هواداران گروه سون 7th Band + بیوگرافی

گروه سون را می شناسید؟ در این مطلب سعی شده بیوگرافی مختصری از گروه سون و اعضای آن برای شما دوست داران موسیقی و طرفداران گروه سون قرار داده شود همچنین مصاحبه ای با 3 دوست داشتنی عضو این گروه انجام شده است که در ادامه در پورتال آسمونی می توانید بخوانید.

اعضا گروه:

آرش قنادی متولد : 10 شهریور 1357 تهران، زمینه فعالیت: سرپرستی گروه در امور اداری، نوازندگی، خوانندگی، آهنگسازی و ساز تخصصی او کیبرد آکاردئون است.

امیر قنادی متولد : 7 اردیبهشت 1362 کرج، زمینه فعالیت های او آهنگ سازی و ترانه سرایی و خوانندگی است. زمینه فعالیت: ساز تخصصی او گیتار کلاسیک و الکترونیک است.

کیارش پوزشی متولد : 9 بهمن 1356 بندرعباس، زمینه فعالیت: فعالیت های او تنظیم و ترانه سرایی و نوازندگی و خوانندگی و آهنگ سازی است و سازهای تخصصی کیارش پوزشی کیبرد و پیانو است.

هر سه اعتقاد دارند که در کنار هم یک صدا هستند. گروه سون (7) را حتما می‌شناسید؛ گروهی که آرام‌آرام خودشان را در دل همه جا کردند؛ گروهی که ادعا دارند همیشه در کنار هم خواهند ماند. کنسرت‌های گروه سون همیشه با استقبال خوب هواداران‌شان مواجه شده، طوری که در بیشتر مواقع روزها و سئانس‌های کنسرت‌های‌شان تمدید می‌شود.  دو برادر (امیر و آرش قنادی) و کیارش پوزشی اعضای گروه سون هستند.

 ما اسم سون را به خاطر زیبا بودن آن انتخاب نکردیم. خیلی در موردش تحقیق کردیم و دیدیم واقعا در این عدد یکسری انرژی‌ها نهفته است. بعد از این‌که این اسم را انتخاب کردیم انرژی‌های آن به ما برگشت و احساس کردیم اتفاق‌های بهتری برای‌مان می‌افتد. روز اول اسم گروه «کیمیا» بود اما بعد از آن «سون» را انتخاب کردیم،‌ دوستش داریم و روی بودنش پافشاری می‌کنیم.

گفت و گو با گروه گروه-سون-7 :

آرش قنادی: اگر آن‌ها نبودند، ‌می‌لنگیدیم

شما به‌عنوان برادر بزرگ‌تر باعث شدید امیر هم سراغ موسیقی و خوانندگی بیاید؟

حتما همین‌طور بوده چون من 6-5 سال از او بزرگ‌ترم، البته خانواده ما در کل موسیقی دوست هستند. پدرم هم مشوق اصلی ما بود، خانواده‌مان در این قضیه خیلی به ما کمک کردند و پر و بال دادند اگر آن‌ها و همراهی‌شان نبود هیچ‌‌وقت نمی‌توانستیم گام‌های جدی در این عرصه برداریم.

شما 3 نفر رابطه‌تان با هم چطور است؟

ما یک گروه هستیم، کارها را بین خودمان تقسیم می‌کنیم و هر کس به بهترین شکل سعی می‌کند وظیفه‌اش را انجام بدهد. اگر کسی در کاری به مشکل بربخورد با بقیه مشورت می‌کند. کیارش هم درست مثل یکی از اعضای خانواده ماست.

در خانواده شما شخص دیگری هم هست که بخواند یا ساز بزند؟

پدر من شغل صنعتی دارد اما همیشه ساز می‌زده و می‌خوانده البته نه به‌صورت حرفه‌ای، پدربزرگم هم با این‌که صنعتکار بزرگی بوده اما علاقه زیادی به موسیقی داشته و تار می‌زده، من هم با آکاردئون موسیقی را یاد گرفتم؛ آکاردئونی که پدرم با آن می‌زد و به من هدیه داد. این آکاردئون برای من خیلی با ارزش است و در بیشتر کنسرت‌ها همراهم است. آن زمان‌ها من به‌علت مشکلات زیادی که وجود داشت نمی‌توانستم ارگ بخرم و با همین آکاردئون روزی 5-4 ‌ساعت تمرین می‌کردم. حتی یک زمانی من موسیقی تدریس می‌کردم اما خودم ارگ نداشتم.

