قانون بازنشستگی بیماران خاص و صعب العلاج

قانون بازنشستگی در ایران برای همه قشرها قوانین خاص خود را دارد. یکی از این قشرها، قشر بیماران خاص و صعب العلاج می باشد. آسمونی در این بخش در مورد قانون بازنشستگی بیماران خاص و صعب العلاج صحبت می کند.

قانون بازنشستگی بیماران خاص و صعب العلاج

مطابق با ضوابط این سازمان بیمه‌گر اجتماعی، هر گونه بیماری یا ناتوانی در احراز شرایط بازنشستگی بیمار تاثیر نداشته و بازنشستگی بیماران خاص هم همچون سایر بیمه‌شدگان عادی لحاظ می‌شود؛ اما گروه‌های مبتلا به بیماری‌های خاص و صعب‌العلاج می‌توانند برای «ازکارافتادگی» اقدام کنند.

بر حسب ماده ٧٠ قانون تأمین اجتماعی، بیمه‌شده‌ای که طبق نظر پزشک معالج، توانایی خود را به صورت کامل یا جزیی از دست بدهد، پس از مراجعه به شعب تأمین اجتماعی به کمیسیون پزشکی (موضوع ماده ٩١ قانون تأمین اجتماعی) معرفی می‌شود.

این کمیسیون پس از معاینه بیمه‌شده و بررسی سوابق پزشکی بیمه‌شده نسبت به صدور رأی با تعیین درصد ازکارافتادگی اقدام و مراتب را به شعبه ذیربط اعلام می‌کند؛ تا در چارچوب مقررات و در صورت احراز شرایط قانونی، حکم برقراری مستمری برای او صادر شود.

اگر درصد ازکارافتادگی بیمه‌شده بین ١٠ تا ٣٣ درصد باشد و بیمه‌شده بر اثر «حوادث ناشی از کار» دچار آسیب شده باشد، استحقاق دریافت غرامت مقطوع نقص عضو را خواهد داشت و اگر میزان کاهش توانایی انجام کار براساس نظر کمیسیون پزشکی بین ٣٣ تا ٦٦ درصد باشد، در صورتی که صدمه وارده به بیمه‌شده بر اثر حوادث ناشی از کار باشد، بیمه‌شده ازکارافتاده جزیی شناخته می‌شود.

میزان مستمری بازنشستگی چگونه محاسبه می‌شود؟

میزان مستمری بازنشستگی هم عبارت است از «یک سی ام متوسط مزد یا حقوق بیمه‌شده ضرب در سنوات پرداخت حق‌بیمه؛ مشروط بر اینکه از سی و پنج سی‌ام متوسط مزد یا حقوق تجاوز نکند.»

متوسط مزد یا حقوق برای محاسبه مستمری بازنشستگی نیز در حقیقت برابر است با «مجموع مزد یا حقوق بیمه‌شده که براساس آن حق‌بیمه پرداخت‌شده ظرف آخرین دو سال پرداخت حق بیمه تقسیم بر بیست و چهار شود.»

فهرست بیماری‌های خاص و صعب العلاج