نقد روانشناختی فیلم مرثیه دهاتی

اختصاصی آسمونی نقد از مرجان دلپسند

 فیلم سینمایی"مرثیه دهاتی"در ژانری درام وخانوادگی به کارگردانی"ران  هاوارد"ومحصول سال 2020 می باشد.قهرمان داستان این فیلم را می توان "جی دی ونس"دانست.پسر نوجوانی که حاصل تولدمادری در سن سیزده سالگی است.داستان فیلم از یک مهمانی  شروع می شود و"جی دی ونس"  برای دریافت شغلی پردرآمد در کنار  افرادی با موقعیت های شغلی خاص و مهم دولتی حضور دارد.امابا یک تلفن ازسوی خواهرش  به اجبار به شهر محل تولدخود"میدل تاون"بازمی گردد. تلفنی که حامل پیامی تلخ و ناگوار و در موردمادربیمارش می باشد.رفتن به شهری که هم یادآورخاطرات ناخوشایند و تلخ است و هم از او  به مردی ساخته است که به جای داشتن حس درماندگی برای مقابله باسختی ها آماده باشد.

یکی ازموضوعاتی که در این فیلم به آن پرداخته شده است؛روشهای تربیتی سهل گیرانه و سختگیرانه مادربزرگ"جی دی ونس"می باشد.دو روش تربیتی دردو دهه متفاوت.از یک سو درچندسکانس از این فیلم سینمایی می بینیم که مادربزرگ دربرخورد با دخترش که درآن زمان سیزده سال بیشتر نداشت؛باروش تربیتی سهل گیرانه برخوردمی کند.به نحوی که تنها مسئله مهم برای او درمورد دخترش ادامه تحصیل وکسب بالاترین نمره کلاس دربین دیگر دانش آموزان است.گویی مادربزرگ در آن دوران تنها به تحصیل وکسب نمره برتر در  فرزندش بسنده می کند.به طوری که به نحوه ارتباط او بادیگر دوستانش و اینکه این دوستان و یا این روابط می توانسته به آینده این دخترلطمه بزند،نیزبی توجه بوده است.به عبارتی می بینیم که دختر او درسن سیزده سالگی وروابط نامتعارفش و تجربه مصرف موادباردارمی شودو"جی دی ونس"نیزفرزندی حاصل این اتفاق است.اما در سکانس های دیگراز این فیلم ناگهان مادربزرگ روش تربیتی سختگیرانه تری رابرای نوه اش اجرا می کند.به عبارتی همان سختگیری هایی را که درگذشته برای دخترش نداشت را برای نوه اش انجام میدهد.مثلا ارتباط نوه اش بادوستان هم سن و سالش،اختصاص زمان بیشتری برای تحصیل علم وکسب نمرات برتر درکلاس بین دانش آموزان دیگررا برای او لحاظ می کند.

به لحاظ روانشناختی این فیلم،به مامیگوید که حتی می توان با وجودسختی ها ومشقت های فراوان در زندگی با اعمال روش تربیتی درست و به موقع ومتناسب باهنجارهای آن دهه کودکان ونوجوانان را به سمت داشتن زندگی و آینده بهتری سوق داد.همانطور که دربرخورد و روش تربیتی مادربزرگ با نوه اش نیزمیتوان دید.نگاه این فیلم به قهرمان نوجوانش ودرس عبرت قرار دادن مادر وگذشته اش برای"جی دی ونس"شخصیت اصلی این فیلم سینمایی شاید خیلی جالب به نظر مخاطب نرسد.خصوصا مادری که دوست دارد؛قهرمان فرزندش باشد وهیچ گاه عشق وعلاقه او به خودش را از دست ندهد.اما درتمام سکانس های این فیلم از دوره نوجوانی وجوانی"جی دی ونس"می بینیم که ذره ای ازعشق وعلاقه او به مادرش کاسته نمی شود.نکته دیگردر این فیلم سینمایی خواهر"جی دی ونس" است که فقط تادوران نوجوانی ازفیلم او را می بینیم.اما به نحوه ازدواج او وجدایی ناگهانی او ازخانواده وچگونگی رابطه او بامادری که خودش درزمان نوجوانی با اتفاقات ناخوشایندی روبرو شده است؛نیز اشاره ای نشد.به طوری که تنهادرچندسکانس کوتاه فقط مشاجره او بامادر را می بینیم.به عبارتی روش های تربیتی نادرست ونامتناسب با زمان و دوره خود با کودکان ونوجوانان مسئله ای نیست که بابزرگترشدن وگذران عمر برطرف شود.روش برخورد امروز ما با کودکان ونوجوانان می تواند بر روش تربیتی که در آینده آنها باکودکان خودخواهند داشت؛تاثیرگذار باشد.این فیلم سینمایی را می توانید در فیلیمو ببینید.