دعواهای 2 دقیقه‌ای

کار گروهی یک مقدار سخت است و باید قدم‌ها را با احتیاط‌تر برداشت، شما چطور در گروه‌تان این قدم‌ها را برمی‌دارید؟

معمولا در ما ایرانی‌ها همیشه این اتفاق می‌افتد که می‌گویند کار گروهی سخت است به خاطر این‌که اکثر آدم‌ها به حق‌شان قانع نیستند و این خیلی سخت است 3 نفر پیدا شوند که برای همدیگر بهترین چیزها و برازنده‌ترین‌ها را بخواهند، ما با هم زندگی می‌کنیم از 24‌ساعت شبانه‌روز فقط آن موقعی که خواب هستیم همدیگر را نمی‌بینیم ما با همدلی کار می‌‌کنیم، مردم برای ما با ارزش‌ترین چیزهایی هستند که داریم. برای کسی که حاضر است حتی 5‌دقیقه وقت بگذارد و یکی از آهنگ‌های ما را گوش بدهد، حاضریم هر کاری بکنیم، ما تعداد کارهای‌مان زیاد نیست چون همیشه مواظب بودیم که هر یک قطعه‌ای که از ما وارد بازار می‌شود خوب باشد و خیلی وقت‌ها برای یک قطعه کار یک آلبوم را انجام داده‌ایم.

کارگروهی سخت است یا کار تکی؟

کار تکی سخت‌تر است البته گروه هم باید گروه باشد، اگر هر چند نفری که دور هم جمع می‌شوند بخواهند یک کارگروهی انجام بدهند حتما به مشکل برمی‌خورند، ما 3‌نفر سال‌های سال است همدیگر را می‌شناسیم حتی خیلی قبل‌تر از این‌که کارمان را شروع کنیم، ما قبلا برای خواننده‌های دیگر آهنگسازی می‌کردیم و ریزه‌کاری‌های یکدیگر را می‌شناختیم. تا دل‌تان بخواهد روزهای سخت داشته‌ایم، روزهایی که به خاطر یکسری مسائل نمی‌توانستیم کار کنیم، روزهایی‌که بهترین لحظات عمر ما بود، اگر بخواهیم بگوییم یک دیوان می‌شود؛ بارها با هم دعوا کرده‌ایم اما مدت دعوای‌مان بیشتر از 2‌دقیقه طول نکشیده و هیچ‌وقت با هم قهر نکرده‌ایم. در نهایت هم حرف اول و آخر را 3نفری می‌زنیم.

اگر امیر بخواهد یک قطعه را تکی اجرا کند واکنش شما چیست؟

امیر مهره اصلی گروه ماست، خیلی از آهنگ‌های زیبای ما را امیر ساخته است، البته هر سه‌تایی ما در کل کار دخیل هستیم. هر سه یک خواننده‌ایم، اگر این اتفاق بیفتد من خودم مخلص او هستم و مطمئنم که برایش بهترین تنظیم را می‌کنیم تا بخواند و کیف کند، ما عشق می‌کنیم اگر او بخواهد این‌کار را بکند تا به حال نخواسته اما اگر بخواهد هیچ مشکلی نیست و ما هر سه با جان و دل برای هم قدم برمی‌داریم.

کیارش پوزشی: صداهای‌مان را میکس کرده‌ایم

چرا شما در این یکی، دوسال گذشته آنقدر کم کار شده بودید؟

ما از وقتی تصمیم گرفتیم مجاز شویم روند کارمان کند شد، علت آن هم، زمانی بود که نیاز داشتیم برای مجاز شدن و گرفتن مجوز صرف کنیم. بعد از این‌که گروه ما کلیپ‌هایش را پخش کرد حدود 4 سال طول کشید تا بتوانیم برای آلبوم اول‌مان مجوز بگیریم. برای آلبوم دوم هم زمان زیادی گذاشتیم که خدا را شکر تا به حال همه کارهای این آلبوم به خوبی انجام شده و به زودی وارد بازار می‌شود.

شما 3 نفر چگونه با هم آشنا شدید و تصمیم گرفتید که یک گروه تشکیل دهید؟

هر 3 ما قبل از اقدام به خواندن، نوازنده بودیم. من به صورت جداگانه به جز نوازندگی گاهی آهنگسازی می‌کردم و بعضی‌اوقات هم شعر می‌گفتم اما آرش و امیر از اول با هم کار می‌کردند و برای خواننده‌های دیگر آهنگسازی و تنظیم انجام می‌دادند. در یک مقطعی ما با هم آشنا شدیم و تصمیم گرفتیم یک کار گروهی شروع کنیم. در کل ما 3نفر هر کاری که در زمینه موسیقی هست انجام می‌دادیم تا این‌که قرار شد 3نفری روی استیج برویم، به همین دلیل نخستین قطعه را با نام «ستاره» ساختیم و پخش کردیم تا واکنش‌های مردم را ببینیم و خوشبختانه استقبال خوب بود.

بعد از قطعه ستاره چه کردید؟

بعد از آن قطعه، ما تراک «واست بمیرم» را اجرا کردیم که در آلبوم اول ما هم وجود دارد.

شما قسمت‌های یک ترانه را چگونه بین خودتان تقسیم می‌کنید؟

ما 3نفر با هم یک خواننده هستیم،‌ یعنی وقتی در کنار هم قرار می‌گیریم یک ترانه را خیلی زیباتر اجرا می‌کنیم به نسبت وقتی که بخواهیم آن را به صورت تکی بخوانیم. من یک سطح از صدا را خوب می‌خوانم امیر و آرش سطوح دیگر را. این تقسیم‌بندی واقعا به شکلی است که هرکسی که آن قسمت را می‌خواند حتما بهتر از 2 نفر دیگر می‌تواند آن را اجرا کند.

