.
از سوی دیگر در بعُد فرهنگی 4/45 درصد از مردان و 2/18 درصد از زنان سیرالئون باسوادند.
همچنین 51 درصد از مردم این کشور آنیمیست، 40 درصد مسلمان (اهل سنت) و 9 درصد مابقی مسیحی میباشند. مردم سیرالئون از نژاد سیاه و 60 درصد آنها از تیره «تمنه» و «منده» هستند. لبنانیها، سوریها و اروپاییان نیز در این کشور سکونت دارند.
زبان رسمی مردم سیرالئون «انگلیسی» و خط رایج آنها «لاتین» است. با این حال مردم به زبانهای کریو، منده و سودانی صحبت میکنند.
تاریخ کشور سیرالئون
یکی ار رادیکالترین گروههای مورد حمایت چارلز تیلور به نام «جبهه متحد انقلابی» با گذشتن از مرز شمالی لیبریا، وارد کشور سیرالئون شد و خشونتها به این کشور نیز کشیده شد. «جنگ داخلی سیرالئون» حدود یک دهه و بین سالهای 1991 تا 2002 میلادی، به به طول انجامید و حدود 120 هزار کشته بر جای گذاشت. کشتهشدگان این جنگها، تنها نظامیان نبودند. دهها هزار نفر از مردم عادی، نیز مورد تجاوز، قطع عضو، بردگی و ربودهشدن فرزندانشان برای شرکت در جنگ داخلی واقع شدند.