نگاهی به فیلم شیوع

اختصاصی آسمونی نوشته ایلیا آل خمیس

سینما زندگی ست و زندگی غم و شادی توامان است.این اسب سرکش "سالی گاردنر "چنان تاخته که کمتر کسی فکرش را می کرد که تاثیرگذارترین هنر قرن بیست و یکم شود.سینما فیلسوف زنده ی زمان در هیئتی دیگر است.مدرسه ای ست پربار از تاریخ اجتماعی و سیاسی بشر که نگاه به آن رهیافتیست به آینده.گاهی سینما در هیئت "نوستراداموس "در می آید و پیشگوی زمان می شود واز آن جمله و به مناسبت این روزهای کرونایی باید نگاهی به فیلم "شیوع "محصول 2011 انداخت.فیلمی الهام گرفته از بیماری سارس در سال 2002 که دقت علمی اش در به تصویر کشیدن یک اپیدمی را باید تحسین کرد.فیلمی که به دلیل شباهت غریبش به اپیدمی کرونا در این روزها بار دیگر اوج گرفت.فیلم به کارگردانی "استیون سودربرگ" است با بازی "مت دیمون" ،"جود لا "،"کیت وینسنت" و دیگران.داستان فیلم زن تاجری (بث) راروایت می کند که پس از سفرش به هنک کنگ دچار بیماری ناشناخته ای می شود.پس از برگشتش به "میناپولیس "علائم سرماخوردگی شدید می شود و نهایتا از دنیا می رود.پزشکان از شناخت بیماری عاجزند و همزمان اخباری حاکی از مرگ افرادی دیگر بدین شکل در سراسر دنیا مخابره می شود.فیلم شیوع فیلمی واقع گرایانه در مورد بیماری های مسری جهانی ست.

ویروس فیلم شیوع همچون مت دیمون) در برابر آن واکسینه است.ویروس ،سعی در بقا دارد و در طرف مقابل تلاش های جهانی در ساخت واکسن و تداراکات برای مقابله با آن ادامه دارد.ویروس فیلم، همیشه یک گام از مرگ جلوتر است و اکثریت حاملانش را می کشد.همانطور که در فیلم می بینیم ویروس از طریق رابطه ی جنسی منتقل نمی شود چرا که در آغاز  ایجاد ظن می کند.اما آنچه در فیلم "شیوع "اهمیت پیدا می کند بکارگیری متدهای علمی و اهمیت پیشگیری ست.دو عامل مهم شستن دست ها و رعایت فاصله گذاری اجتماعی ست.

دو عامل مهمی که متاسفانه اینروزها و در برخورد با کرونا از طرف برخی افراد به سخره گرفته می شود.تلاش سازمان جهانی بهداشت در اطلاع رسانی و ساخت واکسن و ایثارشان در راه بشریت،با مرگ دکتر میرز (کیت وینسلت)به خوبی نمایش داده می شود.توجه و الزام به داشتن رسانه های آزاد در شرایط بحرانی را به خوبی در "آلن کرومید" وبلاگ نویس (جود لا)می بینیم.مرکز کنترل بیماری های واگیردار در آتلانتا متوجه این ویروس مرموز می شود و بث همسر دیمون بیمار صفر کشوری می شود که نسل بشریت را به خطر می اندازد.شیوع، فیلمی واقع گرایانه در مورد بهداشت عمومی و پاسخ علمی به یک بیماری همه گیر است."اسکات برنس "نویسنده ی فیلم نامه پس از کلی تحقیق با دانشمندان و پزشکان این فیلمنامه را نوشته است.

اخیرا و بواسطه ی شباهت غریب فیلم با ویروس کرونا ،او هدف تئوری توطئه قرار گرفته است.عده ای در شبکه های اجتماعی به او تاخته اند که او عنصری از یک سازمان مخفی ست که هدفش کنترل مسایل دنیاست.اما به گفته ی او عوامل مختلف و ثانویه در اینگونه بیماری های واگیر ،اهمیت پیدا می کند.عواملی چون شایعات بی اساس درباره ویروس و واکنش اجتماع که باعث وحشت مردم و فروپاشی نظم اجتماعی می شود.فیلم شیوع نمونه ای از روانشناسی اجتماعی و رفتار جمعی را ارایه می دهد که منجر به هیستری جمعی و از بین رفتن نظم اجتماعی می شود.آری سینما زندگی ست و زندگی،غم و شادی توأمان است.