شما کدام سطح را بهتر می‌خوانید؟

من قسمت middle یا سطح وسط را بهتر می‌خوانم. امیر صدایی تنور دارد و آرش سطح بالای صدا را که معمولا اوج ترانه‌هاست عالی اجرا می‌کند.

امیر قنادی: موسیقی ما پخته است

فرق گروه شما با گروه‌های موسیقی دیگری که کنسرت می‌گذارند، چیست؟

بهترین ابداع ما موسیقی‌مان است. یک مدت ما کم‌کار شدیم اما این کم‌‌کاری باعث نشد که از موسیقی جا بمانیم. این مدت ما تمام وقت‌مان را برای موسیقی گذاشته بودیم و موسیقی‌مان خاک خورد. این خاک خوردن باعث شد کارهای‌مان پخته‌تر شود. وقتی 3 سال روی یک کار زمان بگذاری حتما کارت با کار کسی که 3 ماه وقت برای کارش می‌گذارد، متفاوت است. بارها و بارها ملودی‌ها را عوض کردیم، هر خط شعرمان را 100 بار ویرایش کردیم. دنیای موسیقی به این شکل است که وقتی یک کار را می‌سازی و کنار می‌گذاری چند ماه بعد بر اساس اتفاق‌هایی که در آن چند ماه افتاده آن را تغییر داده و کار پخته‌تر می‌شود.

کارتان را چگونه شروع کردید؟

من کوچک‌ترین عضو گروه سون هستم. من و آرش از بچگی با هم کار کردیم یعنی ساز می‌زدیم. سال 78-77 کارمان را به صورت حرفه‌ای شروع کردیم و در شهرهای مختلف ایران با نام گروه سون اجرا داشتیم ولی استارت اصلی کارمان رسما از سال 1384 با قطعه «ستاره» زده شد.

شما معمولا کدام سطح صدایی را می‌خوانید؟

معمولا قسمت‌های پایین و گاهی وسط کارها را می‌خوانم. البته اینطوری نیست که در تمام آهنگ‌ها بر این اساس تقسیم‌ کار شود. توانایی خواندن قسمت‌های اوج قطعات را هم دارم و در آلبوم‌ دوم‌مان که قرار است به زودی وارد بازار شود این کار را کرده‌ام.

شما شعر هم می‌گویید؟

بله، قبلا این کار را می‌‌کردم اما در حال حاضر کمتر فرصت این کار را دارم. در آلبوم دوم ما علیرضا پیروزی شعرهای خوب و پراحساسی را به ما هدیه داده است. شعرهای او از نظر احساسی و سلیقه‌ای به ما خیلی نزدیک است.

  دعواهای‌مان را دوست دارم

تا به حال با هم دعوا کرده‌اید یا با هم اختلاف‌نظر شدید داشته‌اید؟

دعوا که زیاد می‌کنیم (خنده) شوخی کردم اما اختلاف‌نظر به هر حال پیش می‌آید و اگر این اختلاف‌نظرها نباشد موفقیت به وجود نمی‌آید. مثلا سر یک چیزی هر کدام از ما یک اعتقاد جداگانه دارد و سر آن اعتقاد می‌جنگد اما در نهایت کسی پیروز می‌شود که نظرش درست‌تر باشد. خوشبختانه هیچ کدام از ما غیرمنطقی نیستیم و همیشه به اعتقاد یکدیگر احترام می‌گذاریم و حق را به حق‌‌دار می‌دهیم.

احتمال این‌که این دعواها آخر و عاقبت خوبی نداشته باشد و گروه شما را با مشکل روبه‌رو کند، چقدر است؟

ما چون قبل از شروع کار گروهی با هم دوست بودیم، اخلاق‌های همدیگر را خیلی خوب می‌شناسیم. خیلی‌ها در یک مقطعی با هم آشنا می‌شوند و سریع تصمیم می‌گیرند که یک کار گروهی شروع کنند. این گروه‌ها ممکن است با نخستین اختلاف‌نظر گروه‌شان از هم بپاشد، ولی ما از قبل همدیگر را خوب می‌شناختیم و اگر قرار بود این گروه به مشکل بربخورد تا به حال این اتفاق افتاده بود. در روزهای سخت کنار هم ماندیم، چه برسد به الان که روزهای خوب‌مان است. اگر شما بدانید چه روزهایی را در کنار هم مانده‌ایم این فکر به ذهن‌تان خطور نمی‌کند.

اگر در روزهای اوج کارتان یکی بخواهد کارش را به صورت تکی ادامه دهد چه می‌‌کنید؟

فکر نمی‌کنم این اتفاق بیفتد، در مورد خودم که مطمئن هستم چون همیشه خودم را در قالب کار گروهی دوست داشتم. سیستم اخلاقی ام به شکلی است که یک گوشه کار را بگیرم. وقتی کار گروهی می‌شود بازده بیشتری دارد، من موفقیت خودم را در چنین نوعی از کار می‌بینم.