معرفی تیم های لیگ برتر ؛ صنعت نفت آبادان ; رویارویی با تبعات بی ثباتی!

معرفی تیم های لیگ برتر /   اختصاصی آسمونی – مهدی زارعی

صنعت نفت آبادان و تبعات بی ثباتی!

  به گزارش آسمونی ، در سال 1352 و با شروع اولین دوره لیگ سراسری فوتبال در کشور، علاقه مندان به فوتبال برای نخستین بار شاهد رقابت تیمهای شهرستانی با تهرانی در مسابقات جام تخت جمشید شدند. تا آن زمان تیم ملی از بازیکنان تیمهای تهرانی پاس، پرسپولیس، تاج و عقاب تشکیل شده بود و حتی گاهی اوقات نفرات همین تیمها با عنوان منتخب تهران در مسابقات بین المللی و دوستانه شرکت می کردند. اما بلافاصله با شروع اولین دوره جام تخت جمشید، یکی از تیمهای شهرستانی نشان داد که می تواند رقیبی جدی برای تهرانی ها باشد.

صنعت نفت آبادان تیمی بود که در دهم مهرماه 1351 تاسیس شده بود و کمتر از یک سال از عمر آن می گذشت. اما تفکرات حرفه ای حاکم بر این باشگاه متمول سبب شد که خیلی سریع، این تیم به صدر جدول لیگ تخت جمشید برسد. نفتی ها که در آن زمان با پیراهن راه راه آبی و سفید بازی می کردند هر سه مسابقه نخست خود را در لیگ برنده شدند و این در حالی بود که تیم عقاب با سه تیم دیگر تهرانی مساوی کرد و سبب صدرنشینی آبادانی ها شد. آبادانی ها در روز چهارم در خانه(3-2) از عقاب باختند اما شاگردان هاری گیم انگلیسی اولین دوره لیگ تخت جمشید را با موفقیت به پایان رساندند و در پایان، عنوان ششم را از آن خود ساختند.

به گزارش آسمونی ، یک فصل بعد شرایط این تیم بهتر نیز شد و نفتی ها با مربیگری غلامحسین واقف نتایج بهتری نیز کسب کردند. به جز باخت عجیب(0-5) در برابر بانک ملی، آنها همواره رقیبی سرسخت برای مدعیان بودند و سرانجام هم در روز آخر عقاب را(2-1) شکست دادند. این گونه بود که صنعت نفت به عنوان پنجم فوتبال ایران صعود کرد. در آن سال آبادانی ها علاوه بر پیراهن آبی و سفید خود، گاهی با پیراهن راه راه آبی و زرد، گاهی با شورت زرد و زمانی هم با پیراهن های مشکی و آستین قرمز در میادین حاضر می شدند.   نفتی ها در سومین دوره جام تخت جمشید حتی در هفته هشتم به صدرجدول لیگ نیز صعود کردند اما شرایط شاگردان هاری گیم در ادامه لیگ مناسب نبود و این تیم سرانجام مقام هشتم را کسب کرد. یک مقام نازل سیزدهم و سرانجام عنوان ششم در سال 1356 پایان بخش کار نفت در جام تخت جمشید بود و آن گاه وقفه ای دو دهه ای در برگزاری لیگ سراسری ایران به وجود آمد.

طی سالهای 1355 تا 1370 مربیگری صنعت نفت به منوچهر سالیا چهره نام آشنای دهه 40 فوتبال خوزستان سپرده شد. مردی که در دوران اوجش به وی لقب« پاترسون» داده شده بود. در همین دوران به پیشنهاد پرویز دهداری رنگ لباس تیم صنعت نفت رسماً به زرد برزیلی تغییر یافت. پس از این دوران جام آزادگان آغاز شد و نفت که در اولین دوره این مسابقات در فصل 71-70 غایب بود، در فصل 72-71 توانست در رقابت ها حضور پیدا کند. مسابقاتی که در دو گروه 8 تیمی برگزار شد و صنعت نفت در گروه خود چهارم شد. در سال بعد رقابت ها به صورت متمرکز در یک گروه برگزار شد و صنعت نفت هفتم شد. اما در سال بعد دوباره رقابت ها در دو گروه انجام گرفت و نفت هم با کسب رتبه دوازدهم در گروه خود، باز به دسته پایین تر سقوط کرد.   از آن زمان به بعد نفت هرگز عنوانی بهتر از پنجمی لیگ کسب نکرده است.این عنوان در فصل 76-75 با مربیگری علی فیروزی به دست آمد. اما در بسیاری از ادوار رقابت ها نماینده آبادان یک آسانسور در سطح اول و دوم فوتبال ایران بوده است. این تیم در طول دو دهه اخیر، چهار بار راهی لیگ یک شده و باز به لیگ برتر بازگشته است. مربیان هم عموما در این تیم ثبات ندارند به طوری که در یک دهه اخیر 15 مربی هدایت نفت را عهده دار بوده اند!

برای انتخاب کنندگان مربی، چندان عملکرد مربی اهمیتی نداشته است. برای مثال آلفردو کاسیمیرو پرتغالی که سال 89 از تیم کنار گذاشته شد، در سال 1390 دوباره هدایت تیم را برعهده گرفت. گاهی اوقات مربیان باتجربه و غیربومی همچون غلام پیروانی، بیژن ذوالفقارنسب و فیروز کریمی هدایت این تیم را عهده دار شده اند و گاهی اوقات مردان بومی چون علی فیروزی، سعید سلامات، ابراهیم قاسمپور، حبیب گله داری و بهنام سراج. حتی مردی مثل نادر دست نشان که صنعت نفت را در فصل 95-94 به لیگ برتر رساند هم در این میان هیچ امنیت شغلی نداشت و عمر مربیگری او در لیگ برتر برای نفت حتی به یک فصل هم نرسید! در همین ایام مدیران عامل نسبت به مربیان ثبات بیشتری داشته اند اما آنها هم می آیند و می روند به طوری که در یک دهه اخیر، مردانی چون حافظ علی اسناوندی،علی عیسی‌زاده، علی حکمت، خلیل صالحی، ناصر غلامحسین گودرزی و علی عیسی‌زاده( بار دوم) در راس باشگاه قرار گرفته اند.

همه این مسایل سبب شده که نفت هرگز در بین بزرگان لیگ ایران جایگاهی نداشته باشد. به عناوین این تیم در هنگام حضور در لیگ برتر دقت کنید: فصل 82-81( سیزدهم و سقوط) فصل 87-86( هفدهم و سقوط) فصل 90-89( نهم) فصل 91-90( دهم) فصل 92-92( شانزدهم و سقوط) فصل 96-95( دوازدهم) نمی توان از تیمی باثبات با هوادارانی کم تحمل و مدیرانی کم تحمل تر، انتظار موفقیت داشت!